Odpowiedź:
W judaizmie istnieją różne prawa, które określają, jakie pokarmy można, a jakich nie można spożywać, a także w jaki sposób należy je przygotowywać. Przepisy te są określane jako "koszerne przepisy żywieniowe" lub czasami po prostu "koszerne przepisy". Słowo koszerność pochodzi od hebrajskiego słowa kasher, które oznacza po prostu "właściwy" lub "odpowiedni" (zob. Estery 8:5). Żywność uznawana za koszerną jest zatem uważana za odpowiednią do spożycia.
Podstawa koszernych przepisów żywieniowych znajduje się w Torze (pierwszych pięciu księgach Starego Testamentu) i zazwyczaj dzieli się na dwie główne kategorie: żywność, którą można spożywać i żywność, której nie można spożywać. Przepisy koszernej diety odnoszą się do pokarmów pochodzenia zwierzęcego, takich jak ssaki, ptaki, ryby i owady. Wszystkie pokarmy roślinne są uważane przez Żydów za koszerne i mogą być spożywane: dozwolone są owoce, warzywa i zboża.
Większość przepisów dotyczących koszernej diety można znaleźć w Księdze Kapłańskiej 11 i Księdze Powtórzonego Prawa 14. W tych fragmentach Bóg wymienia zwierzęta, które Izraelici mogli jeść (określane jako "czyste"), a których nie wolno im było jeść (określane jako "nieczyste"). Zwierzęta są dalej podzielone na cztery główne kategorie:
Zwierzęta lądowe
Izraelici mogli jeść każde zwierzę lądowe, które miało rozdzielone kopyta i żuło paszę (Kpł 11:3; Pwt 14:6). Przykładami były owce, bydło, kozy i jelenie. Księga Kapłańska 11:4-7 wyszczególnia zwierzęta lądowe, których nie wolno było jeść, ponieważ nie posiadały obu tych cech (miały tylko jedną lub drugą): wielbłądy, hieny (lub "borsuki skalne"), zające i świnie. Dlatego każde zwierzę lądowe, które ma zarówno podzielone kopyta, jak i żuje, jest uważane przez Żydów za koszerne.
Zwierzęta wodne
Izraelici mogli jeść wszelkiego rodzaju stworzenia wodne, o ile posiadały one płetwy i łuski (Kpł 11:9; Pwt 14:9). Nie wolno im było jednak jeść stworzeń wodnych, które nie miały płetw ani łusek (Kpł 11:10-12). Dlatego skorupiaki, takie jak małże, ostrygi, homary, kraby i krewetki, są uważane za "nieczyste" i niekoszerne.
Ptaki
Księga Kapłańska 11:13-19 i Księga Powtórzonego Prawa 14:11-18 wymieniają rodzaje ptaków, których nie wolno spożywać. Te koszerne przepisy żywieniowe są mniej jasne, ponieważ określają jedynie, czego nie można spożywać. Warto jednak zauważyć, że każdy rodzaj zakazanego ptaka w tych fragmentach to jakiś rodzaj ptaka drapieżnego lub padlinożercy. Dlatego większość Żydów uważa ptaki takie jak kurczaki, kaczki, indyki i gęsi za koszerne.
Owady
Wreszcie, Księga Kapłańska 11:20-23 określa, jakich rodzajów owadów nie wolno spożywać. Tekst mówi: "Wszelkie uskrzydlone czworonożne owady będą dla was obrzydliwością. (21) Lecz z wszelkich uskrzydlonych czworonożnych owadów możecie jeść te, które mają ponad swymi nogami tylne kończyny do skakania na nich po ziemi; (22) te z nich możecie jeść: Wszelkie gatunki szarańczy wędrownej i wszelkie gatunki szarańczy solam, wszelkie gatunki szarańczy chagab i wszelkie gatunki koników polnych; (23) wszelkie zaś uskrzydlone czworonożne owady będą dla was obrzydliwością." (Kpł 11:20-23). Niektóre owady są zatem uważane za koszerne, a inne nie.
Współcześni Żydzi czasami dzielą koszerne przepisy żywieniowe na bardziej szczegółowe zasady. Na przykład, niektórzy Żydzi nie uważają za koszerne picie mleka i jedzenie drobiu w tym samym czasie - pokarmy muszą być oddzielone. Te bardziej szczegółowe zasady nie są jednak zawarte w Biblii. Zwykle wywodzą się one z pism rabinicznych znacznie później w historii.
Oprócz przepisów dotyczących tego, jakie pokarmy mogą być spożywane, koszerne przepisy żywieniowe określają również sposób ich przygotowania. Na przykład, Izraelita mógł zjeść czyste zwierzę tylko wtedy, gdy umyślnie zabił je w celu spożycia. Zwierzę znalezione już martwe (z powodu choroby lub zabite przez inne zwierzę) nie mogło zostać zjedzone (Kpł 17:15-16; Pwt 14:21). Izraelici nie mogli również spożywać tłuszczu bydła, owiec lub kóz, choć mógł on być wykorzystywany do innych celów (Kpł 7:22-25).
Inne koszerne przepisy dietetyczne dotyczące przygotowywania żywności obejmują
- spuszczanie całej krwi ze zwierzęcia przed jego ugotowaniem (Księga Kapłańska 17:13-14)
- niegotowanie młodej kozy w mleku matki (Wj 23:19)
Szczegóły koszernych praw żywieniowych są obszerne i mogą być skomplikowane, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę ustną tradycję dodaną do tekstów biblijnych przez rabinów. Jednak fragmenty omówione powyżej dają dobre zrozumienie i punkt wyjścia dla tego, co Bóg nakazał Izraelitom w odniesieniu do czystej ("koszernej") żywności pod Starym Przymierzem.
W Ewangelii Marka 7:17-23 Jezus naucza, że to, co wchodzi do człowieka, nie kala go, ale raczej złe myśli serca, które z niego wychodzą. Ewangelia Marka 7:19 mówi: "Mówiąc to, Jezus uznał wszystkie pokarmy za czyste". Wypełniając Prawo Mojżeszowe (Mt 5:17), Jezus uwolnił nas od przestrzegania koszernych przepisów żywieniowych. Możemy jeść, co chcemy, ponieważ żaden pokarm nie jest uważany za nieczysty - wszystkie pokarmy są teraz uważane za "koszerne".
Jednocześnie Słowo Boże nakazuje nam chwalić Boga naszymi ciałami, ponieważ są one świątyniami, w których mieszka Duch Święty (1 Koryntian 6:19-20). Chociaż wszystkie pokarmy są uważane za czyste i możemy jeść, co chcemy, powinniśmy uważać, aby nie być żarłokami lub nie jeść niezdrowo. Nadmierne jedzenie lub nierozsądne diety nie są wiernym sposobem przeżywania wolności, jaką mamy w Chrystusie.
