Odpowiedź:
Epifania to, ogólnie rzecz biorąc, objawienie. Poza tym istnieją trzy różne definicje słowa epifania. Słowo Epifania pisane wielką literą odnosi się do chrześcijańskiego dnia świątecznego, obchodzonego głównie w kościołach wschodnich (Bałkany, Europa Wschodnia, Azja Mniejsza, Bliski Wschód i północno-wschodnia Afryka). Przypada ono 6 stycznia i upamiętnia wizytę Trzech Króli u Dzieciątka Jezus oraz objawienie się Syna Bożego jako człowieka.
Drugą definicją epifanii jest "pojawienie się lub manifestacja istoty boskiej". Teofanie i chrystofanie są rodzajami epifanii. Teofania jest manifestacją Boga w Biblii, która jest namacalna dla ludzkich zmysłów. W najbardziej restrykcyjnym znaczeniu jest to widzialne pojawienie się Boga w okresie Starego Testamentu, często, ale nie zawsze, w ludzkiej postaci. Niektórzy komentatorzy Biblii uważają, że za każdym razem, gdy ktoś doświadczył wizytę "anioła Pańskiego", był to w rzeczywistości przedwcielony Chrystus. Pojawienia te można dostrzec w Księdze Rodzaju 16:7-14; Księdze Rodzaju 22:11-18; Księdze Sędziów 5:23; 2 Księdze Królewskiej 19:35 i innych fragmentach. Chociaż w Starym Testamencie nie ma bezdyskusyjnych chrystofanii, każda teofania, w której Bóg przyjmuje ludzką postać, zapowiada Wcielenie, kiedy Bóg przyjął postać człowieka, aby żyć wśród nas jako Emmanuel, "Bóg z nami" (Mt 1:23).
Trzecią definicją epifanii jest "zazwyczaj nagła manifestacja lub percepcja zasadniczej natury lub znaczenia czegoś, lub intuicyjne uchwycenie rzeczywistości poprzez coś (takiego jak wydarzenie), zazwyczaj proste i uderzające". Jest ona również definiowana jako "oświecające odkrycie, uświadomienie sobie lub objawienie albo odsłaniająca scena lub moment". Dla chrześcijanina ostatecznym objawieniem jest uświadomienie sobie, że potrzebujemy Chrystusa jako Zbawiciela i Pana. Wiele osób przychodzi do Chrystusa w wyniku traumatycznego wydarzenia, takiego jak wypadek lub poważna choroba. Doznają objawienia na temat kruchości życia i rzeczywistości wieczności. Inni doznają cichego objawienia, w którym Duch przemawia cichym, spokojnym głosem, przyciągając ich do Zbawiciela. Niezależnie od tego, jak to się dzieje, wszyscy chrześcijanie doznają pewnego rodzaju objawienia na temat rzeczywistości Boga, grzechu, nieba, piekła, wieczności i dzieła Chrystusa na krzyżu w naszym imieniu. Odpowiadamy na to objawienie pokutując za grzech i przyjmując Chrystusa jako Zbawiciela.
