Pytanie: Kiedy młodzi ludzie są za młodzi na to, aby angażować się w relację damsko-męską?
Odpowiedź:
To, czy młody człowiek jest „za młody” na to, aby zaangażować się w relację damsko- męską zależy przede wszystkim od osobistej dojrzałości, celów i przekonań. Często jest tak, że im jesteśmy młodsi tym mniej dojrzali i pozbawieni życiowego doświadczenia. Gdy dopiero poznajemy samych siebie, to często nie jesteśmy na tyle duchowo ugruntowani, aby budować trwałe relacje damsko- męskie, czy uniknąć nieroztropnych decyzji które często pozostawiają emocjonalne, fizyczne, psychiczne czy duchowe zranienia.
Budowanie relacji damsko-męskiej związane jest z ciągłą pokusą, szczególnie wtedy gdy uczucie się rozwija, pogłębia, a atrakcyjność drugiej osoby wzrasta. Młodzi nastolatkowie- czasem nawet starsi- poddają się hormonalnym czy społecznym presjom, które z czasem są nie do zniesienia. Każdy dzień przynosi nowe uczucia- chwile zwątpienia, strachu czy zdezorientowania, połączone z radościami i uniesieniami- co rzeczywiście może być bardzo pogmatwane. Młodzi ludzie przez większość czasu próbują zrozumieć to kim naprawdę są i w jaki sposób związani są z otaczającym ich światem. W tym czasie dodatkowa presja związana z budowaniem relacji damsko- męskich jest zbyt obciążająca, szczególnie wtedy, gdy druga osoba także doświadcza podobnych życiowym turbulencji. W takich młodzieńczych relacjach znacznie trudniej jest uniknąć zranień własnego delikatnego i nieukształtowanego jeszcze obrazu samego siebie, nie mówiąc już o umiejętności unikania pokus. Jeśli jeszcze w ogóle nie myślimy o małżeństwie, to prawdopodobnie jest nadal za wcześnie aby umawiać się czy interesować płcią przeciwną. Dużo bezpieczniej jest spotykać się w grupach wspólnych zainteresowań, gdzie młodzi ludzie mogą rozwinąć swoje umiejętności społeczne i relacje przyjacielskie, bez jakiejkolwiek presji czy innych kłopotów relacji damsko-męskiej.
Bez względu na to kiedy dana osoba postanowi budować relację z drugim człowiekiem, powinien to być czas budowania na fundamencie wiary której się nauczyła/ nauczył, wzrastając i rozważając czego Bóg od niej/ niego oczekuje. Nigdy nie jesteśmy za młodzi na to, aby rozpocząć ten ekscytujący proces. „Niechaj cię nikt nie lekceważy z powodu młodego wieku; ale bądź dla wierzących wzorem w postępowaniu, w miłości, w wierze, w czystości” (1 Tymoteusza 4.12).
