Pytanie: Czy istnieje biblijna lista darów duchowych?
Odpowiedź:
Właściwie to istnieją trzy biblijne listy „darów Ducha”, znane również jako dary duchowe. Do trzech najważniejszych opisów darów duchowych należą fragmenty z: Rzymian 12.6-8; 1 Koryntian 12.4-11 oraz 1 Koryntian 12.28. Duchowe dary wspomniane w 12 rozdziale Rzymian dotyczą prorokowania, służenia, nauczania, zachęty, obdarowywania, przywództwa i miłosierdzia. Lista z 1 Koryntian 12.4-11 zawiera: słowo mądrości, słowo wiedzy, wiarę, uzdrawianie, czynienia cudów, proroctwa, rozróżnianie duchów, mówienie językami i wykładanie języków. Lista z 1 Koryntian 12.28 zawiera: uzdrawianie, niesienie pomocy, kierowania, różne języki. Poniżej przedstawiamy krótki opis poszczególnych darów:
Prorokowanie- słowo z Greki przetłumaczone tutaj jako „prorokowanie” lub „proroctwo” w dwóch fragmentach dotyczy mówienia „wypowiadania czegoś” lub ogłaszania boskiej woli, interpretowania Bożego celu, czy też rozpowszechnianie w jakikolwiek sposób Bożej prawdy, która ma wpływać na ludzi. Koncepcja związana z przepowiadaniem przyszłości została nadana około Średniowiecza i jest dokładnym zaprzeczeniem względem innych fragmentów biblijnych, które potępiają wróżbiarstwo czy przepowiadanie przyszłości (Dzieje Apostolskie 16.16-18).
Służenie- odnosi się także do „duszpasterstwa”, z greckiego słowa ‘diakonian’, z którego też mamy ‘diakona’, oznacza jakąkolwiek służbę i ma szerokie zastosowanie w odniesieniu do praktycznej pomocy wszystkim potrzebującym.
Nauczanie- ten dar dotyczy analizy i zwiastowania Słowa Bożego, tłumaczenie znaczenia, kontekstu i zastosowania Słowa w praktycznym życiu osób słuchających. Obdarowany nauczyciel jest osobą, która ma wyjątkowe zdolności do jasnego wyrażania zaleceń i komunikowania wiedzy, szczególnie związanej z podstawami (doktrynami) wiary.
Zachęcanie- nazwany również darem „napominania”, jest widocznym darem w tych, którzy ciągle nawołują innych do naśladowania i zmierzania do osiągnięcia Bożych prawd, co może być związane z poprawianiem czy pokrzepianiem poprzez wzmacnianie słabych w wierze czy pocieszanie innych gdy przechodzą trudności.
Dawania- obdarzeni darem obdarowywania są ci, którzy ochoczo dzielą się z innymi tym co mają, czy to dotyczy spraw finansowych, materialnych, czy obdarowania własnym czasem i uwagą. Dawca jest szczególnie skupiony na potrzebach innych ludzi i poszukuje wszelkich sposobności do dzielenia się dobrem, pieniędzmi czy czasem z innymi, gdy pojawia się taka potrzeba.
Przywództwa- utalentowany przywódca jest tym, który rządzi, pełni obowiązki czy zarządza pracą innych osób w kościele. Słowo to dokładnie oznacza „przewodnika” i niesie ze sobą koncepcję tego, który jest „za sterami” statku. Osoba z darem przywództwa zarządza mądrze, łaskawie i przejawia owoc Ducha w swoim życiu, gdy prowadząc innych daje dobry przykład własnym życiem.
Miłosierdzie- mocno związany z darem zachęcania, dar łaski jest dostrzegalny w tych, którzy są szczególnie współczujący wobec innych, tych którzy przechodzą trudności, pokazując im współczucie i wrażliwość by ulżyć innym w cierpieniu w łagodny i pokrzepiający sposób.
