Pytanie: Jak konflikty w kościele powinny być rozwiązywane?
Odpowiedź:
Istnieje wiele obszarów w kościele, które mogą być powodem konfliktów. Jednak większość z nich skupia się wokół trzech kategorii: konfliktów dotyczących jawnego grzechu wierzących, konfliktów przywództwa oraz konfliktów pomiędzy wierzącymi. Co prawda, wiele z tych spraw może się ze sobą przeplatać lub wnikać w więcej niż jedną z podanych kategorii.
Wierzący, którzy w oczywisty sposób popełniają grzech wywołują konflikt w kościele, tak jak podaje 1 Koryntian 5. Kościół, który nie rozwiązuje kwestii grzechu któregoś z jego członków, otwiera „drzwi” na kolejne sytuacje problemowe. Kościół nie jest powołany do osądzania niewierzących, ale od kościoła oczekuje się, że będzie konfrontował i prowadził wierzących w procesie odnowienia duchowego tych, którzy nie wyznali grzechu o jakich wspomina 1 Koryntian 5.11: „każdy, który się mieni bratem, a jest wszetecznikiem lub chciwcem, lub bałwochwalcą, lub oszczercą, lub pijakiem, lub grabieżcą…” Takie osoby nie mogą być przyjmowane przez kościół, zanim nie będą pokutować. Ew. Mateusza 18.15-17 dostarcza nam zwięzłej instrukcji odnośnie procesu napominania oraz duchowego odnowienia osoby wierzącej. Proces napominania powinien być przeprowadzony w bardzo ostrożny, pokorny sposób, z pragnieniem odnowienia duchowego tej osoby (Galacjan 6.1). Kościoły, które w miłości dyscyplinują poszczególne osoby, zapobiegają wielu konfliktom w kościele.
Są chwile, w których wierzący mogą nie być zadowoleni z działań lub postanowień podejmowanych przez przywódców kościoła. Taka sytuacja miała miejsce w historii wczesnego kościoła (Dzieje Apostolskie 6.1-7), gdzie grupa ludzi w kościele w Jerozolimie zgłaszała skargi apostołom, że o niektóre osoby nie dbano należycie. Sytuacja została uzdrowiona i kościół wzrastał (Dzieje Apostolskie 6.7). Wczesny kościół wykorzystał konflikt jako szansę poprawienia funkcjonowania służby. Gdy jednak kościoły nie zachowują właściwej drogi rozwiązywania problemów, ludzie sami znajdują własne sposoby. Takie osoby mogą wpływać negatywnie na relacje innych w kościele, plotkować czy nawet utworzyć grupę „zatroskanych ludzi.” Przywództwo kościoła może uniknąć tych problemów, gdy będzie okazywało bezinteresowność i troskę o takich ludzi. Przywódcy powinni być sługami i przykładem dla innych (1 Piotra 5.1-3). Rozgoryczeni członkowie kościoła powinni szanować swoich przywódców (Hebrajczyków 13.7, 17), nie oskarżać ich (1 Tymoteusza 5.19) i mówić im prawdę w miłości, a nie opowiadać innym na ich temat (Efezjan 4.15). W sytuacjach, gdy wydaje się, że przywódca nie reaguje na dany problem, osoba taka powinna postępować zgodnie ze wskazówkami z Ew. Mateusza 18.15-17, by upewnić się, że nie wprowadza zamieszania.
Biblia ostrzega, że ludzie w kościele mogą mieć ze sobą konflikty. Niektóre z nich wypływają z pychy i samolubstwa (Jakuba 4.1-10). Niektóre wynikają z nieprzebaczonych sporów (Ew. Mateusza 18.15-35). Bóg powiedział, abyśmy zabiegali o pokój (Rzymian 12.18; Kolosan 3.12-15). Odpowiedzialnością każdego wierzącego jest to, aby dążył do rozwiązania konfliktu. Poniżej przedstawiamy kilka podstawowych kroków, aby rozwiązać problematyczną sytuację:
1. Sprawdź postawę swojego serca- bądź cichy (Galacjan 6.1); pokorny (Jakuba 4.10); przebaczający (Efezjan 4.31,32) i cierpliwy (Jakuba 1.19, 20).
2. Zmień swoje nastawienie odnośnie tego konfliktu- Ew. Mateusza 7.1-5 (wyciągając najpierw belkę ze swojego oka, zanim zapragniesz pomagać innym wyciągnąć ich źdźbło).
3. Spotkaj się osobiście z tą osobą (a nie z innymi) i powiedz o swojej trosce- Ew. Mateusza 18.15. Musisz to uczynić w miłości (Efezjan 4.15), a nie wylać jedynie swój gniew i złe emocje. Oskarżanie tej osoby sprawi, że będzie się chciała jedynie bronić. Zatem, wskaż raczej na problem, a nie atakuj osoby. To sprawi, że będzie się bardziej starała wyjaśnić sytuację i szukać przebaczenia za powstałą sytuację.
4. Jeśli pierwsza próba rozwiązania konfliktu nie przyniosła właściwych efektów, przyjdź następnym razem z jeszcze jedną osobą, która może pomóc w rozwiązaniu problemu (Ew. Mateusza 18.16). Pamiętaj, że twoim celem nie jest wygranie kłótni na argumenty, ale pomóc wierzącemu w jego duchowej odnowie. Zatem, wybierz kogoś, kto pomoże Tobie rozwiązać ten konflikt.
Konflikt najlepiej rozwiązywać, gdy każda z osób w modlitwie i pokorze skupia się na okazaniu sobie wzajemnie miłości, pragnąc odnowienia właściwej relacji. Większość konfliktów w kościele można przezwyciężyć, gdy zastosuje się powyższe zasady. Są jednak sytuacje, w których będzie potrzebne wsparcie osób trzecich.
