Pytanie: Co mówi Biblia na temat nieposłuszeństwa dzieci?
Odpowiedź:
Począwszy od malucha, który właśnie nauczył się słowa „nie", po starsze dziecko działające w umyślnym nieposłuszeństwie, wszyscy rodzice stają przed wyzwaniem, jak postępować z nieposłusznymi dziećmi. A w istocie nieposłuszeństwo nie jest tylko kwestią dziecka. Biblia pokazuje, że wszyscy zmagamy się z pragnieniem rządzenia samym sobą i czynienia tego, co sprawia nam przyjemność, ponieważ wszyscy jesteśmy poczęci w grzechu i buncie (Psalm 51.5; Efezjan 2.3; Rzymian 3.10; 7.17-21). Ta walka z samostanowieniem może prowadzić do totalnej wojny z naszymi dziećmi, jeśli ich nieposłuszeństwo jest pozostawione nieskonfrontowane; wojna, która może wpływać na ich przyszłe relacje z nauczycielami, pracodawcami, przyjaciółmi, współmałżonkami, starszymi rodzicami, a nawet ich Niebiańskim Ojcem. Jednak, gdy zwracamy się do Biblii, odnajdujemy nadzieję w tym, że Bóg daje nam wskazówki jak wychowywać i dyscyplinować nieposłuszne dzieci i nawet obiecuje błogosławieństwo wobec tych, które uczą się i wzrastają w posłuszeństwie.
Nakaz by czcić rodziców i być im posłusznym przenika Pismo Święte, począwszy od 1 Ks. Mojżeszowej, gdy Bóg podaje Dziesięć Przykazań ( 2 Ks. Mojżeszowa 20.12) przez cały Stary Testament (3 Ks. Mojżeszowa 19.3; 5 Ks. Mojżeszowa 5.16; Ks. Przypowieści Salomona 1.8; 6.20-21; 23.22) aż do Nowego Testamentu. Zarówno Jezus jak i apostoł Paweł potwierdza piąte przykazanie (Ew. Mateusza 15.4; 19.19; Efezjan 6.1-3; Kolosan 3.20) oraz obietnicę, która z tym się wiąże. Dzieci są zapewniane, że ich posłuszeństwo przyniesie błogosławieństwo i długie życie (2 Ks. Mojżeszowa 20.12; Ks. Jeremiasza 35.17-19; Efezjan 6.3; Kolosan 3.20), podczas gdy nieposłuszne dzieci, które nie szanują swoich rodziców są upominane, że ich zachowanie przyniesie karę i wstyd (3 Ks. Mojżeszowa 20.9; 5 Ks. Mojżeszowa 21.18; 27.16; Ks. Przypowieści Salomona 10.1; 15.5; 20.20; 30.17; Ew. Mateusza 15.4). Powszechne nieposłuszeństwo wobec rodziców będzie charakteryzowało społeczeństwo czasów ostatecznych (2 Tymoteusza 3.2).
Naród izraelski, którego Bóg nazywa swoimi dziećmi (2 Ks. Mojżeszowa 4.22), daje przykład nieposłuszeństwa dzieci. Wielokrotnie, Bóg nakazuje Izraelowi, aby był jemu posłuszny, obiecując wielkie błogosławieństwo za posłuszeństwo i tragiczne konsekwencje za nieposłuszeństwo. Za dni Jozuego, Izrael był posłuszny Bogu i był błogosławiony zwycięstwem nad swoimi wrogami (Ks. Jozuego 11.23). Później, jak pokazuje cała Księga Sędziów, nieposłuszeństwo Izraela sprowadza na nich trudności.
Biblia naucza o potrzebie korygowania nieposłusznych dzieci. Dyscyplina jest częścią życia każdego człowieka i ci, którzy przeciwstawiają się władzy rodzicielskiej mają być ukarani. Ks. Przypowieści Salomona 19.18 mówi, "Ćwicz swego syna, póki jeszcze jest nadzieja; lecz nie unoś się przy tym, aby nie spowodować jego śmierci." W tym wersecie, dyscyplinowanie dziecka jest przedstawione jako kwestia życia i śmierci. Nieposłuszeństwo, pozostawienie bez kontroli, doprowadzi dziecko do końcowego upadku. Ks. Przypowieści Salomona 13.24 (tłum. Biblia Poznańska) mówi, "Kto oszczędza rózgi, nienawidzi syna, ale kto go miłuje, nie unika karcenia go." Tutaj miłość i troskliwa dyscyplina idą w parze. Pomysł, że "miłujący" rodzic nigdy by nie dyscyplinował dziecka został obalony. Przymykanie oczu na bunt to nienawiść okazana zbuntowanemu dziecku.
Efezjan 6 jest kluczowym fragmentem. Werset 1 (tłum. Biblia Warszawsko- Praska) odnosi się do dzieci: "Dzieci, waszym obowiązkiem wobec Boga jest słuchać rodziców..." Tym samym, posłuszeństwo własnemu rodzicowi jest obowiązkiem nadanym przez Boga dla każdego dziecka. Dopóki polecenia rodziców nie naruszają nauczania Słowa Bożego, dziecko powinno być posłuszne. Werset 4 (tłum. j.w.) odnosi się do ojców: "Wy zaś, ojcowie, ze swej strony nie traktujcie swych dzieci tak, by musiały się gniewać. Wychowujcie je pouczając i karcąc w duchu Pańskim." To jest obowiązkiem ojców, aby szkolić swoje dzieci w bogobojny sposób i instruować je w Słowie Pana. Czyniąc tak rodzice tworzą dla swoich dzieci najlepszą szansę na długie i dostatnie życie na tym świecie (werset 3)- i skarbami w niebie również (Ew. Mateusza 6.20; Galacjan 6.8-9; Efezjan 1.3-4).
