Pytanie: Czym jest pomazanie/namaszczenie? Co to znaczy być pomazańcem?
Odpowiedź:
Pochodzenie namaszczenia wywodzi się z praktyk pasterzy. Wszy i inne owady dostawały się do wełny owczej, a gdy przedostawały się bliżej głowy owcy, to mogły zagnieździć się w ich uszach, doprowadzając do ich śmierci. Zatem, starożytni pasterze nacierali głowy owiec olejkiem. To sprawiało, że wełna stawała się śliska, uniemożliwiając owadom przedostanie się w okolice uszu. W ten sposób, namaszczenie stawało się symbolem błogosławieństwa, ochrony i umocnienia.
W Nowym Testamencie słowo „namaszczenie” to chrio, które oznacza „smarować czy nacierać olejem”, a odnosi się do „poświęcenia na urząd czy służbę”; aleipho, które oznacza „namaścić.” W czasach biblijnych, ludzie byli namaszczeni olejem, aby wskazać na Boże błogosławieństwo lub powołanie tej osoby (2 Księga Mojżeszowa 29.7; 40.9; 2 Księga Królewska 9.6; List Jakuba 5.14). Osoba została namaszczona do konkretnego celu- na króla, na proroka, na budowniczego itp. Nie ma nic złego, aby również dzisiaj namaścić człowieka olejem. Musimy tylko mieć pewność, że cel namaszczenia zgodny jest z Pismem Świętym. Namaszczenie nie powinno być postrzegane jako „magiczny eliksir.” Sam olej nie ma w sobie żadnej mocy sprawczej. Jedynie Bóg jest tym, który może namaścić człowieka do szczególnego celu. Jeśli używamy oleju, to tylko w sensie symbolu tego, co Bóg czyni.
Inne znaczenie słowa namaszczony oznacza „wybrany/ powołany.” Biblia mówi, że Jezus Chrystus został powołany, aby rozgłaszać Dobrą Nowinę i przynieść uwolnienie tym, którzy są w niewoli grzechu (Ew. Łukasza 4.18-9; Dzieje Apostolskie 10.38). Gdy Chrystus opuścił ziemię, obdarzył nas darem Ducha Świętego (Ew. Jana 14.16). Teraz wszyscy chrześcijanie są namaszczeni, wybrani/ powołani do szczególnego celu głoszenia Bożego Królestwa (1 Jana 2.20). „Tym zaś, który nas utwierdza wraz z wami w Chrystusie, który nas namaścił, jest Bóg. Który też wycisnął na nas pieczęć i dał zadatek Ducha do serc naszych” (2 Koryntian 1.21-22).
