Pytanie: Co to znaczy, że chrześcijanin jest nowym stworzeniem (2 Koryntian 5.17)?
Odpowiedź:
Nowe stworzenie opisane jest w 2 Koryntian 5.17: "Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe." Słowo "tak więc" odnosi nas z powrotem do wersetów 14-16, gdzie Paweł mówi nam, że wierzący umarli z Chrystusem i nie żyją już sami dla siebie. Nasze życia nie są już ziemskie; teraz mamy życie duchowe. Nasza "śmierć", to śmierć naszej grzesznej natury, która została ukrzyżowana na krzyżu z Chrystusem. Została z nim pogrzebana, i tak jak On został wzbudzony z martwych przez Ojca, tak też my jesteśmy wzbudzeni do prowadzenia "nowego życia" (Rzymian 6.4). Ta nowa osoba, która została wzbudzona jest tą, do której Paweł odnosi się w 2 Koryntian 5.17 jako "nowe stworzenie."
Aby rozumieć nowe stworzenie, po pierwsze musimy uchwycić to, że to rzeczywiście jest stworzenie, coś stworzonego przez Boga. Ew. Jana 1.13 mówi nam, że to nowe życie zostało zapoczątkowane z woli Bożej. Nie odziedziczyliśmy nowej natury, ani też nie zdecydowaliśmy o odtworzeniu siebie samych na nowo, ani też Bóg po prostu nas nie oczyścił ze starej natury; On stworzył coś całkowicie nowego i wyjątkowego. Nowe stworzenie jest czymś całkowicie nowym, powstałym z niczego, tak jak cały wszechświat został stworzony przez Boga ex nihilo, z niczego. Tylko Stworzyciel mógł dokonać czegoś takiego.
Po drugie, "stare przeminęło." To "stare" odnosi się do wszystkiego, co jest częścią naszej starej natury- naturalnej dumy, umiłowania grzechu, polegania na uczynkach i nasze wcześniejsze opinie, nawyki i pasje. A co najważniejsze, to co kiedyś kochaliśmy przeminęło, szczególnie nasza najwyższa miłość do siebie z jej własną sprawiedliwością, gloryfikowaniem siebie i usprawiedliwianiem samego siebie. Nowe stworzenie patrzy na Chrystusa zamiast na siebie. Stare rzeczy umarły, przybite do krzyża wraz z grzeszną naturą.
Wraz z odejściem starego "nowe przychodzi", dawne, martwe rzeczy są zastępowane nowymi rzeczami, pełnymi życia i chwały Bożej. Nowonarodzona dusza ma umiłowanie w rzeczach Bożych i brzydzi się rzeczami świata i ciała. Nasze cele, uczucia, pragnienia oraz zrozumienie są nowe i odmienne. Widzimy świat inaczej. Biblia wydaje się być nową książką, i nawet jeśli już ją wcześniej przeczytaliśmy, to jest w niej piękno, którego wcześniej nie dostrzegaliśmy, co do których dziwimy się, że wcześniej ich nie dostrzegliśmy. Całe oblicze natury wydaje się nam odmienione i wydaje się nam, że jesteśmy w nowym świecie. Niebiosa i ziemia są wypełnione nowymi cudami, i wszystkie rzeczy wydają się teraz przemawiać i wielbić Boga. Powstają nowe uczucia względem wszystkich ludzi- nowy rodzaj miłości względem rodziny i przyjaciół, nowe współczucie nigdy wcześniej nie odczuwane do wrogów, i nowa miłość dla całej ludzkości. Grzech, którego niegdyś się trzymaliśmy, teraz pragniemy się go pozbyć na wieki. "Zewlekliście z siebie starego człowieka wraz z uczynkami jego" (Kolosan 3.9) i przyoblekliście "nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy" (Efezjan 4.24).
A co z chrześcijanami, którzy ciągle grzeszą? Istnieje różnica pomiędzy ciągłym grzeszeniem a trwaniem w grzechu. Nikt nie osiąga bezgrzesznej perfekcji w tym życiu, ale odkupiony chrześcijanin jest uświęcany (czyniony świętym) dzień w dzień, grzesząc mniej i coraz bardziej nienawidząc to, kiedy upada. Tak, wciąż grzeszymy, ale nieświadomie i coraz rzadziej gdy wzrastamy w dojrzałości. Nasze nowe ja nienawidzi grzechu, który wciąż w nas jest. Różnica jest taka, że nowe stworzenie nie jest już niewolnikiem grzechu, jak byliśmy kiedyś. Teraz jesteśmy uwolnieni od niewoli grzechu i już nie ma nad nami władzy (Rzymian 6.6-7). Teraz jesteśmy uzdolnieni przez i w sprawiedliwości. Teraz mamy wybór, aby "pozwolić grzechowi rządzić" lub uznać siebie za "martwego dla grzechu, ale żywego dla Boga w Chrystusie Jezusie" (Rzymian 6.11-12). Najlepsze jest to, że teraz mamy moc wybrać to drugie.
Nowe stworzenie jest wspaniałą rzeczą, uformowaną w myśl Boga i stworzoną z jego mocy i dla jego chwały.
