Odpowiedź:
Nekrofilia (dosłownie "miłość do zwłok") to dewiacyjna praktyka seksualna polegająca na pociągu do zwłok. Nazywana jest również nekrofilizmem lub nekrolagnią. Nekrofil to osoba, która czerpie przyjemność seksualną z uprawiania seksu z martwym ciałem. Nekrofag to ktoś, kto czerpie przyjemność seksualną z jedzenia martwych ciał lub ich części. Biblia nigdzie bezpośrednio nie wspomina o nekrofilii lub nekrofagii.
W niektórych przypadkach nekrofilia polega na seksualnym dotykaniu lub odbywaniu stosunków seksualnych z niedawno zmarłym ciałem; częściej jednak nekrofil wybiera ciała w bardziej zaawansowanych stadiach rozkładu. Ciało osoby zamordowanej przez nekrofila jest często przechowywane w płytkim grobie lub innym ukrytym miejscu, co pozwala nekrofilowi na powrót do ofiary w celu uprawiania seksu. Całkiem niedawne przykłady nekrofilów to: Ted Bundy, Gary Ridgway (zabójcę z Green River), Edmund Kemper (zabójcę współosadzonych) i Jeffrey Dahmer.
"Nie ma nic nowego pod słońcem" (Kaznodziei 1:9), a grzech nekrofilii istnieje od dawna. Grecki historyk Herodot (ok. 484-425 p.n.e.) pisał o tym, jak starożytni Egipcjanie chronili zmarłych przed praktyką nekrofilii (The Histories, Penguin Books, 1972, s. 161). Co najmniej jedna grecka mitologia zawiera elementy dotyczące nekrofilii popełnionej przez Achillesa. W tej relacji z II wieku inny żołnierz mówi, że Achilles "zakochał się w Amazonce [Penthesilia] po jej śmierci", gdy stał nad jej zwłokami (Apollodorus, Library Epitome, trans. przez Frazera, J., księga E, rozdz. 5, § 1).
Chociaż Biblia nie potępia wprost nekrofilii, zawiera zasady, które wyraźnie określają ją jako grzech. Prawo Mojżeszowe stanowiło, że dotykanie martwego ciała czyniło osobę nieczystą (Liczb 19:11-16). Prawo to dotyczyło każdego rodzaju dotykania, w tym przypadkowego kontaktu wymaganego do przeniesienia ciała i przygotowania go do pochówku. Nieczystość obejmowała tych, którzy dotykali grobu (werset 16), a nawet tych, którzy znajdowali się w tym samym namiocie co zwłoki (werset 14). Po siedmiu dniach nieczysta osoba mogła zostać oczyszczona poprzez przejście ceremonialnego procesu. Niedokończenie tego procesu wiązało się z wysoką karą: "Ktokolwiek dotknie się zmarłego, ciała człowieka, który umarł, a nie dokona oczyszczenia siebie, bezcześci przybytek Pana. Taki będzie wyłączony spośród Izraela, gdyż nie pokropiła go woda oczyszczenia; pozostaje przeto nieczysty, a plama jego ciąży na nim." (Liczb 19:13, Biblia Tysiąclecia).
Biblia ogranicza aktywność seksualną do męża i żony. Wszelkie formy seksu poza małżeństwem są grzeszne (Dzieje Apostolskie 15:20; 1 Koryntian 5:1; 6:13, 18; 10:8; 2 Koryntian 12:21; Galacjan 5:19; Efezjan 5:3; Kolosan 3:5; 1 Tesaloniczan 4:3; Judy 1:7; Objawienie 21:8). W ramach małżeństwa seks jest dobry i właściwy. Jednakże śmierć kończy małżeństwo (Rzymian 7:2). Tak więc nekrofil nie może być w związku małżeńskim z obiektem swojego pożądania, a nekrofilia podlega takiemu samemu potępieniu, jak inne formy seksu pozamałżeńskiego. Nekrofilia w każdych okolicznościach jest perwersją seksualną i jest zakazana przez Boga.
Niektóre z uczynków ciała zostały wymienione w Liście do Galacjan 5. Pierwsze dwa to niemoralność seksualna i nieczystość (werset 19). Nekrofilia zdecydowanie wiąże się z niemoralnym seksem i jest nieczysta według jakiejkolwiek miary czystości. Jest to grzech, który niesie ze sobą poważne ostrzeżenie: "Ci, którzy tak żyją, nie odziedziczą królestwa Bożego" (Galacjan 5:21).
Śmierć jest ostateczną obrazą Bożego planu. Śmierć jest wynikiem grzechu (Rz 6:23). Pierwotne Boże stworzenie było doskonałe, kompletne i dobre (Rdz 1). Kiedy grzech został wprowadzony na świat, rozpoczął proces wypaczania, przekręcania i rujnowania tego, co miało być święte, prawe, czyste i piękne. Nekrofilia jest jednym z przykładów wypaczenia Bożych intencji i ciemności, do której zdolna jest upadła ludzkość.
