Pytanie: Co to znaczy, że nie możesz służyć dwóm panom z Ew. Mateusza 6.24?
Odpowiedź:
W Ew. Mateusza 6.24 Jezus powiedział, "Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego nienawidzić będzie, a drugiego miłować, albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie." Jezus powiedział te słowa jako część Jego Kazania na Górze (Ew. Mateusza 5-7), w których wyjaśnił, że głupstwem jest gromadzić skarby na ziemi, gdzie "je mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje podkopują i kradną" (Ew. Mateusza 6.19-20); raczej, napomina nas, abyśmy gromadzili skarby w niebie, gdzie będą trwały na wieki. Przeciwnością, która powstrzymuje nas od mądrego inwestowania, jest serce. Gdziekolwiek jest nasz skarb, tam będą nasze serca (Ew. Mateusza 6.21). Podążamy za tym, co pochwyci nasze serca i Jezus jasno to wyraził, że nie możemy służyć dwóm panom.
Panem jest wszystko co nas zniewala (Rzymian 6.16). Alkohol, namiętność seksualna i pieniądze są panami niektórych ludzi. W ostrzeżeniach Jezusa, że nie możemy służyć dwóm panom, wymienia pieniądze jako pana w przeciwieństwie do Boga.
Nawołanie Jezusa, aby za nim podążać jest powołaniem, które wymaga porzucenia wszystkich innych panów. On powołał Mateusza, gdy siedział przy cle (Ew. Mateusza 9.9). Mateusz był posłuszny i porzucił ekstrawaganckie bogactwo i brudne interesy. Jezus powołał Piotra, Jakuba i Jana z doków rybackich (Ew. Marka 1.16-18). Bycie posłusznym powołaniu Jezusa oznaczało, że musieli porzucić wszystko to, co znali, wszystko to dla czego pracowali. Jezus powołał Pawła- faryzeusza odnoszącego sukcesy- słowami, "Ja sam bowiem pokażę mu, ile musi wycierpieć dla imienia mego" (Dz. Apostolskie 9.16). Słowa te nigdy nie będą masową kampanią reklamową dla chrześcijaństwa- ale może powinny być, ponieważ to jest właśnie to co oznacza podążanie za Jezusem (Ew. Łukasza 9.23). Musimy porzucić wszystko inne, bez względu na koszt (Ew. Mateusza 10.34-39).
Pan przedstawia siebie jako "zazdrosnego Boga" (2 Ks. Mojżeszowa 34.14). To oznacza, że strzeże tego co prawnie jest Jego. On jest sprawiedliwie zazdrosny o nasze uczucia, ponieważ zostaliśmy stworzeni, aby go znać i kochać (Kolosan 1.16). On nie jest zazdrosny o siebie samego; On niczego nie potrzebuje (Psalm 50.9-10). On jest zazdrosny o nas, ponieważ Go potrzebujemy (Ew. Marka 12.30; Ew. Mateusza 22.37). Gdy służymy innemu panu takiemu jak pieniądze, ograbiamy siebie ze wszystkiego do czego byliśmy stworzeni i ograbiamy Boga z należnego Mu uwielbienia.
Roszczenie Jezusa do nas jest wyłączne. On wykupił nas swoją własną krwią i uwolnił nas od naszego poprzedniego pana, grzechu (1 Koryntian 6.20; 7.23; Rzymian 6.17). On nie dzieli swojego tronu z nikim. Za czasów Jezusa na ziemi, niektórzy ludzie podążali za nim z jakichś powodów, ale ich oddanie było sztuczne (Ew. Łukasza 9.57-62). Chcieli czegoś co oferował Jezus, ale nie byli mu oddani (Ew. Marka 10.17-22). Inne rzeczy były ważniejsze. Chcieli służyć dwóm panom.
Nie możemy służyć dwóm panom, ponieważ jak wskazał Jezus, w końcu nienawidzimy jednego, a kochamy drugiego. To jest naturalne. Przeciwni panowie wymagają różnych rzeczy i prowadzą różnymi ścieżkami. Pan jest skierowany w jednym kierunku, a nasze ciało i świat kierują się w innym kierunku. Trzeba dokonać wyboru. Gdy podążamy za Chrystusem, musimy umrzeć dla wszystkiego innego lub nie damy rady. Będziemy jak niektóre ziarenka w przypowieści Jezusa (Ew. Łukasza 8.5-15)- tylko porcja tych ziarenek rzeczywiście przynosi owoc. Niektóre początkowo wykiełkowały, ale potem więdły i umierały. Nie były dobrze zakorzenione w dobrej ziemi.
Jeśli próbujemy służyć dwóm panom, dzielimy lojalność, a kiedy trudności uczniostwa zderzą się z pokusą cielesnej przyjemności, magnetyczne przyciąganie bogactwa i światowych sukcesów odciągnie nas od Chrystusa (zobacz 2 Tymoteusza 4.10). Powołanie do bogobojności jest sprzeczne z naszą grzeszną naturą. Jedynie z pomocą Ducha Świętego możemy pozostać oddani jednemu Panu (Ew. Jana 6.44).
