Pytanie: Czym jest natura ludzka? Co Biblia mówi na temat ludzkiej natury?
Odpowiedź:
Natura ludzka jest czymś, co odróżnia nas od zwierząt i reszty stworzenia, a przejawia się w tym, że myślimy i czujemy. Jedną z głównych cech wyróżniających nas od pozostałego stworzenia jest nasza umiejętność do rozsądzania. Żadne inne stworzenie nie posiada takiej umiejętności, i niewątpliwie, jest to wyjątkowy Boży dar. Nasza zdolność myślenia (zastanawiania się) sprawia, że potrafimy skupić się na naszej naturze i naturze samego Boga i rozsądzić co jest Bożą wolą dla jego stworzenia. Żadne inne stworzenie nie ma takiej naturalnej zdolności.
Biblia naucza, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz. Oznacza to, że uzdolnił nas do zrozumienia jego i jego złożonego planu. Nasza ludzka natura odzwierciedla niektóre z Bożych atrybutów, chociaż w ograniczony sposób. Potrafimy kochać, ponieważ zostaliśmy stworzeni na obraz Boga, który jest miłością (1 Jana 4.16). A ponieważ jesteśmy stworzeni na jego obraz, potrafimy być współczujący, wierni, uprzejmi, cierpliwi i sprawiedliwi. W nas jednak, te wszystkie cechy podlegają grzechowi, który są częścią naszej natury.
Początkowo natura ludzka była doskonała z faktu, że pochodziła od Boga. Biblia naucza, że ludzie zostali stworzeni jako coś dobrego, przez kochającego Boga (1 Księga Mojżeszowa 1.31), ale ta doskonała natura została skażona, gdy Adam i Ewa zgrzeszyli. W konsekwencji cała ludzkość została skażona tą grzesznością. Dobra nowina dotyczy tego, że z chwilą gdy jakaś osoba zaufa Chrystusowi w kwestii swojego zbawienia (ratunku), staje się nowym stworzeniem. 2 Koryntian 5.17 mówi nam, że „…jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.” Uświęcenie jest procesem w którym Bóg rozwija w nas charakter tego nowego stworzenia, sprawiając, że z upływem czasu wzrastamy w uświęceniu. To jest ciągły proces, zarówno z wieloma zwycięstwami jak i porażkami, gdy staczamy bój z naszym ciałem- „namiotem” (2 Koryntian 5.4)- w którym jest nasz stary człowiek, nasza stara natura, nasza cielesność. Aż do momentu ostatecznego uwielbienia w niebie, podczas którego nasza nowa natura zostanie w pełni uwolniona do życia w wieczności z Bogiem, na którego obraz jesteśmy stworzeni.
