Odpowiedź:
Wielu z nas traci czas martwiąc się o to co inni ludzie o nas pomyślą. Chcemy być wartościowi, kochani, szanowani i podziwiani. Ale po co opierać naszą tożsamość i poczucie własnej wartości na opiniach innych wadliwych istot, skoro Boży pogląd na nas jest jedynym, który naprawdę się liczy? Najważniejsze pytanie jakie możemy zadać, dotyczące naszej tożsamości: Kim Bóg mówi, że jestem? Jedynie Biblia zawiera rzetelne odpowiedzi odnośnie tego kim jesteśmy w Chrystusie i co Bóg myśli o nas, tych którzy narodzili się na nowo.
Po pierwsze i najważniejsze, Bóg mówi, że jestem Jego ukochanym dzieckiem: "Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że jego nie poznał." (1 Jana 3.1). Bóg nie jest nieśmiały odnośnie wyrażania Jego bezgranicznej miłości do nas; On stale zapewnia nas w Piśmie Świętym, że jesteśmy zrodzeni z Boga, jesteśmy Jego cennymi dziećmi (Ew. Jana 1.12-13; 2 Koryntian 6.17-18; Galacjan 3.26; Rzymian 8.17; Ks. Izajasza 43.1).
Bóg mówi, że jestem wybrany/- a, zaadoptowany/-a do Jego rodziny poprzez Jezusa Chrystusa, aby być Jego dzieckiem na wieki: "w Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym" (Efezjan 1.4-6; tłum. Biblia Tysiąclecia; zobacz także 1 Tesaloniczan 1.4, 2.13).
Bóg mówi, że jestem wartościowy/-a. On nazywa mnie swoim dziełem: "Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili" (Efezjan 2.10). Nie jesteśmy przypadkowym zlepkiem gliny. Bóg mówi, że jesteśmy efektem Jego artystycznych umiejętności i kunsztu artystycznego. Bóg uczynił nas na swój obraz i podobieństwo (1 Ks. Mojżeszowa 1.26-27; 5.1; 9.6; Jakuba 3.9).
Bóg mówi, że jestem odkupiony. Tak wartościowi jesteśmy dla Boga, że On wykupił nas drogocenną krwią swojego Syna, Jezusa Chrystusa: "wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego" (1 Piotra 1.18-19). Przez krew Jezusa Chrystusa mamy przebaczenie i uwolnienie od grzechu: "W Nim właśnie za cenę Jego krwi zostaliśmy wykupieni, a nasze grzechy zostały nam darowane dzięki bezmiarom Jego łaski" (Efezjan 1.7; tłum. Biblia Warszawsko- Praska; zobacz także Galacjan 5.1; 1 Koryntian 6.20; 1 Jana 1.9).
Bóg mówi, że jestem nową osobą w Jezusie Chrystusie. Poprzez Jego zbawienie, zdobywamy nową tożsamość i całkiem nowe życie: "Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe" (2 Koryntian 5.17; zobacz także Efezjan 4.24). On mówi, że jestem sprawiedliwością Bożą w Jezusie Chrystusie (2 Koryntian 5.21), świątynią żywą Jego Ducha Świętego (1 Koryntian 3.16) oraz świętym (Efezjan 2.19; Filipian 4.21).
Bóg mówi, że jestem Jego przyjacielem. Poprzez relację z Jezusem, Bóg dzieli się z nami swoim sercem: "Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego; lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo wszystko, co słyszałem od Ojca mojego, oznajmiłem wam" (Ew. Jana 15.15).
Bóg mówi, że jestem Jego ambasadorem (2 Koryntian 5.20; Efezjan 6.20), Jego światłem w ciemności i Jego świadkiem dla świata (Ew. Mateusza 5.13-16; Dz. Apostolskie 1.8; Efezjan 5.8). Bóg powierzył nam pracę czynienia innych Jego uczniami (Ew. Mateusza 28.19).
Bóg powiedział, że jestem członkiem ciała Jezusa Chrystusa: "A oto treść tej tajemnicy: dzięki Ewangelii poganie mają także udział razem z Żydami w dobrach, które Bóg przeznaczył na dziedzictwo dla swojego ludu; są już członkami tego samego ciała i wreszcie do nich również odnoszą się obietnice, które Bóg zostawił nam w Jezusie Chrystusie" (Efezjan 3.6; tłum. Biblia Warszawsko- Praska; zobacz także 5.30). Ze względu na to, że należę do Chrystusa- zjednoczony z nim w Jego życiu, śmierci, zmartwychwstaniu i chwale (Ew. Jana 15.1-10; Rzymian 6.4-6; Efezjan 2.6)- Bóg mówi, że jestem dziedzicem/dziedziczką Jego Królestwa i Jego chwały (Galacjan 4.7; Efezjan 1.11; Rzymian 8.17) i obywatelem nieba (Filipian 3.20).
Bóg mówi, że jestem niezmiernie kochany/-a: "Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł" (Rzymian 5.8; zobacz także 8.31-39; Ew. Jana 3.16-17). Tak wielka jest Jego miłość do nas, że On miłosiernie dał nam życie: "ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście" (Efezjan 2.4-5).
Im więcej studiujemy Słowo Boże, tym bardziej odkrywamy kim jesteśmy w Chrystusie. Jesteśmy przemienieni w osobę o której Bóg mówi, że jesteśmy gdy czynimy Jezusa Chrystusa dążeniem naszego życia: "My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem" (2 Koryntian 3.18; zobacz także Rzymian 8.29; 12.2; Filipian 1.6; Efezjan 4.15).
