Odpowiedź:
Podczas gdy Jezus najprawdopodobniej mówił po aramejsku, hebrajsku i grecku, aramejski był prawdopodobnie językiem, którym Jezus posługiwał się najczęściej. Ewangelie odnotowują, że Jezus wypowiadał liczne aramejskie słowa: talitha koum (Mk 5:41); ephphatha (Mk 7:34); eloi eloi lama sabachthani (Mt 27:46; Mk 15:34); abba (Mk 14:36). Historycy, archeolodzy i antropolodzy kulturowi są niemal powszechnie zgodni co do tego, że język aramejski był powszechnym lub potocznym językiem w Izraelu w czasach Jezusa. Aramejski był bardzo podobny do hebrajskiego, ale zawierał wiele słów i zwrotów zapożyczonych z innych języków i kultur, zwłaszcza babilońskiej.
Językiem hebrajskim posługiwali się przede wszystkim uczeni w Piśmie, nauczyciele prawa, faryzeusze i saduceusze, czyli "elita religijna". Język hebrajski był prawdopodobnie często czytany w synagogach, więc większość ludzi prawdopodobnie była w stanie mówić i rozumieć hebrajski. Ponieważ greka była językiem Rzymian, którzy mieli władzę nad Izraelem w czasach Jezusa, greka była językiem klasy politycznej i każdego, kto chciał robić interesy z Rzymianami. Greka była językiem uniwersalnym w tamtych czasach, więc umiejętność mówienia po grecku była bardzo pożądaną umiejętnością. Niektórzy jednak odmawiali mówienia po grecku z niechęci do swoich rzymskich ciemiężycieli. Kiedy Jezus rozmawiał z Poncjuszem Piłatem, możliwe, że mówił do niego po grecku, chociaż Piłat, jako gubernator, prawdopodobnie potrafiłby również mówić po aramejsku.
Jezus, jako Bóg wcielony w ludzką postać, mógł posługiwać się dowolnym językiem. W swoim człowieczeństwie Jezus prawdopodobnie ograniczył się do języków powszechnych w jego kulturze: aramejskim, hebrajskim i greckim. Jezus prawdopodobnie mówił w dowolnym z tych trzech języków, który był najbardziej odpowiedni dla publiczności, do której się zwracał.
