Odpowiedź:
Pogląd historycznego kreacjonizmu potwierdza, że relacja o stworzeniu w 1-2 rozdziałach 1 Ks. Mojżeszowej jest rzeczywiście zamierzona jako relacja historyczna - a nie poezja czy mitologia. Jednocześnie interpretacja kreacjonizmu historycznego łagodzi wiele napięć pomiędzy współczesną nauką a Pismem Świętym, które wydają się być nieodłącznym elementem poglądu kreacjonistów młodej ziemi, którzy również używają "historycznej" interpretacji 1 Ks. Mojżeszowej. Kreacjonizm historyczny jest również nazywany "historycznym", aby zaznaczyć, że nie jest on nowy, ale był wyznawany przez wielu w całej historii Kościoła, zwłaszcza przed powstaniem nowoczesnej nauki.
Kreacjonizm historyczny jest ostatnio promowany przez Johna Sailhamera (profesora Starego Testamentu w Golden Gate Baptist Theological Seminary w Brea, Kalifornia) w jego książce Genesis Unbound: A Provocative New Look at the Creation Account (Księga Rodzaju bez granic: Nowe, prowokacyjne spojrzenie na Księgę Stworzenia) (oryginalnie wydana przez Multnomah 1996, drugie wydanie przez Dawson Media, 2011).
Kreacjonizm historyczny utrzymuje, że 1 Ks. Mojżeszowa 1.1 jest opisem stworzenia wszechświata. Stworzenie to miało miejsce "na początku" - w nieokreślonym okresie czasu, który mógł trwać bardzo długo i mógł mieć miejsce bardzo dawno temu. 1 Ks. Mojżeszowa po prostu nie podaje nam żadnych ram czasowych, kiedy powstał fizyczny wszechświat. Równie dobrze mógł on zostać stworzony dawno temu (nawet miliony lub miliardy lat), albo mógł być tworzony bardzo powoli w czasie. Dlatego historyczna, kreacjonistyczna interpretacja 1 Ks. Mojżeszowj nie wymaga przyjęcia poglądu "młodej ziemi".
Kiedy rozpoczynamy historię w 1 Ks. Mojżeszowej 1.2, ziemia jest nieuformowana i niewypełniona. Przed nastaniem nowoczesnej nauki, pojęcie Ziemi jako planety byłoby mało lub wcale nierozumiane. Tak więc, zgodnie z kreacjonizmem historycznym, słowo ziemia byłoby rozumiane jako określony obszar ziemi, a nie "planeta Ziemia". 1 Ks. Mojżeszowa 1.2-2.24 opowiada o przygotowaniu określonego obszaru siedliska dla ludzkości - ogrodu Eden - co miało miejsce w ciągu literalnych sześciu dni.
Związek 1 Ks. Mojżeszowej 1.1 i 1.2 można ująć w następującej parafrazie: "Na początku Bóg stworzył wszechświat. Po tym jak to uczynił, zwrócił swoją uwagę na konkretny obszar, w którym miał zamieszkać człowiek. Było tam ciemno, więc powiedział: "Niech stanie się światło". Słowa bezkształtny i pusty mogą odnosić się do nieużytku lub pustkowia, które nie jest w stanie podtrzymać życia. (Ten sam termin jest użyty w 5 Ks. Mojżeszowej 32.10 w odniesieniu do pustkowia w czasie wędrówki Izraela. Gdyby nie specjalne zaopatrzenie ze strony Boga, ludzie nie mogliby tam przetrwać). Tak więc, według kreacjonizmu historycznego, zamiast całej ziemi będącej bezkształtną masą, 1 Ks. Mojżeszowa 1.2 odnosi się do konkretnego fragmentu pustkowia, które Bóg wybrał dla człowieka, aby tam zamieszkał. (Cała planeta mogła być jałowym pustkowiem, ale to jest poza tematem tego tekstu).
Bóg poświęcił więc tydzień dosłownych, 24-godzinnych dni, aby przygotować ogród Eden dla człowieka. Najpierw nakazał słońcu wzejść: "Niech się stanie światłość". W dniu 4 Bóg nie powołał do istnienia słońca i księżyca (zostały już stworzone w 1 Ks. Mojżeszowej 1.1); raczej ogłosił ich przeznaczenie. Zamiast "Niech powstaną światła na sklepieniu niebios", kreacjoniści historyczni argumentowaliby, że najlepszym tłumaczeniem 1Ks. Mojżeszowej 1.14 byłoby coś takiego: "niech światła na sklepieniu nieba będą znakami". Światła istniały od pierwszego dnia i już dawały światło, ale w czwartym dniu Bóg ogłosił ich przeznaczenie - podobnie jak tęcza mogła istnieć przed czasami Noego, ale po potopie Bóg nadał jej specjalne znaczenie. W 1 Ks. Mojżeszowej 1.14 Bóg objawił, że celem ciał niebieskich jest służenie ludzkości.
Reszta historyczno-kreacjonistycznej interpretacji 1 Ks. Mojżeszowej 1-2 przebiegałaby według tych samych zasad, co inne poglądy kreacjonistyczne, oparte raczej na dosłownym odczytaniu tekstu.
Pogląd kreacjonizmu historycznego ma kilka poważnych słabości. 1 Ks. Mojżeszowa w 1 rozdziale zdecydowanie wydaje się- odczytując dosłownie- opisywać stworzenie wszechświata i całej ziemi. Kreacjonizm historyczny powinien również stanowić wyzwanie dla wszystkich wierzących, aby upewnić się, że ich rozumienie opisu stworzenia (lub jakiegokolwiek fragmentu Pisma Świętego) nie jest pod nadmiernym wpływem angielskich tłumaczeń i/lub współczesnych problemów naukowych - albo w uległości, albo w opozycji do nich.
