Odpowiedź:
Uciążliwe grzechy to takie, z którymi nieustannie się zmagamy i do których mamy słabość. W Biblii Gdańskiej słowo "obstępuje" znajduje się w Liście do Hebrajczyków 12:1: "Przetoż i my, mając tak wielki około siebie leżący obłok świadków, złożywszy wszelaki ciężar i grzech, który nas snadnie obstępuje, przez cierpliwość bieżmy w zawodzie, który nam jest wystawiony". Według słownika Merriam-Webster, grzech osaczający odnosi się do "głównego lub stałego problemu lub wady" (m-w.com, dostęp 5-11-20). Zasadniczo, grzech nękający to taki, z którym nieustannie się zmagamy i do którego mamy naturalną skłonność.
Inne tłumaczenia odnoszą się do grzechów, które nas "osaczają" jako "grzech, który nas usidla" (Biblia Warszasska) i "grzech, który nas łatwo zwodzi" (Biblia Tysiąclecia). Greckie słowo użyte w tym wersecie oznacza "łatwo usidlający" (Logos Bible Word Study). Podobnie jak pułapka, w którą łatwo złapać mysz, istnieją pewne grzechy, które łatwo nas usidlają.
Każdy z nas ma nękające grzechy, z którymi nieustannie walczy, niezależnie od tego, czy jest to plotkowanie, kłamstwo, utrata panowania nad sobą, czy pożądanie. Chrześcijanie nie stają się automatycznie doskonali i bezgrzeszni, gdy zostają zbawieni (1 Jana 1:8); raczej będziemy nadal walczyć z grzechem przez resztę naszego życia. Nieustannie walczymy z naszą grzeszną naturą, ponieważ to, czego pragnie ciało, kłóci się z tym, czego pragnie Duch (List do Galacjan 5:17).
Biblia podaje przykłady ludzi, którzy zmagali się z uciążliwymi grzechami. Zarówno Abraham, jak i Izaak wielokrotnie popadali w ten sam grzech, gdy kłamali na temat swoich żon, aby się chronić (Rdz 12:10-13; 20:1-2; 26:7-9). W Księdze Sędziów Samson przez całe życie zmagał się z pożądaniem, które przysporzyło mu wielu problemów (Sędziów 14:1-3, 16-17; 16:4-5, 15-17). Podobnie Dawid i Salomon mieli słabość do kobiet, a ich pożądanie sprawiło wiele kłopotów (2 Samuela 11:2-27; 1 Królewska 11:1-4). Uciążliwe grzechy dotykały również bohaterów z Nowego Testamentu: apostoł Piotr zmagał się z lękiem przed ludźmi, na przykład gdy trzykrotnie zaprzeczył, że znał Jezusa (Mateusza 26:69-75) oraz gdy stanął po stronie judaizujących w Antiochii i został skonfrontowany z Pawłem (Galacjan 2:11-14).
Nękające grzechy nie muszą nas kontrolować. W Chrystusie zostaliśmy uwolnieni od naszych grzechów i nie jesteśmy już niewolnikami grzechu (J 8:36). Jesteśmy martwi dla grzechu: "Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie" (List do Galacjan 2:20). Odkładając na bok "grzech, który tak łatwo usidla" (List do Hebrajczyków 12:1), powinniśmy unikać kuszących sytuacji i relacji, nie czyniąc "nic dla ciała" (List do Rzymian 13:14). Powinniśmy modlić się o mądrość i siłę do zmiany naszych nawyków. Powinniśmy nasycać się Pismem Świętym (Psalm 1:1-2; Jana 17:17). A kiedy zgrzeszymy, powinniśmy natychmiast szukać cudownego Bożego miłosierdzia i łaski, mając tę obietnicę: "Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości" (1 Jana 1:9).
