Pytanie: Skoro Bóg wiedział, że Adam i Ewa popełnią grzech, to z jakiego powodu ich stworzył?
Odpowiedź:
Biblia mówi, że Bóg stworzył wszystkie rzeczy- włączając w to nas- dla siebie. On jest uwielbiony w swoim stworzeniu. "Albowiem z niego i przez niego i ku niemu jest wszystko; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen" (Rzymian 11.36).
Może być ciężko dostrzec to jak upadek Adama i Ewy mógłby przynieść Bogu chwałę. W rzeczywistości, niektórzy mogą się nawet zastanawiać dlaczego, skoro Bóg z wyprzedzeniem wiedział jakie konsekwencje to przyniesie, w ogóle ich stworzył.
Bóg jest wszechmogący (Psalm 139.1-6) i zna przyszłość (Ks. Izajasza 46.10). Zatem, On doskonale wiedział, że Adam i Ewa zgrzeszą. Jednak i tak ich stworzył i dał im wolną wolę, według której wybrali popełnienie grzechu.
Musimy jednak zauważyć, że upadek w grzech Adama i Ewy nie oznacza, że Bóg jest autorem grzechu ani też, że On ich kusił do popełnienia grzechu (Jakuba 1.13). Ale upadek posłużył celowi w ogólnym planie Bożym dla stworzenia i ludzkości.
Jeśli rozważymy to, co niektórzy teologowie nazywają "meta- narracją" (albo nadrzędną fabułą) Pisma Świętego, widzimy, że historię biblijną można z grubsza podzielić na trzy główne części: 1) raj (1 Ks. Mojżeszowa 1-2); 2) utrata raju (1 Ks. Mojżeszowa 3- Ks. Objawienia 20); oraz 3) ponowne zdobycie raju (Ks. Objawienia 21-22). Zdecydowanie największą część stanowi narracja poświęcona przejściu z utraty raju do ponownego jego zdobycia. W centrum tej meta- narracji jest krzyż, który był zaplanowany od samego początku (Dzieje Apostolskie 2.23).
Przy uważnym czytaniu Pisma Świętego, dochodzimy do następujących wniosków:
1) Upadek ludzkości był znany dla Boga
2) Ukrzyżowanie Chrystusa, namaszczenie Bożego wybrańca, był z góry ustalony przez Boga
3) Wszyscy ludzie pewnego dnia wywyższą Boga (Psalm 86.9) i poznają Boże cele "tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim" (Efezjan 1.10).
Bożym celem było, aby stworzyć świat w którym jego chwała zamanifestuje się we wszystkim całą pełnią. Chwała Boga jest nadrzędnym celem stworzenia. W rzeczywistości jest nadrzędnym celem wszystkiego co czyni. Wszechświat został stworzony, aby ukazać Bożą chwałę (Psalm 19.1), a Boży gniew objawia się przeciwko tym, którzy nie oddają Bogu chwały (Rzymian 1.18-25). Świat, który najlepiej ukazuje Bożą chwałę jest światem, który mamy- świat, który upadł, świat który został wykupiony, świat który zostanie odbudowany do jego pierwotnej doskonałości.
Boży gniew i Boże miłosierdzie ukazuje bogactwo jego chwały, ale nie możemy ich dostrzec bez upadku ludzkości. Nigdy byśmy nie poznali łaski, jeśli nigdy byśmy nie potrzebowali łaski. Zatem, cały Boży plan- włączając w to upadek, wybranie, wyzwolenie i odkupienie ludzkości- służy celowi wywyższenia Boga. Gdy człowiek popada w grzech, Boże miłosierdzie od razu ukazuje się w tym, że Bóg nie zabija go na miejscu. Boże miłosierdzie od razu było widoczne w okryciu jakie zapewnił by zakryć ludzki wstyd (1 Ks. Mojżeszowa 3.21). Boża cierpliwość i wyrozumiałość później została ukazana, gdy ludzkość bardziej i bardziej popadała w grzech. Boża sprawiedliwość ukazała się, gdy posłał potop, i Boże miłosierdzie i łaska ponownie się objawiły, gdy uratował on Noego i jego rodzinę. Boży święty gniew i doskonała sprawiedliwość ukaże się w przyszłości, gdy Bóg rozprawi się raz na zawsze z szatanem (Ks. Objawienia 20.7-10).
