Odpowiedź:
Definicja indoktrynacji to „nauczanie w zbiorze doktryn lub zasad; wpajanie partyjnego lub ideologicznego punktu widzenia”.Indoktrynacja jest postrzegana jako akt przekazywania faktów jako prawdy bez przekazywania zdolności do krytycznego rozważenia tych faktów. W ten sposób (w tym sensie) wszyscy indoktrynujemy dzieci. Przedstawiamy ubrania do noszenia, łóżka do spania i zabawki do zabawy. Każde społeczeństwo jest zbudowane na fundamencie zasad, które pozwalają jego obywatelom łatwo odnosić się do siebie nawzajem i współpracować dla osiągnięcia wspólnych celów. Chrześcijańscy rodzice nie są inni. Oni, jak każdy inny rodzic, często ustanawiają arbitralne zasady, aby zapewnić spokój lub wygodę. Chrześcijańscy rodzice również indoktrynują swoje dzieci w chrześcijaństwie z trzech konkretnych powodów.
Wierzą, że chrześcijaństwo jest prawdą. Zaszczepianie prawdy powinno być celem każdego rodzica. Robienie czegoś innego jest w najlepszym wypadku lenistwem, a w najgorszym nadużyciem. Rodzice chrześcijańscy indoktrynują swoje dzieci do chrześcijaństwa, ponieważ wierzą, że jest to prawdą. 1 Koryntian 2.12-13 (tłum. Biblia Poznańska) mówi, "Otóż my nie otrzymaliśmy ducha, którym świat się kieruje, lecz Ducha, który od Boga pochodzi. Otrzymaliśmy go zaś w tym celu, aby poznać dary, którymi Bóg nas obdarzył. Nie głosimy tego słowami wypływającymi z ludzkiej mądrości, lecz słowami, których uczy Duch. Objaśniamy sprawy duchowe ludziom, którzy poddają się działaniu Ducha." Przekazując prawdę, rodzice pokazują ich miłość i szacunek swoim dzieciom.
Wierzą, że dzieci będą miały korzyść ze zrozumienia chrześcijaństwa. Jeśli chrześcijaństwo jest prawdą, to uczenie na jego temat jest pożyteczne. Otrzymanie szkolenia o Bogu, człowieczeństwie, grzechu i zbawieniu staje się absolutnie niezbędne. Pismo Święte zapewnia takie szkolenie. 2 Tymoteusza 3.16-17 (tłum. Biblia Warszawska) mówi, "Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany." Powinna istnieć relacja pomiędzy dzieckiem a chrześcijaństwem- dziecko się uczy, przyjmuje i żyje zgodnie ze swoimi przekonaniami. Jeśli relacja zostanie w jakimś momencie zerwana, indoktrynacja staje się próżną spekulacją.
Wierzą, że żyją zgodnie ze swoimi przekonaniami. Tak jak dziecko musi być aktywnie zaangażowane w chrześcijaństwo, aby przynosiło pożytek, tak muszą również rodzice. To dotyczy upewniania się czy ich dzieci rozumieją swoją wiarę. 5 Ks. Mojżeszowa 6.7-9 (tłum. Biblia Warszawska) mówi, "Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając. Przywiążesz je jako znak do swojej ręki i będą jako przepaska między twoimi oczyma. Wypiszesz je też na odrzwiach twojego domu i na twoich bramach." Jeśli rodzice wierzą i podążają za chrześcijaństwem, to wierzą i postępują zgodnie z napomnieniem Pisma Świętego, aby przekazywać te wierzenia.
Rodzice chrześcijańscy indoktrynują swoje dzieci w chrześcijaństwie, ponieważ wierzą, że chrześcijaństwo jest prawdziwe i wierzą, że zrozumienie chrześcijaństwa przyniesie im pożytek. W świecie zamętu i przemocy, chrześcijańscy rodzice trzymają się mocno obietnicy, którą daje im Pismo Święte: "Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść, a nie zejdzie z niej nawet w starości" (Ks. Przyp. Salomona 22.6; tłum. Biblia Warszawska). Myślenie krytyczne odgrywa rolę w zostaniu naśladowcą Chrystusa; każde dziecko musi podjąć osobistą decyzję, by naśladować Chrystusa. Obowiązkiem rodziców jest wyjaśnienie wagi tego wyboru. Najskuteczniejszym sposobem na to jest zapoznanie dziecka z Pismem Świętym.
