Pytanie: Jaka jest kondycja ludzka zgodnie z Biblią?
Odpowiedź:
Gdy Bóg najpierw stworzył Adama i Ewę, kondycja człowieka była idealna- doskonałe środowisko, niewinna natura i intymna społeczność ze Stworzycielem. Po świadomym nieposłuszeństwie Adama wobec Boga, kondycja człowieka się zmieniła. Przeminęło doskonałe środowisko, niewinność i społeczność z Bogiem. Od tego czasu, kondycja ludzka jest zniszczona, ślepa, grzeszna, winna, zniewolona, moralnie zrujnowana i umierająca. Dzięki dostępnej łasce Bożej i zbawieniu w Chrystusie, możemy wypatrywać jak kondycja człowieka zostaje odnowiona do jej pierwotnego stanu.
Jean-Jacques Rousseau teoretyzował, że człowiek z natury jest dobry, ale zepsuty przez wpływ społeczeństwa. Inni zgadzają się z poglądami Arystotelesa i Locke'a, że rodzimy się z pustą tablicą, że jesteśmy wolni, aby definiować zawartość naszego charakteru, a siły zewnętrzne nas formułują. Jednak, zgodnie z Biblią, naturalna kondycja człowieka jest grzeszna i odseparowana od Boga. Nie jesteśmy urodzeni wewnętrznie dobrzy czy moralnie neutralni. Urodziliśmy się grzesznikami i przeznaczenie każdej osoby jest śmierć i gniew z tego powodu (Psalm 51.5; Rzymian 3.23; 6.23; Ew. Jana 3.16-18; Efezjan 2.1-5).
Biblijna doktryna dotycząca całkowitego zepsucia określa prawdziwą, ludzką kondycję człowieka. Z powodu upadku Adama w grzech, ludzkość jest zepsuta grzechem w każdym obszarze życia: umysł, emocje oraz wola zostały skażone. Myślimy grzesznie, czujemy grzesznie i wybieramy grzesznie. Naturalnie kochamy ciemność (Ew. Jana 3.19) i nie rozumiemy rzeczy Bożych (1 Koryntian 2.14).
Kondycja ludzka jest zrujnowana; wszyscy zbłądziliśmy (Ks. Izajasza 53.6). Jesteśmy duchowo ślepi (2 Koryntian 4.4). Jesteśmy grzeszni, przekroczyliśmy Prawo Boże (1 Jana 1.8; 3.4). Przed Bogiem, sprawiedliwym Sędzią jesteśmy winni (Rzymian 5.12, 18). Jesteśmy zniewoleni grzechem (Ew. Jana 8.34). Jesteśmy moralnie zniszczeni (Rzymian 7.18). Umieramy fizycznie i jesteśmy martwi duchowo (1 Piotra 1.24; Efezjan 2.1).
W naszej naturalnej kondycji ludzkiej, niechętnie szukamy Boga czy Bożej woli (Rzymian 3.10-11). Z powodu naszej grzesznej natury, jesteśmy "wrogami Boga" (Rzymian 8.7). Na szczęście dla nas, Bóg kocha swoich wrogów i okazuje nam swoją wielką miłość, posyłając Swojego Jedynego Syna, aby umarł w nasze miejsce (Ew. Jana 3.16-21; Rzymian 5.8). Byliśmy zgubieni, a Dobry Pasterz zebrał Swoje owce; byliśmy duchowo ślepi, a Lekarz nas znalazł; byliśmy grzeszni przed obliczem Boga, a Sędzia nas usprawiedliwił; byliśmy zniewoleni grzechem, a Odkupiciel zapłacił cenę za nasze uwolnienie; byliśmy moralnie zrujnowani, a On nas odnowił; byliśmy martwi, a Jego Zmartwychwstanie i Życie nas wzbudziło.
