Odpowiedź:
Semiramis to transliteracja greckiego tłumaczenia imienia słynnej królowej Asyrii, która przez pewien czas sprawowała wyłączne rządy. Wiele napisano o kobiecie Semiramis, ale niewiele jest potwierdzonych. Była niezrównanie piękna i była świetnym strategiem wojskowym, a także odcisnęła swoje piętno na kilku projektach budowlanych. Poza tym wydają się istnieć trzy zupełnie różne koncepcje tego, kim była Semiramis.
Jedna z teorii głosi, że Semiramis była żoną Ninusa, założyciela Niniwy. Niektórzy twierdzą, że słowa Shinar, a tym samym Sumeria, pochodzą od oryginalnego imienia Semiramis, Sammur-amat, czyli "dar morza". (Legenda głosi, że była ona córką bogini ryb, która porzuciła ją, by wychowywały ją gołębie). Historia o tym, jak Semiramis poznała swojego męża, również są różne. Niektórzy twierdzą, że pojawiła się z piany morskiej, gdy zbliżały się jego statki. Inni twierdzą, że była madamą, którą znał zawodowo. Jeszcze inna historia głosi, że pomogła mu zdobyć stolicę Asyrii, a on zakochał się w niej i ukradł ją mężowi. Niezależnie od tego, w końcu zabiła swojego męża i panowała jako jedyna królowa przez 42 lata, dopóki jej syn, Ninyas, nie zdradził jej, by przejąć tron dla siebie.
Semiramida była znana ze swoich projektów budowlanych i wyczynów wojskowych. Zbudowała miasto Babilon, w tym mury i zamki, a być może także wiszące ogrody. Możliwe, że miała swój udział w budowie brzegów Eufratu, a nazwa starożytnego ormiańskiego miasta Shamiramagerd oznacza "stworzone przez Semiramis". Mówi się, że po śmierci męża podbiła znaczną część Azji, Libii i Etiopii i została ranna w bitwie z królem Indii.
Szkocki minister i pisarz Alexander Hislop dodał do mitologii Semiramis w swojej książce The Two Babylons z 1853 roku. Hislop twierdził, że Semiramis była żoną Nimroda (zob. Rdz 10:9-11). Biblia opisuje Nimroda jako "pierwszego na ziemi potężnego człowieka" (Rdz 10:8); niektórzy uważają, że "potężny człowiek" odnosi się do jednego z Nefilim. Nimrod założył lub podbił Babel, Erech, Akad i Calneh w krainie Shinar, a następnie udał się do Asyrii i zbudował kilka innych miast, w tym Niniwę. Według Hislopa, największym osiągnięciem Semiramis była pomoc mężowi w zastąpieniu kultu Boga systemem politeistycznym opartym na gwiazdach. Została powiązana z Isztar/Astarte/Asztoret: pierwotną Królową Niebios (zob. Jeremiasza 44: 15-19). Jej syn (spłodzony przez Nimroda, innego mężczyznę lub promienie słońca zesłane przez zmarłego Nimroda) dołączył do niej, tworząc pierwszy na świecie kult matki i syna. Para Semiramida/syn zainspirowała Izydę i Ozyrysa w Egipcie, Wenus i Adonisa w Grecji oraz Uszasa i Wisznu w hinduizmie. Hislop twierdził również, że Kościół katolicki zaadaptował kult matki i syna do kultu Maryi. Tożsamość syna w micie jest niejasna; możliwości obejmują Damu (związanego z Tammuzem wspomnianym w Ezechiela 8:14), Horusa i Gilgamesza.
Bardziej szanowana historia mówi, że Shammuramat żyła 1300 lat później, na początku lat 800 p.n.e.. Była żoną Szamszi-Adada V i matką asyryjskiego króla Adada-Niriariego III. W tej opowieści Semiramis panowała tylko przez cztery lata jako regentka swojego młodego syna, a jej podboje militarne i projekty budowlane były znacznie skromniejsze, ale wciąż znaczące dla kobiety w tamtych czasach.
Istnieje wiele innych twierdzeń. Niektórzy twierdzą, że Semiramis jest podstawą choinki bożonarodzeniowej, Wielkanocy i Statuy Wolności. Inni twierdzą, że była oryginalną kurtyzaną Babilonu. Prawda jest taka, że nie wiemy, kim była. Podobnie jak cała mitologia tamtych czasów, historie przeszły tysiące lat zmian i adaptacji. Możliwe, że dzięki niej mamy politeizm, kult matki i syna oraz długą tradycję bogiń miłości. Ale możliwe jest również, że jej jedynym trwałym pomnikiem jest to, że dzieli swoje imię z luksusowym hotelem w Kairze.