Słowo mądrości- fakt, że ten dar opisany jest jako „słowo” mądrości wskazując, że jest to jeden z darów mówienia. Ten dar opisuje kogoś kto rozumie i wypowiada prawdy biblijne w taki sposób, że można je właściwie zastosować do różnorodnych sytuacji życiowych z jakimi ktoś się spotkał.
Słowo wiedzy- to jest inny dar mówienia, który dotyczy zrozumienia prawd z ich głębią, która płynie jedynie z Bożego objawienia. Ci, którzy mają dar wiedzy rozumieją głębokie prawdy Boże i tajemnice jego Słowa.
Wiara- wszyscy wierzący posiadają wiarę, ponieważ jest ona jednym z darów Ducha Świętego złożonym na wszystkich, którzy przyszli do wiary w Chrystusa (Galacjan 5.22-23). Duchowy dar wiary objawia się u kogoś kto ma silną i niezachwianą ufność w Bogu, jego Słowie, jego obietnicach i mocy modlitwy która wpływa na doświadczanie cudów.
Uzdrawianie- mimo, iż Bóg nadal uzdrawia, zdolność człowieka do wypełniania cudownych uzdrowień należała do apostołów kościoła I- szego wieku, aby potwierdzić prawdziwość przesłania pochodzącego od Boga. Współcześni chrześcijanie nie mają mocy uzdrawiania czy wskrzeszania z martwych. Jeśli by to czynili, szpitale i kostnice byłyby pełne tych „utalentowanych” ludzi, którzy opróżnialiby wszędzie łóżka i trumny.
Cudowne moce - znane również jako moc czynienia cudów, jest to inny tymczasowy dar, który związany jest z dokonywaniem ponadnaturalnych rzeczy, które mogą być przypisane jedynie mocy samego Boga (Dzieje Apostolskie 2.22). Ten dar widoczny był u Pawła (Dzieje Apostolskie 19.11-12), Piotra (Dzieje Apostolskie 3.6), Szymona (Dzieje Apostolskie 6.8), Filipa (Dzieje Apostolskie 8.6-7) czy innych.
Rozróżnianie duchów- niektóre osoby posiadają niepowtarzalną umiejętność określenia/ oddzielenia prawdziwości przesłania Bożego od zwiedzenia szatana, którego metody związane są z dostarczaniem zwodniczych i błędnych doktryn. Jezus powiedział, że wielu przyjdzie w jego imieniu i wielu zostanie zwiedzionych (Ew. Mateusza 24.4-5), lecz dar rozróżniania duchów jest dany Kościołowi, aby chronić go przed taki rzeczami.
Mówienie językami- dar języków jest jednym z tymczasowych „darów znaków” danych wczesnemu Kościołowi, aby dzięki niemu efektywniej zwiastować przesłanie wszystkim narodom ówczesnego świata i we wszystkich znanych językach. Było to związane z boską zdolnością mówienia językami, przez osoby, którym dany język nie był wcześniej znany. Dar ten potwierdzał autentyczność przesłania ewangelii oraz tych, którzy zwiastowali dobrą nowinę od Boga. Wyrażenie „różnorodność języków” albo „różne języki” w oczywisty sposób wyklucza koncepcję „osobistego języka modlitwy” jako daru języków.
Dar wykładanie języków- osoba, która była obdarzona darem rozumienia języków potrafiła zrozumieć co wypowiadała osoba mówiąca językami mimo, iż nie znała języka, który był używany. Tłumacz języka przekazywał przesłanie tego o czym mówiła taka osoba do innych, aby i oni rozumieli.
Dar pomocy- związany z darem miłosierdzia. Ci, którzy posiadają dar pomocy są tymi, którzy potrafią z miłosierdziem i ze współczuciem pomóc lub udzielić wsparcia innym w kościele. Dar ten ma szerokie możliwości zastosowania. A do najważniejszych należy wyjątkowa zdolność wskazywania tych, którzy zmagają się z wątpliwościami, strachem i innymi duchowymi trudnościami; aby wyjść im naprzeciw z dobrym słowem, zrozumieniem i ze współczuciem; przekazywać duchowe prawdy w sposób zarówno przyprowadzający do pokuty jak i przepełniony miłością.
