Pytanie: W jaki sposób stawanie się chrześcijaninem jest stawaniem się całkowicie nowym mężczyzną/ nową kobietą?
Odpowiedź:
Jezus powiedział, że aby stać się chrześcijaninem musimy "narodzić się na nowo" (Ew. Jana 3.3). Wyrażenie sugeruje, że nie możemy po prostu przerobić naszego obecnego życia; musimy rozpocząć je od nowa. 2 Koryntian 5.15 oraz 17 wyjaśnia, co się dzieje, gdy zawierzamy Jezusowi jako Zbawicielowi i Panu: "a umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie dla siebie samych żyli, lecz dla tego, który za nich umarł i został wzbudzony [...] Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe."
Jezus użył ilustracji o narodzeniu, ponieważ rozumiemy, że gdy rodzi się dziecko, nowe stworzenie jest widoczne. Po narodzinach z czasem dokonuje się przemiana od okresu niemowlęctwa do dojrzałości. Gdy rodzimy się z Ducha, my, którzy niegdyś "umarliśmy przez upadki i grzechy" (Efezjan 2.1; por. Rzymian 6.18) jesteśmy powoływani do życia. Jesteśmy "nowym stworzeniem" w Chrystusie (2 Koryntian 5.17). Bóg zmienia nasze pragnienia, poglądy i skupienie, gdy przechodzimy od wielbienia siebie samego do uwielbienia Boga.
Wiele osób próbuje ominąć kwestię poddania swojego życia Bogu i zamiast tego próbuje zmienić własne zewnętrzne zachowanie lub zacząć chodzić do kościoła, aby poczuć się jak chrześcijanin. Jednak siła woli może nas zaprowadzić tylko do takiej zewnętrznej przemiany. Jezus nie przyszedł, aby dokonać zmiany naszego grzesznego życia; On przyszedł by je uśmiercić (Ew. Łukasza 9.23; Rzymian 6.6-7). Stara i nowa natura nie mogą współpracować, ani też współistnieć pokojowo (Rzymian 8.12-14). Musimy umrzeć dla siebie samego, zanim będziemy mogli doświadczyć nowego życia jakie oferuje nam Jezus (2 Koryntian 5.15).
Każde ludzkie istnienie składa się z ciała, duszy i ducha (1 Tesaloniczan 5.23). Zanim nawiążemy relację z Bogiem przez narodzenie na nowo, żyjemy głównie kontrolowani naszą duszą i ciałem. Duch drzemie w naszym wnętrzu, jak opróżniony balon. Gdy zmieniamy własność naszego życia na panowanie Jezusa Chrystusa, On posyła swojego Ducha Świętego, aby odnowić naszego opróżnionego ducha. Duch Święty przyrównany jest do wiatru (Ew. Jana 3.8; Dzieje Apostolskie 2.2). Podczas zbawienia, wlewa on w nasze serca i rozpala ducha, który jest w naszym wnętrzu, przez co możemy się teraz komunikować z Bogiem. Podczas gdy dana osoba poprzednio była prowadzona/ kierowana grzeszną naturą, teraz on czy ona mogą być prowadzeni Duchem Świętym, który działa w przekształcaniu nas na podobieństwo Chrystusa (Rzymian 8.29).
Mamy składać nasze ciała jako żywe ofiary i odnawiać nasze umysły, abyśmy zaczęli myśleć tak jak Bóg myśli (Rzymian 12.1-2). Gdy skupiamy się na poznawaniu Boga, czytaniu jego Słowa oraz codziennemu poddawaniu się kontroli Ducha Świętego, nasze wybory się zmieniają. Nasza przeszłość, priorytety oraz pasje się zmieniają. Owoc Ducha Świętego (Galacjan 5.22-23) staje się widoczny tam, gdzie kiedyś była jedynie cielesność (Galacjan 5.19-21). Doświadczenie nowego narodzenia jest tylko początkiem. Bóg ciągle w nas działa, aby przygotować sobie świętych ludzi na dzień, gdy ujrzymy go twarzą w twarz (Filipian 1.6; 2.13; 2 Koryntian 11.2; Efezjan 5.27).
