Co to znaczy, że nauczyciele będą sądzeni surowiej (Jakuba 3.1)?
Odpowiedź:
Jakuba 3.1 mówi: "Niechaj niewielu z was zostaje nauczycielami, bracia moi, gdyż wiecie, że otrzymamy surowszy wyrok" (tłum. Biblia Warszawska). Werset ten znajduje się pomiędzy instrukcjami Jakuba dotyczącymi rodzaju wiary, która rodzi dobre uczynki, a jego ostrzeżeniami dotyczącymi naszych słów, więc powinniśmy postrzegać go w tym kontekście. Ci, którzy aspirują do przywództwa w kościele, podlegają wyższym standardom niż inni wierzący ze względu na wielki wpływ, jaki wywierają nauczyciele. Ich uczynki i słowa mają większą wagę niż tych, którzy nie nauczają. Jeśli nauczyciele upadną, mogą zabrać ze sobą wielu ludzi; dlatego Bóg osądzi nauczycieli Słowa według rodzaju wpływu, jaki wywarli na tych, którym chcieli przewodzić.
1 Tymoteusza 3.2-10 rzuca więcej światła na Boże oczekiwania wobec tych, którzy mają przewodzić poprzez nauczanie. Fragment ten zawiera listę kwalifikacji, które starsi muszą posiadać, zanim zostanie im powierzona opieka nad Bożym kościołem. Jedną z tych kwalifikacji jest "umiejętność nauczania" (werset 2). Starsi są nauczycielami, a Bóg mówi, że będą oni surowiej osądzani ze względu na powagę ich odpowiedzialności.
" Wyrok", o którym mowa w Jakuba 3.1, odnosi się do różnych poziomów nagród, jakie otrzymają nauczyciele. Podczas gdy zbawienie wierzącego jest zagwarantowane dzięki łasce Bożej, przyszłe nagrody są zdobywane poprzez wierną służbę (Ew. Łukasza 12.33). Wszyscy chrześcijanie staną przed Chrystusem, aby poddać nasze uczynki próbie ognia (1 Koryntian 3.11-15). Chrystus wynagrodzi nas stosownie do tego, co dla Niego uczyniliśmy (Ew. Mateusza 10.41; 16.27; Efezjan 6.8). Nauczyciele, którzy wiernie głoszą prawdę i demonstrują pobożne życie, otrzymają odpowiednią nagrodę. Usłyszą, jak ich Mistrz mówi: "Dobrze, sługo dobry i wierny" (Ew. Łukasza 19.17). Jednak ci, którzy pragnęli zostać nauczycielami z samolubnych pobudek lub ci, którzy wykorzystywali swoje stanowiska jako źródło manipulacji, zdadzą sobie sprawę, że otrzymali już swoją nagrodę na ziemi - cielesną satysfakcję (zob. Ew. Mateusza 6.2-4). Tacy nauczyciele będą surowiej osądzeni i staną z pustymi rękami przed swoim Królem.
W dniu sądu każda tajemnica zostanie ujawniona (Ew. Łukasza 8.17-18). Motywy naszych serc zostaną obnażone i nie będzie już więcej udawania ani duchowego oszustwa. Nauczyciele Słowa będą surowiej osądzani. Ci, którzy nie byli wierni swojemu powołaniu i sprowadzili innych na manowce, zostaną zdemaskowani. Niestety, wielu z tych nauczycieli okaże się zagubionych. Ich pragnienie wpływów i władzy motywowało ich do podawania się za pastorów i nauczycieli Biblii, podczas gdy zaprzeczali Chrystusowi, o którym mówili (zob. Rzymian 1.21-22). Paweł mówi o fałszywych nauczycielach, którzy postrzegają "pobożność jako sposób na zysk" (1 Tymoteusza 6.5). Ich sąd będzie surowszy ze względu na ludzi, których sprowadzili na manowce. Wielu z tych fałszywych nauczycieli wypełnia fale radiowe, szerząc kłamstwa i obnosząc się z bezbożnym, samolubnym stylem życia. Dobrze by zrobili, gdyby uważnie przyjrzeli się słowom z Jakuba 3.1.
