Pytanie: Dlaczego Jezus polecił nam modlić się ‘nie prowadź nas na pokuszenie’, skoro Bóg stwierdza, że nas nie kusi?
Odpowiedź:
Wiemy z Jakuba 1.13, że Bóg nas nie kusi do grzechu. Gdyby Bóg kusił nas do grzechu, działałby wbrew Swojej świętej naturze, wbrew pragnieniu dla nas, abyśmy byli święci jak i On jest święty (1 Piotra 1.16) i wbrew wszystkim innym nakazom w Piśmie Świętym, które mówią nam, by unikać grzechu i uciekać od pokus. W modelu modlitwy Pańskiej (Ew. Mateusza 6.9-13), Jezus mówi, "i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego; albowiem twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków" (werset 13). Włączenie prośby, aby Bóg nie prowadził nas na pokusę, uczy nas, że unikanie pokus powinno być jedną z głównych trosk życia chrześcijańskiego.
Koncepcja Boga prowadzącego swój lud jest głównym tematem Pisma Świętego. Ks. Psalmów jest szczególnie pełna próśb do Boga by prowadził nas swoimi drogami (Psalm 5.8; 27.11), przez Jego prawdę i sprawiedliwość i "drogą odwieczną!" (Psalm 139.24). Wraz z prowadzeniem nas w kierunku dobra rozumiemy, że prosimy Boga, aby odwiódł nas od zła. Prośba w Modlitwie Pańskiej, aby nie być prowadzonym na pokuszenie odzwierciedla pragnienie wierzącego, aby całkowicie unikać niebezpieczeństw grzechu. Wyrażenie to zatem musi być rozumiane w sensie "przyzwalania." Jezus nauczał nas modlić się, "i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie" (Ew. Mateusza 6.13; tłum. Biblia Tysiąclecia). Prośba ta wskazuje, że Bóg ma kontrolę nad kusicielem aby nas zbawić od jego mocy, jeśli zawołamy do Ojca Niebiańskiego.
Istnieje też inny sens w którym mamy błagać Boga, aby nie prowadził nas na pokuszenie. Słowo pokuszenie może także odnosić się do prób. Wiemy z 1 Koryntian 10.13, że Bóg nie będzie poddawał nas próbie ponad nasze zdolności w Chrystusie do zniesienia tego i zawsze zapewni nam drogę wyjścia. Ale Bóg czasem poddaje nas próbom, które mogą narazić nas na ataki szatana dla Jego własnych celów, jak w przypadkach Joba i Piotra (Ew. Łukasza 22.31-32). Jeśli pokuszenia w Modlitwie Pańskiej odnoszą się do prób, to znaczenie Ew. Mateusza 6.13 jest takie "Nie dręcz nas ani nie próbuj." Nie jest czymś złym modlenie się o uwolnienie od prób i cierpień, o ile poddajemy się woli Bożej, bez względu na to, jak nas prowadzi. Wierzący może słusznie prosić o wyzwolenie od prób jak również prosić o siłę w wytrzymaniu ich, jeśli przyjdą.
Możemy zilustrować słowa Jezusa "i nie wódź nas na pokuszenie" w ten sposób: matka bierze ze sobą swoje małe dzieci na zakupy spożywcze i podchodzi do półki ze słodyczami. Ona wie, że zabranie jej dzieci pod tą półkę tylko wzbudzi w ich sercach pragnienie i doprowadzi do napadów usilnego proszenia o coś i dąsania się. W swojej mądrości prowadzi ich inną drogą- cokolwiek czego mogła potrzebować w alejce ze słodyczami, będzie musiała przełożyć na kolejny dzień. W ten sposób matka zapobiega nieprzyjemnym sytuacjom i oszczędza dzieciom próby. Modlenie się "nie wódź nas na pokuszenie" jest niczym modlenie się "Boże nie prowadź mnie dzisiaj do alejki ze słodyczami." Widać, że w naturalny sposób dążymy do niezdrowych rzeczy i że mądrość Boża może odwieść nas od naszego poszukiwania tego, co nie przyniesie nam korzyści.
Niezależnie od tego, czy prosimy Boga o to, aby prowadził nas z dala od grzechu czy od trudnych prób, nasz cel znajduje się w drugiej części 13 wersetu: "ale nas zbaw ode złego." Prośba podobna do tej jest wyrażona przez Dawida w Psalmie 141.4: "Nie dopuść, aby serce moje skłaniało się do złego, Abym popełniał czyny niegodziwe, Zadając się z mężami, złoczyńcami, I spożywał ich przysmaki." We wszystkich rzeczach, Bóg jest naszym wyzwolicielem i jesteśmy mądrzy, by szukać Jego mocy nad grzechem.
