Pytanie: Co to znaczy, że nawet demony wierzą (Jakuba 2.19)?
Odpowiedź:
Jakuba 2.19 mówi, "Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony również wierzą i drżą." Jakub prezentuje różnicę pomiędzy zgodą mentalną a szczerą, zbawczą wiarą. Wydaje się, że ludzie twierdzą, że ze względu na to, że wierzyli w Boga Mojżesza i mogli recytować 5 Ks. Mojżeszową 6.4, która mówi: "Słuchaj, Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie! to mają właściwą relację z Bogiem. Jakub burzy tę fałszywą nadzieję, porównując tego rodzaju wiarę do wiedzy, jaką posiada szatan i jego demony. Słudzy szatana są bardziej świadomi Bożej rzeczywistości niż większość ludzi, ale demony nie są pogodzone z Bogiem. Demony "wierzą", że niektóre rzeczy o Bogu są prawdziwe- wiedzą, że jest prawdziwy, jest potężny itp.- ale ich "właściwa teologia" nie może być nazwana wiarą. Nie ma zbawienia dla demonów, mimo iż zgadzają się z prawdą, że jest jeden Bóg.
Zatem jaka jest różnica pomiędzy przekonaniami demonów i wiarą wymaganą do wiecznego zbawienia? Na szczęście, Jakub nie pozwala nam się zastanawiać. Pozostała część 2 rozdziału dalej wyjaśnia, że wiara bez bogobojnych efektów jest bezużyteczna (Jakuba 2.20). Typ wiary demonów sprawia, że boją się ich ostatecznego przeznaczenia. Typ wiary, który nas zbawia daje nam pokorną pewność w naszym zbawieniu i zmienia nas, wywołując święte postępowanie. Lepiej potrafimy zrozumieć to, że wiara wymaga działania poprzez przykład:
Wyobraź sobie, że stoisz na krawędzi kanionu. Kanion łączy wąska wisząca kładka. Zapada się w środku, lekko kołysze się na wietrze i brakuje kilku desek. Wraz z Tobą na krawędzi stoi architekt tego mostu. Jest znany na całym świecie ze swoich projektów, a plany trzyma w ręku. Pyta, czy wierzysz w jego most. Chętnie odpowiadasz: „Tak! Wierzę w Ciebie. Wierzę, że most utrzyma moją wagę.” Ale prawdziwa wiara nie pozostaje na krawędzi kanionu. To tylko nadzieja. Wiara jest wtedy, gdy wychodzisz na most i idziesz po nim, aby przejść na drugą stronę.
Tak jest ze zbawieniem. Demony wiedzą więcej niż my na temat niesamowitej mocy Bożej. Widziały Jezusa Chrystusa przychodzącego na ziemię, żyjącego jako człowiek i później ukrzyżowanego (Ew. Mateusza 20.28). Trzęsły się z przerażenia gdy Bóg- Człowiek powstał z martwych i wyszedł z grobu (1 Koryntian 15.3-8). Widziały Go wstępującego z powrotem do nieba i wiedzą, że Jezus jest Synem Bożym (zobacz Ew. Marka 1.24). Demony wierzą, że to wszystko jest prawdą, jednak potępienie ich jest pewne. Jakub twierdzi, że sama zgoda z historycznymi i teologicznymi faktami dotyczącymi Jezusa nie zbawi człowieka. Wiara zbawcza skutkuje nowym stworzeniem, który przynosi dobre uczynki.
Nie wystarczy wierzyć w Boga czy nawet wierzyć, że Bóg Biblii jest Jedynym, Prawdziwym Bogiem. To przekonanie, pozbawione zmiany (postawy) serca, czyni czyjąś teologię podobną teologii demonów. Niestety wiele ludzi może nie zdawać sobie sprawy, że to co nazywają "wiarą" nie jest niczym innym jak tą samą, mentalną zgodą jaką posiadają demony. Być może wypowiadają modlitwę, chrzczą się czy nawet idą do kościoła, ale kierunek ich życia nigdy się nie zmienia. Nigdy nie narodzili się na nowo (zobacz Ew. Jana 3.3).
Prawda jest taka, że nie jesteśmy zbawieni przez wiarę w kredo; jesteśmy zbawieni poprzez zaufanie Osobie. I to zaufanie Jezusowi skutkuje miłością do Boga, miłością do ludzi i zabieganiem o świętość we wszystkim co robimy (1 Piotra 1.8, 15, 22-23).
