Pytanie: Czy mówienie językami jest dowodem na posiadanie Ducha świętego?
Odpowiedź:
W trzech różnych okolicznościach w Dziejach Apostolskich przejawia się dar mówienia językami, które towarzyszą otrzymaniu Ducha Świętego- Dzieje 2.4, 10.44-46 oraz 19.6. Jednak tylko te trzy przypadki w całej Biblii są dowodem na to, że mówienie językami poświadcza otrzymanie Ducha Świętego. Przez całą księgę Dziejów, tysiące ludzi uwierzyło w Jezusa i nie znajdujemy żadnej wzmianki o mówieniu językami (Dzieje 2.41, 8.5-25, 16.31-34, 21.20). W żadnym fragmencie Nowy Testament nie naucza, że mówienie językami jest jedynym dowodem na to, że dana osoba otrzymała Ducha Świętego. W gruncie rzeczy Nowy Testament naucza inaczej. Jesteśmy instruowani, że każdy wierzący w Chrystusa ma Ducha Świętego (Rzymian 8.9; 1 Koryntian 12.13; Efezjan 1.13-14), lecz nie każdy wierzący mówi językami (1 Koryntian 12.29-31).
Zatem, z jakiego powodu mówienie językami jest dowodem obecności Ducha Świętego w tych trzech podanych fragmentach Dziejów Apostolskich? Drugi rozdział Dziejów Apostolskich opisuje chrzest Duchem Świętym zgromadzonych tam apostołów i napełnienie ich Jego mocą do odważniejszego zwiastowania ewangelii. Apostołowie zostali uzdolnieni do mówienia innymi językami, dlatego mogli przekazać prawdę tym ludziom, w ich ojczystym języku. 10 rozdział Dziejów odwołuje się do historii jak apostoł Piotr zostaje powołany do dzielenia się ewangelią z ludźmi nie pochodzącymi z narodu izraelskiego. Piotr i inni pierwsi Chrześcijanie, wywodzący się z kręgów żydowskich, mieli dużą trudność w przyjęciu pogan (ludzi nie wywodzących się z Żydów) i włączenia ich do kościoła. Bóg obdarzył pogan darem mówienia językami na znak, że otrzymali oni tego samego Ducha Świętego, którego otrzymali wcześniej apostołowie (Dzieje Apostolskie 10.47, 11.17).
Dzieje Apostolskie 10.44-47 opisują, że: “Gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy. I zdumiewali sie wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego. Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy odezwał się Piotr: Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my?” Piotr później odwołuje się do tego wydarzenia, jako potwierdzenia że Bóg niesie zbawienia dla pogan (Dzieje Apostolskie 15.7-11).
Mówienie językami nigdzie nie jest przedstawione jako coś, czego powinni oczekiwać Chrześcijanie, gdy otrzymują Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela i tym samym potwierdzenia ich chrztu Duchem Świętym. Właściwie spośród wszystkich przypadków nawrócenia, opisanych w Nowym Testamencie, znajdujemy tylko dwie wzmianki użycia w tym kontekście daru mówienia językami. Języki były ponadnaturalnym darem, udzielanym w konkretnym czasie dla konkretnego celu. Dar ten nigdy nie był i nie jest, jedynym dowodem otrzymania Ducha Świętego.
