Jakie są różne nazwy Izraelitów i co one oznaczają?
Odpowiedź:
Naród żydowski jest określany w Biblii wieloma różnymi nazwami. Nazywani są Izraelitami, Żydami, Hebrajczykami, dziećmi Abrahama, Córką Syjonu, narodem wybranym przez Boga itp.
Jedną z najczęstszych nazw narodu żydowskiego w Biblii jest "Izraelici". Tytuł ten był używany w tym samym sensie, w jakim obywatele amerykańscy są określani jako "Amerykanie". Izraelici byli obywatelami Izraela. Jednak pochodzenie słowa Izrael wiąże się z Jakubem, wnukiem Abrahama. Po całonocnych zmaganiach z aniołem, Jakub otrzymał imię "Izrael", co oznacza "ten, który zmaga się z Bogiem". Wśród potomków Jakuba było 12 synów, którzy stali się głowami 12 plemion Izraela.
Drugą powszechną nazwą narodu żydowskiego jest "Żydzi". Słowo Żyd pochodzi od terminu Juda, wiodącego plemienia Izraela. Żydem był dosłownie "ten, który pochodził z ziemi Judy", choć później słowo to zaczęto odnosić do każdego Izraelity, niezależnie od plemienia, do którego należał. Pierwsze wystąpienie słowa Żyd w Starym Testamencie znajduje się w Księdze Estery 2:5, gdzie Mordocheusz nazywany jest "Żydem Mordocheuszem".
Inną popularną nazwą narodu żydowskiego są "Hebrajczycy". Pierwsza wzmianka o "Hebrajczyku" w Biblii pochodzi z Księgi Rodzaju 14:13, gdzie Abraham nazywany jest "Abramem Hebrajczykiem". Wielu uważa, że "Hebrajczyk" w tym kontekście odnosi się do Ebera, przodka Abrahama wspomnianego w Rdz 11:14-16. Niezależnie od znaczenia tego terminu, jego pierwotny związek jest z Abrahamem jako założycielem narodu żydowskiego.
Naród żydowski jest również określany jako "synowie Abrahama" lub "dzieci Abrahama". Apostoł Paweł zwrócił się do Żydów w Antiochii, używając tego terminu w Dziejach Apostolskich 13:26 (zob. także List do Rzymian 9:7). "Dzieci Abrahama" oczywiście podkreślają związek między Abrahamem a narodem żydowskim. Zarówno Jezus, jak i Paweł wzywali Żydów nie tylko do bycia dziećmi Abrahama z urodzenia, ale także do naśladowania wiary Abrahama (J 8:39-40; Rz 4).
"Córa Syjonu" występuje w wielu proroczych księgach i jest poetyckim odniesieniem do narodu izraelskiego. Często fragmenty zawierające "Córę Syjonu" lub "córkę Syjonu" dotyczą odkupienia i zbawienia resztki Izraela, zwłaszcza w kontekście przyjścia Mesjasza (Lamentacje 4:22; Micheasz 4:8; Zachariasza 9:9; Isaiah 52:2).
W Starym Testamencie "lud wybrany przez Boga" to inna nazwa Izraelitów (1 Krl 3:8; Iz 47:6; 65:9). Określenie to podkreśla fakt, że Żydzi mieli szczególny cel i powołanie, od czasów Abrahama do czasów Mesjasza, i ponownie pojawią się w Bożym planie na przyszłość. "Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, Boga twego. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością" (Powtórzonego Prawa 7:6).
Bóg obiecał błogosławieństwo wszystkim ludziom na świecie poprzez potomków Abrahama (Rdz 12:1-3). Jezus Chrystus, z plemienia Judy, urodził się w Betlejem i mieszkał w Nazarecie w Galilei. W Nim wszyscy zostaliśmy pobłogosławieni.
