Czy zaznaczenie opcji "Tak, przeczytałem i zgadzam się z regulaminem", gdy w rzeczywistości się go nie przeczytało, jest grzechem?
Odpowiedź:
Z pozoru zaznaczenie "tak", gdy nie przeczytaliśmy warunków umowy, wydaje się być kłamstwem, którego Biblia wyraźnie zabrania (Księga Kapłańska 19:11; Księga Przysłów 12:22; Dzieje Apostolskie 5:1-11; List do Kolosan 3:9; 1 List do Tymoteusza 1:9-11; Księga Objawienia 21:8). Niektóre prawa Starego Testamentu, takie jak przestrzeganie szabatu, miały wyjątki (Mateusza 12:11; Wyjścia 22:2), ale Pismo Święte nigdy nie przedstawia przykładu kłamstwa, które można by uznać za dopuszczalne. Co najważniejsze, Bóg nigdy nie kłamie (Liczb 23:19; Tytusa 1:2). Dlatego my również nie powinniśmy kłamać (Kpł 19:2; 1 P 1:16).
Jakub przypomina nam: "Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu." (Jakuba 4:17). Jeśli nie wiemy, czy coś jest grzechem, naszym zadaniem jest przeszukiwanie Słowa Bożego i próba zrozumienia Jego serca. Nawet nasza gotowość do poznania odpowiedzi na to pytanie pokazuje nasz szacunek dla Bożej świętości i pragnienie naszego serca, by podobać się Bogu poprzez wypełnianie Jego woli (Psalm 40:8).
Możemy rozsądnie zawęzić nasze pytanie do tego: Czy zaznaczenie "tak", gdy nie przeczytaliśmy warunków, nawet jeśli mamy zamiar przestrzegać warunków umowy, jest kłamstwem? Ponieważ, kiedy mówimy "tak", jest to zasadniczo to, co robimy - wyrażamy zgodę na zaakceptowanie postanowień umowy lub zasad strony internetowej. Gdybyśmy mieli przeczytać każde słowo, większość z nas i tak nie zrozumiałaby zbyt wiele z języka prawniczego. Zamiast tego zaznaczamy pole, zgadzamy się przestrzegać warunków i zasad i idziemy dalej. W tym przypadku wydaje się, że udzielamy uczciwej odpowiedzi - zamierzamy przestrzegać warunków - więc nie jesteśmy winni grzechu kłamstwa.
Grecki czasownik przetłumaczony jako "kłamać" lub "mówić kłamstwa" w Nowym Testamencie to pseudomai, co oznacza "mówić nieprawdę; udawać z zamiarem oszukania" i "oszukiwać przez zwodzenie". Ananiasz i Safira powiedzieli kłamstwo, celowo chcąc oszukać apostołów (Dzieje Apostolskie 5:1-11). Byli winni grzechu kłamstwa i zapłacili za to najwyższą cenę. Kiedy zaznaczamy "tak" lub "zgadzam się", czy celowo oszukujemy lub wprowadzamy w błąd firmę, aby uwierzyła, że dokładnie przeczytaliśmy jej warunki? Prawdopodobnie nie.
Zbyt często jako chrześcijanie wpadamy w pułapkę legalizmu. Stajemy się nadmiernie zaniepokojeni drobnymi szczegółami prawa, zaniedbując jednocześnie podstawowe obawy. Skupiamy się na literze prawa, a nie na jego duchu. Czasami robimy to, by uniknąć odpowiedzialności, innym razem obciążamy się niepotrzebnymi rygorami.
Apostoł Paweł naucza wierzących, aby skupiali się na rozwijaniu żywej relacji z Jezusem Chrystusem, a nie na przestrzeganiu systemu zasad i przepisów (Kol 2:20-23; Ga 5:1). Legalizm to martwa religia, która wydaje się być prawą i duchową, ale ostatecznie mija się z celem: "Prawo bowiem zostało nadane przez Mojżesza, a łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa" (J 1:17). Legalizm zbytnio koncentruje się na zewnętrznych osiągnięciach, podczas gdy prowadzone przez Ducha chodzenie z Jezusem przynosi rzeczywistą, wewnętrzną, uświęcającą zmianę.
W większości przypadków wybranie opcji "Tak, zgadzam się" lub "Tak, przeczytałem regulamin" nie jest kłamstwem, a zatem nie jest grzechem. Jednak z czystym sumieniem przed Panem musimy być sumienni i dołożyć wszelkich starań, aby zrozumieć naszą odpowiedzialność. Kiedy zaznaczamy pole, zasadniczo podpisujemy się pod umową. Jeśli nie przeczytamy drobnego druku, nie będziemy wiedzieć, na co się zgodziliśmy ani jaki jest zakres naszego zobowiązania. Z tego powodu, w przypadkach, w których nie jesteśmy pewni, rozsądnym rozwiązaniem może być zapoznanie się z drobnym drukiem. Jeśli jesteśmy nieostrożni, leniwi, apatyczni lub nieodpowiedzialni, być może faktycznie grzeszymy, zaznaczając to pole. Powinniśmy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby zrozumieć naszą odpowiedzialność i rozważyć konsekwencje, zanim naciśniemy "zgadzam się". Następnie musimy dotrzymać naszych zobowiązań, pozwalając, by nasze "tak było tak" (Jakuba 5:12).
