Czy istnieje niebiański język? Jakim językiem będziemy mówić w niebie?
Odpowiedź:
Istnieją pewne przypuszczenia co do tego, czy istnieje coś takiego jak "niebiański język". Czy istnieje język nieznany na ziemi, ale płynnie używany w niebie? Jeśli tak, to czy ktoś może nauczyć się mówić tym ezoterycznym językiem? Czy jest to dar Ducha Świętego?
Po pierwsze, powinniśmy zauważyć, że wyrażenie "niebiański język" nigdzie nie występuje w Piśmie Świętym. Ponadto wyrażenie "języki aniołów" jest użyte tylko raz, w 1 Koryntian 13: 1: "Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, byłbym miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym".
Niektórzy sugerują, że odniesienie Pawła do "języków aniołów" jest dowodem na to, że istnieje niebiański język, którym mogą mówić tylko aniołowie - i niektórzy wierzący napełnieni Duchem Świętym. Przyjrzyjmy się bliżej temu wersetowi i jego kontekstowi.
Kiedy Paweł mówi o "językach ludzkich", najprawdopodobniej odnosi się do daru udzielonego w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy apostołowie zostali napełnieni Duchem Świętym, aby mówić językami praktycznie im nieznanymi (Dz 2: 4-12). "Języki ludzkie" to odniesienie do różnych ludzkich języków używanych w tamtym czasie. Korynccy bracia tak cenili ten cudowny dar, że stał się on poważnie nadużywany i podrabiany. Paweł zajął się tym problemem w swoim liście. Koryntianie musieli wiedzieć, że Bóg dał zdolność mówienia w obcym języku jako znak, dar ten miał pewne ograniczenia (1 Koryntian 14:1-33).
Kiedy Paweł mówi o "językach aniołów", nie mówi dosłownie o "niebiańskim języku", jak niektórzy chcą wierzyć, ale używa hiperbolicznego wyrażenia. Hiperbola to przesada mająca na celu podkreślenie czegoś. Paweł mówi, że bez względu na to, jak bardzo ktoś jest utalentowany, czy to w swoim własnym języku, w językach obcych, czy nawet w hipotetycznej mowie aniołów, wszystko to jest nieważne bez miłości. W rzeczywistości, bez miłości, nasza mowa nie jest lepsza od bezużytecznego bełkotu pogańskich religii. Pogańska kultura Koryntu czciła swoich bogów podczas rytualnych ceremonii, którym towarzyszyły głośne instrumenty muzyczne, takie jak gongi, cymbały i trąby. Ich kult był chaotyczną kakofonią.
Mówienie "językami aniołów" jest prawdopodobnie najlepiej rozumiane jako posiadanie zdolności mówienia z "boską elokwencją". Jak ujął to pewien znany badacz Biblii, "Paweł po prostu mówi, że gdyby miał zdolność mówienia z umiejętnością i elokwencją największych ludzi, nawet z anielską elokwencją, stałby się tylko hałaśliwym gongiem...".
Faktem jest, że Paweł użył hiperbolicznego języka w innych miejscach, w tym w następnym wersecie, wspominając o wierze "usuwającej góry". Jego przesada służy podkreśleniu konieczności miłości. Okazywanie miłości jest ważniejsze niż najwspanialsze, najbardziej cudowne działanie, jakie można sobie wyobrazić.
Twierdzenie, że Paweł sugeruje, że "języki aniołów" są rodzajem "niebiańskiego języka", wykracza poza to, czego faktycznie uczy Pismo Święte. Jest to całkowite wyrwanie tego wyrażenia z kontekstu i próba nauczenia czegoś innego niż to, co Paweł faktycznie powiedział.