Boża chwała ukazuje się również w jego miłości (1 Jana 4.16). Nasze poznanie Bożej miłości pochodzi ze znajomości Osoby i zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa w tym upadłym świecie. "W tym objawiła się miłość Boga do nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli" (1 Jana 4.9). Gdyby Bóg postanowił nigdy nie stworzyć Adama i Ewy, wiedząc o ich przyszłym upadku- lub tworząc ich jako automaty bez własnej woli- nigdy byśmy prawdziwie nie poznali czym jest miłość.
Ostatecznym przejawem Bożej chwały był krzyż, na którym spotkały się jego gniew, sprawiedliwość i miłosierdzie. Sprawiedliwy sąd nad wszystkimi grzechami został przybity na krzyżu i Boża łaska ukazała się w słowach jego Syna, "Ojcze wybacz im" (Ew. Łukasza 23.34). Boża miłość i łaska przejawia się w tych, których On zbawił (Ew. Jana 3.16; Efezjan 2.8-10). Na końcu, Bóg zostanie wywyższony gdy jego wybrani ludzie będą go uwielbiać przez całą wieczność wraz z aniołami, a upadli również będą wywyższać Boga jako że ich sprawiedliwość doprowadzi ich do wiecznej kary niewykupionych grzeszników (Filipian 2.11). Bez upadku Adama i Ewy, nigdy byśmy nie poznali Bożej sprawiedliwości, łaski, miłosierdzia czy miłości.
Niektórzy podnoszą zarzut, że wiedza Boga i przewidywanie upadku niszczą ludzką wolność. Innymi słowy, jeśli Bóg stworzył ludzkość wiedząc w pełni, że nieuchronnie popadną w grzech, to jak człowiek może być odpowiedzialny za popełnienie grzechu? Najlepszą odpowiedź na to pytanie możemy znaleźć w Westminsterskim Wyznaniu Wiary:
"W wieczności Bóg zarządził wszystko, co się dzieje w czasie i uczynił to niezależnie i nieodmiennie, kierując się jedynie Swoją własną mądrą i świętą wolą. Jednak czyniąc to, nie stał się w żadnym sensie źródłem grzechu, nie pogwałcił woli żadnego stworzenia, ani też nie usunął swobodnego działania wtórnych przyczyn, lecz raczej je ustanowił" (Westminsterskie Wyznanie Wiary, rozdz. III, pkt.1; ang. Westminster Confession of Faith)
Innymi słowy, Bóg porządkuje przyszłe wydarzenia w taki sposób, aby zachować naszą wolność i działanie wtórnych przyczyn (np. praw natury). Teologowie nazywają to "współdziałaniem/ zbieżnością." Boża suwerenna wola będzie płynęła zbieżnie wraz z naszymi wolnymi wyborami w taki sposób, że nasze wolne wybory zawsze będą wpływały na wypełnianie Bożej woli (przez "wolne" mamy na myśli, że nasze wybory nie są wymuszane zewnętrznymi wpływami). To jest złożona interakcja woli i wyborów, ale Bóg Stwórca może poradzić sobie z dowolną złożonością.
Bóg przewidział upadek Adama i Ewy. Stworzył ich mimo wszystko, na swoje podobieństwo, aby przynieść chwałę samemu sobie. Otrzymali wolność do podejmowania wyborów. Mimo, iż wybrali nieposłuszeństwo, ich wybór stał się źródłem przez które Boża ostateczna wola się wypełniła i przez które pełnia chwały zostanie ukazana.
