Odpowiedź:
Krytyka jest aktem nieprzychylnego osądzania lub wyszukiwania błędów. Często właściwe jest nieprzychylne ocenianie osoby, rzeczy lub działania. W rzeczywistości prawdziwy przyjaciel będzie mówił prawdę nawet wtedy, gdy jest ona trudna do usłyszenia: "Wierne są rany przyjaciela, lecz podstępne są pocałunki wroga" (Ks. Przyp. Salomona 27.6). Jezus był bardzo krytyczny wobec hipokryzji faryzeuszy i kilkakrotnie wyrażał swoją dezaprobatę (np. w Ew. Mateusza 23). Krytyka Jezusa była jednak zawsze szczera i ostatecznie pełna miłości.
Ponieważ Bóg kocha ludzi i chce dla nich jak najlepiej, wskazuje na ich wady, niedociągnięcia i grzechy. Biblia podaje kilka przykładów krytyki:
“Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu, wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu, jak ojcowie wasi, tak i wy!” (Dz. Apostolskie 7.51; tłum. Biblia Warszawska).
“Znam uczynki twoje, żeś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! A tak, żeś letni, a nie gorący ani zimny, wypluję cię z ust moich” (Ks. Objawienia 3.15-16).
Nasza mowa powinna być budująca. 1 Tesaloniczan 5.11 mówi: "Dlatego napominajcie się nawzajem i budujcie jeden drugiego, co też czynicie." Hebrajczyków 10.24 mówi: "i baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków." Galacjan 6.1 podaje główną motywację do wyrażania krytyki - wraz z ostrzeżeniem: "Bracia, jeśli człowiek zostanie przyłapany na jakimś upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, bacząc każdy na siebie samego, abyś i ty nie był kuszony" (tłum. Biblia Warszawska). Biblia podaje jeszcze więcej szczegółów na temat tego, jak zapewnić, by nasza krytyka była budująca:
Podstawą krytyki jest miłość
Efezjan 4.15 ("mówienie prawdy w miłości") powinno być naszym głównym przewodnikiem w krytyce. Boża krytyka jest prawdziwa i pełna miłości. Pochodzi z pokornego, troskliwego serca, które pragnie jak najlepiej dla drugiej osoby. Nie jest zgorzkniała, protekcjonalna, obraźliwa ani zimna. 2 Tymoteusza 2.24-25a mówi: "A sługa Pański nie powinien wdawać się w spory, lecz powinien być uprzejmy dla wszystkich, zdolny do nauczania, cierpliwie znoszący przeciwności, napominający z łagodnością krnąbrnych, w nadziei, że Bóg przywiedzie ich kiedyś do upamiętania i do poznania prawdy". A 1 Koryntian 13.4-7 napomina nas: "Miłość jest cierpliwa, miłość jest dobrotliwa, nie zazdrości, miłość nie jest chełpliwa, nie nadyma się, nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się, nie myśli nic złego, nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy; wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi" (tłum. Biblia Warszawska). Krytyka, jeśli jest pełna miłości, będzie wyrażać te cechy.
Upewnij się, że krytyka jest oparta na prawdzie
Krytyka oparta na pogłoskach nie jest pożyteczna; to plotki. Niedoinformowana krytyka zwykle kończy się kompromitacją krytyki, gdy prawda wychodzi na jaw (zob. Ks. Przyp. Salomona 18.13). Zadufani w sobie faryzeusze krytykowali Jezusa w oparciu o własne błędne standardy; prawda nie była po ich stronie. Możemy właściwie krytykować to, co krytykuje Biblia. 2 Tymoteusza 3.16 mówi, że Pismo jest pożyteczne do strofowania i poprawiania. Innymi słowy, natchnione Słowo Boże prowadzi nas do krytycznej analizy codziennych sytuacji.
Strzeż się krytycznego ducha
Istnieje znacząca różnica między pomaganiem komuś w doskonaleniu się a posiadaniem ducha krytyki. Krytyczny duch nigdy nie jest zadowolony. Krytyczny duch oczekuje i znajduje rozczarowanie, gdziekolwiek spojrzy. Jest to przeciwieństwo 1 Koryntian rozdział 13: krytyczny duch arogancko osądza, łatwo daje się sprowokować, rozlicza z każdego zła i nigdy nie ma nadziei na osiągnięcie zadowolenia. Taka postawa szkodzi zarówno krytykowanemu, jak i krytykującemu.
Biblijna krytyka jest pomocna, pełna miłości i oparta na prawdzie. Korekta powinna być łagodna. Pochodzi z miłości, a nie z zepsutej postawy. Galacjan 5.22-23 mówi, że Duch Święty chce wzbudzić w nas miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie. Jeśli krytyka nie może być wyrażona zgodnie z owocami Ducha, lepiej jej nie wypowiadać.