Bóg pobłogosławił kościół wieloma nauczycielami i oczekuje, że ci nauczyciele będą rozwijać i wykorzystywać swój dar, aby rozwijać Jego królestwo (1 Koryntian 14.3; 2 Tymoteusza 4.2). Nauczyciele powinni dobrowolnie trzymać się wyższych standardów, wiedząc, że będą surowiej oceniani. Nauczyciele powinni postępować zgodnie z radą z Galacjan 5.13, która mówi: "służcie jedni drugim w miłości". Wierni nauczyciele chętnie rezygnują z osobistych praw w "szarych strefach", aby oddzielić się od wszystkiego, co budzi wątpliwości. Jeśli nie jesteśmy gotowi ograniczyć własnej wolności z miłości do tych, których nauczamy, możemy nie być gotowi do przyjęcia roli nauczyciela (zob. 1 Koryntian 8.9-13).
Biorąc pod uwagę, że nauczyciele będą surowiej sądzeni, jest prawdopodobnie wielu, którzy przyjęli rolę nauczyciela w kościele, a nie powinni tego robić. Nie mają oni ani talentu do nauczania, ani kwalifikacji moralnych. To właśnie do takich nauczycieli skierowany jest List Jakuba 3.1: "Niechaj niewielu z was zostaje nauczycielami". Zanim ktokolwiek podejmie się roli nauczyciela, powinien zadać sobie następujące pytania:
1. Czy nadal się uczę? Dobrzy nauczyciele są dobrymi uczniami. Ci, którzy mają dar nauczania, również uwielbiają się uczyć. Najlepsze nauczanie wypływa z serca kogoś, kto jest pasjonatem tego, czego Bóg go uczy (2 Tymoteusza 2.15).
2. Czy Bóg powołał mnie do nauczania? Wiele kościołów, desperacko poszukujących wolontariuszy, umieści na stanowisku nauczyciela każdego, kto nie odmówi. Podczas gdy każdy powinien czasem pomagać na różnych stanowiskach, takich jak szkółka, wydawanie posiłków lub zbieranie ofiar, nikt, kto nie jest do tego uzdolniony i powołany przez Boga, nie powinien przyjmować roli nauczyciela Biblii. Jego powołanie możemy rozpoznać po nieustannym przynaglaniu naszych serc do konkretnej służby. To powołanie zostanie potwierdzone przez liderów, którzy rozpoznają to uzdolnienie.
3. Czy moje życie osobiste jest wolne od uciążliwych grzechów? Chociaż nikt z nas nie będzie całkowicie wolny od grzechu podczas przebywania w tym ciele, powinniśmy odnieść zwycięstwo nad grzechami powszednimi - tymi wadami, które wynikają z jawnych, przytłaczających i ciągłych pokus. Nadużywanie alkoholu lub narkotyków, niemoralność seksualna i problemy z gniewem to przykłady grzechów ciężkich, z którymi należy się uporać, zanim nauczyciel przejmie tę rolę. Uciążliwe grzechy to takie, które mogą łatwo spowodować potknięcie się innej osoby (Ew. Łukasza 17.1). Nauczyciel z ciągłymi, dręczącymi grzechami będzie surowiej oceniany ze względu na ich wpływ.
"wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe" (2 Koryntian 5.10), a nasze nagrody będą oparte na tym, jak wiernie wytrwaliśmy w tym życiu ku chwale Boga. Pan wie, co powierzył każdemu z nas i oczekuje zwrotu z tej inwestycji (Ew. Mateusza 25.14-46). Nauczyciele staną przed surowszym sądem w dniu rozliczenia. Ci, którzy nadużywali swojej pozycji lub wypaczali przesłanie ewangelii, zostaną odpowiednio osądzeni. Ci nauczyciele, którzy wytrwali w prawdzie i miłości i służyli tam, gdzie umieścił ich Bóg, otrzymają Jego błogosławieństwo, nagrodę i radość usłyszenia od samego Jezusa: "Dobrze, sługo dobry i wierny! …; wejdź do radości pana swego!" (Ew. Mateusza 25.21).
