Odpowiedź:
Według buddyzmu nirwana to złożony konceptualny stan istnienia, w którym osoba ucieka przed cierpieniem świata i urzeczywistnia swoją jedność ze wszechświatem. Osoba, której świadomość wkracza w stan nirwany, może ostatecznie porzucić cykl reinkarnacji [cykl życia i śmierci], aby istnieć duchowo, aczkolwiek bezosobowo. Słowo „nirwana” dosłownie oznacza „zdmuchnięcie” lub „ugaszenie”, ale jego znaczenie w odniesieniu do życia duchowego człowieka jest bardziej skomplikowane. Nirwana może odnosić się do aktu wygaszania - albo stopniowego wygaszania, albo szybkiego (niczym zdmuchnięcie świecy). Ostatecznym celem buddyzmu jest nirwana, gdy następuję całkowite „ugaszenie” wszelkich pragnień, a osoba osiąga inny stan. Wyobraź sobie palącą się świecę, a potem zgaszoną. Jego energia nie zostaje zniszczona, ale zamienia się w inny rodzaj energii. To jest podstawowa ilustracja tego, co się dzieje, gdy dusza osiąga nirwanę.
Istnieją trzy "płomienie", które buddysta stara się ugasić, aby odnaleźć nirwanę. Są to pasja, niechęć (nienawiść) i ignorancja (złudzenie).Pozornie to wygaszanie brzmi biblijnie. Biblia ostrzega przed byciem pochłoniętym lub prowadzony pożądaniem/rządzą (Rzymian 6.12) i nakazuje, abyśmy "uśmiercali" cokolwiek w nas ziemskiego/ cielesnego, włączając w to grzeszne rządze (Kolosan 3.5). Pismo Święte potępia nienawiść i umyślną ignorancję. Istnieje co najmniej 71 różnych przysłów, które mówią o „głupcu” i żadne nie jest pozytywne. Nienawiść jest również stanem negatywnym w nauczaniu biblijnym."Nienawiść powoduje spory, lecz miłość przykrywa wszystkie występki" (Ks. Przypowieści Salomona 10.12).
Jednak buddyjskie gaszenie "pasji" jest zdecydowanie odmienne od biblijnego zalecenia "Młodzieńczych zaś pożądliwości się wystrzegaj" (2 Tymoteusza 2.22). Buddyzm nie postrzega grzechu jako naruszenia boskiego kodeksu moralnego; raczej zaleca usunięcie wszystkich pragnień, które oczywiście jest pokonywaniem samego siebie- aby pozbyć się wszystkich pragnień, człowiek musi pragnąć, aby w ogóle zniknęły. A to nie jest biblijna koncepcja- w każdym razie Bóg obiecuje obdarzyć nas pragnieniami naszych serc, gdy będziemy się nim rozkoszować (Psalm 37.4), a biblijne niebo, w przeciwieństwie do nirwany, jest miejscem gdzie przyjemność obfituje a pragnienia są spełnione (Psalm 16).
Koncepcja nirwany jest sprzeczna z biblijnym nauczaniem na temat nieba. Pismo Święte mówi, że nie ma sposobu, aby zapracować sobie na pójście do nieba (Rzymian 3.20). Żadna ilość medytacji, samozaparcia czy oświecenia nie może uczynić nas sprawiedliwymi w oczach świętego Boga. Buddyzm naucza również, że osoba która osiąga stan nirwany wyzbywa się poczucia własnej tożsamości, wszystkich pragnień, a nawet swojego ciała. Biblia naucza, że niebo jest rzeczywistym miejscem, a nie stanem umysłu, w którym zachowujemy swoją tożsamość osobistą i przyjmujemy uwielbione ciała. Nie będziemy istnieć w mglistym stanie ciągłej apatii; a raczej będziemy cieszyć się spełnieniem naszych najbardziej podstawowych pragnień- relacji z Bogiem: "Dasz mi poznać drogę życia, obfitość radości w obliczu twoim, rozkosz po prawicy twojej na wieki" (Psalm 16.11).
