Pytanie: Co to znaczy, że osoba nie odziedziczy królestwa Bożego (1 Koryntian 6.9-11)?
Odpowiedź:
Pierwsze wspomnienie o nie odziedziczeniu królestwa Bożego znajduje się w pierwszym liście Pawła do kościoła w Koryncie. "Albo czy nie wiecie, że niesprawiedliwi Królestwa Bożego nie odziedziczą? Nie łudźcie się! Ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy ani cudzołożnicy, ani rozpustnicy, ani mężołożnicy, ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy Królestwa Bożego nie odziedziczą. A takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego" (1 Koryntian 6.9-11).
Mówiąc o tym, że niegodziwcy nie odziedziczą królestwa Bożego, Paweł stwierdza, że niegodziwcy nie są dziećmi Bożymi, ani dziedzicami życia wiecznego (Rzymian 8.17). To nie oznacza, że każdemu kto kiedykolwiek popełnił któryś z tych grzechów, odmówiono dostępu do nieba. To, co wyróżnia życie chrześcijańskie od niechrześcijańskiego jest walka z grzechem i zdolność jego przezwyciężenia. Prawdziwy chrześcijanin zawsze będzie pokutował, zawsze ostatecznie zwróci się do Boga i zawsze wznowi walkę z grzechem. Ale Biblia nie wspiera koncepcji, jakoby osoba która stale i bez pokuty zaangażowana w grzech mogłaby być rzeczywiście chrześcijaninem. Fragment z 1 listu do Koryntian podaje listę grzechów które, jeśli są stale pobłażane, identyfikują osobę jako nieodkupioną przez Chrystusa.
Odpowiedzią chrześcijanina wobec grzechu jest nienawiść względem niego, odwrócenie się od niego i porzucenie go. Nadal zmagamy się z grzechem, ale w mocy Ducha Świętego, który żyje w nas, jesteśmy w stanie oprzeć się i przezwyciężyć grzech. Jedną z cech charakteryzujących prawdziwego chrześcijanina jest coraz mniejsza obecność grzechu w jego życiu. Gdy chrześcijanie wzrastają i stają się dojrzalsi w swojej wierze, grzech ma coraz mniejszy i mniejszy wpływ na nich. Oczywiście, bezgrzeszna perfekcja nie jest możliwa w tym życiu, ale nasze znienawidzenie grzechu staje się większe gdy stajemy się dojrzalsi. Podobnie jak Paweł, jesteśmy przygnębieni, że grzech nadal istnieje w naszym ciele, powodując, że czasami robimy to, czego nie chcemy robić, wtedy wyczekujemy od Chrystusa ulgi w tym "ciele śmierci" (Rzymian 7.18-25).
Jeśli osoba aktywnie, stale i bez pokuty żyje prowadząc homoseksualny styl życia, życie złodzieja, życie chciwego człowieka, życie pijaka itp., osoba ta pokazuje, że jest niezbawiona i taka osoba z pewnością nie odziedziczy królestwa Bożego.