Pytanie: Kto może chrzcić/ udzielać chrztu?
Odpowiedź:
Biblia nie omawia dokładnie tego pytania. Gdy ktoś przypatruje się chrztom opisanym w Ewangeliach i Dz. Apostolskich, wydaje się, że wystarczyło być uczniem czy to Jezusa czy Jana Chrzciciela (w czterech Ewangeliach) albo być bogobojnym chrześcijaninem (w Dz. Apostolskich); „pobożny” chrześcijanin, będący tym, który głosił dobrą nowinę o zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa i Jego krew przelaną na krzyżu. To było efektem uwierzenie tej dobrej nowinie, że ludzie byli chętni czy pragnęli być ochrzczeni.
Tutaj kilka przykładów tych bogobojnych chrześcijan z Dz. Apostolskich: Piotr i apostołowie chrzcili duże ilości o czym czytamy w 2 rozdziale Dz. Apostolskich, gdy odpowiadali na przesłanie o Chrystusie. Później Filip, który był najpierw wybrany jako jeden (z wielu) do dystrybuowania jedzenia dla wdów w kościele w Jerozolimie, głosił ewangelią w Samarii i chrzcił tam wierzących (Dz. Apostolskie 6.8). Dalej, Paweł chrzcił niektórych z tych, którzy zaufali Chrystusowi w czasie jego pracy misyjnej, ale najwidoczniej pozwalał innym chrzcić zamiast siebie (Dz. Apostolskie 16.33; 1 Koryntian 1.10-17).
Kluczowym fragmentem, który odpowiada na to pytanie pośrednio znajduje się we fragmencie "Wielkiego Nakazu Misyjnego" (Ew. Mateusza 28.18-20). Fragment ten opisuje nakaz Jezusa, aby czynić uczniami inne narody i obejmuje to chrzczenie jako część procesu czynienia tymi uczniami. Jeśli ten nakaz jest dany wszystkim chrześcijanom (jak jest to powszechnie praktykowane), z tego wynika, że upoważnienie do chrztu przysługuje także wszystkim chrześcijanom.
Listy nigdy nie omawiają/ nie poruszają tego, kto ma chrzcić. To, co jest omawiane to znaczenie związane ze chrztem. Zarówno w Dz. Apostolskich jak i Listach, właściwe zrozumienie tego kto jest zbawiony (Dz. Apostolskie 19.1-5) i symbolizmu związanego ze chrztem (Rzymian 6) zdają się być ważniejsze aniżeli to kto chrzci.
W oparciu o Ew. Mateusza 28.18-20 jak również argument ciszy odnośnie pozostałych porcji Pisma Świętego dotyczących tej kwestii, wydaje się że każdy, prawdziwie wierzący ma autorytet/ władzę od Boga, aby chrzcić, podobnie jak ma on władzę od Boga do ewangelizowania i nauczania wszystkiego, co nakazał Chrystus.