Jakie są największe życiowe pytania i jak Biblia na nie odpowiada?
Odpowiedź:
Biblia odpowiada na niektóre z największych życiowych pytań. Są to pytania, które zdają się zadawać ludzie na całym świecie:
- Czy Bóg istnieje, a jeśli tak, to jaki On jest?
- Kim jestem?
- Dlaczego tu jestem?
- Jaki jest mój cel w życiu?
- Dlaczego na świecie jest tyle bólu i cierpienia?
- Jak mogę wieść radosne, sensowne życie w świecie, w którym jest tyle zła?
- Co stanie się po mojej śmierci?
- Czy historia dokądś zmierza?
Większość religii próbuje odpowiedzieć na te pytania. Nawet antyreligie, takie jak ateizm, naturalizm i świecki humanizm, wciąż oferują odpowiedzi na tego rodzaju pytania, nawet jeśli czasami odpowiedź, której udzielają, jest taka, że nie ma odpowiedzi. (Na przykład, odpowiadając na pytanie "Jaki jest mój cel w życiu?", naturalista może równie dobrze odpowiedzieć: "Nie masz żadnego" lub "Robisz to, co chcesz").
Biblia odpowiada na pytanie Czy Bóg istnieje w pierwszych czterech słowach: "Na początku Bóg..." (Księga Rodzaju 1:1). Innymi słowy, na początku wszechświata i całego życia, jakie znamy, Bóg już tam był. Na pytanie, jaki jest Bóg, odpowiada reszta Biblii, ale dwie dominujące cechy to to, że Bóg jest kochający, ale także święty. Ponieważ jest święty, musi karać za grzech; ale ponieważ jest kochający, chce również przebaczać grzechy. Jest to dominujący temat rozwijany w Piśmie Świętym.
Odpowiedzi na pytania "Kim jestem?", "Dlaczego tu jestem?" i "Jaki jest mój cel w życiu?" również znajdują się w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju. Księga Rodzaju 1:27-28 mówi: "I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. (28) I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!". Jesteśmy tutaj, ponieważ Bóg stworzył naszych pierwszych rodziców i umieścił ich na ziemi. Jesteśmy stworzeni na obraz Boga, a naszym celem jest działanie jako Jego przedstawiciele na ziemi, żyjąc w posłuszeństwie i społeczności z Nim. To, jak reagujemy na innych, jest dobrą miarą tego, co myślimy o Tym, którego oni reprezentują. Kiedy pracujemy, uprawiamy, wymyślamy, odkrywamy, wprowadzamy innowacje, mamy dzieci i kochamy innych, robimy to, po co Bóg umieścił ludzi na ziemi. Jeśli jednak robimy te rzeczy, ale nie jesteśmy w społeczności z Nim, brakuje nam kluczowego elementu.
O tym, dlaczego na świecie jest tyle bólu i cierpienia, mówi Księga Rodzaju 3. Bóg dał naszym pierwszym rodzicom, Adamowi i Ewie, cały świat i tylko jeden zakaz - było jedno drzewo, z którego nie wolno im było jeść. Ostrzegł ich, że jeśli zjedzą owoc, umrą. Jednak w nieposłuszeństwie Bogu zjedli owoc. W rezultacie natychmiast poczuli wstyd i izolację od siebie nawzajem i od Boga, o czym świadczy ich "ubranie" z liści figowych i ukrywanie się przed Bogiem, gdy przychodził się z nimi spotkać, jak to czynił codziennie. Z powodu ich grzechu na świecie pojawił się ból i śmierć. Ewa musiała doświadczyć bólu podczas porodu. Adam musiał ciężko pracować i doświadczać bólu, aby zapewnić pożywienie swojej rodzinie. Oboje zestarzeją się i umrą. Całe stworzenie "upadło", a cały ból, który widzimy wokół nas, został wprowadzony z powodu grzechu. Dotknęło to nawet zwierzęta. Jeden z synów Adama i Ewy, Kain, zabił swojego brata Abla (Rdz 4). Wzorzec bólu, cierpienia i śmierci trwa nadal, gdy ludzie żyją w buncie przeciwko Bogu.
Jak mogę wieść radosne, sensowne życie w świecie, w którym jest tyle zła? Bóg nie porzucił Adama i Ewy oraz ich potomków. Bóg nadal docierał do ludzi i zapewnił im sposób na naprawienie ich relacji z Nim pośród złego świata. Bóg wybrał Abrahama (Rdz 12), aby był szczególnym przewodnikiem błogosławieństwa dla świata. Przez Abrahama narodził się lud Izraela, który dał nam Pismo Święte, które pokazuje nam, jaki jest Bóg. Ostatecznie Jezus Chrystus, który zbawił nas od grzechu i jego kary, narodził się na świecie za pośrednictwem ludu Izraela. Jezus był Bogiem w ludzkim ciele; prowadził doskonałe życie i umarł, aby zapłacić za grzechy ludzi. (Było to zapowiedziane w ofiarach ze zwierząt, które Bóg nakazał Izraelowi). Jednak w przeciwieństwie do ofiar ze zwierząt, Jezus zmartwychwstał, gwarantując, że Jego ofiara była wystarczająca. Na krzyżu Bóg ukarał grzech i umożliwił grzesznikowi przebaczenie - zarówno Boża świętość, jak i Jego miłość zostały połączone w tym jednym wydarzeniu. W Chrystusie możemy otrzymać przebaczenie wszystkich naszych grzechów i stać się przyjemnymi Bogu. Możemy również zacząć pojednywać się z innymi ludźmi i naprawdę zacząć żyć życiem, jakiego Bóg od nas oczekuje. Ponieważ Duch Boży mieszka w wierzącym, zaczyna on doświadczać miłości, radości, pokoju i wielu innych cnót, które czynią życie lepszym dla wszystkich. To niewielki przedsmak tego, co ma nadejść.
Odpowiedź na pytanie, co stanie się po mojej śmierci, również znajduje się w Biblii. List do Hebrajczyków 9:27 mówi, że "przeznaczeniem ludzi jest raz umrzeć, a potem stanąć przed sądem". Dla tych, którzy zostali pojednani z Bogiem przez wiarę w Chrystusa, nie ma potępienia (Rz 8:1). Dla chrześcijanina nieobecność w ciele oznacza obecność z Panem (2 Koryntian 5:8), ale dla tych, którzy nie znają Chrystusa, istnieje tylko "bojaźliwe oczekiwanie sądu" (Hebrajczyków 10:27). Śmierć jest jedynie przejściem do wieczności. Ludzie, stworzeni na obraz Boga, będą żyć wiecznie albo w Bożej obecności, albo wygnani od Niego w wiecznej karze.
Śmierć nie jest jedynym końcem w zasięgu wzroku. Biblia mówi nam, że historia dokądś zmierza. Bóg zamierza stworzyć nowe niebiosa i nową ziemię - zamienniki tego, co zostało zepsute przez grzech. Nowa ziemia będzie wypełniona Bożą sprawiedliwością (2 Piotra 3:16). Chrześcijanie mają cierpliwie czekać na ten dzień, ponieważ Chrystus może powrócić w każdej chwili i doprowadzić wszystkie Boże plany dotyczące ziemi do kulminacji.
