Jakie jest znaczenie słowa 'odkupić czas' w Efezjan 5.16?
Odpowiedź:
Efezjan 5.15-16 mówi: "Patrzcie więc uważnie, jak postępujecie, nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy, wykupując czas, gdyż dni są złe" (tłum. Przekład Dosłowny). Wyrażenie "wykupując czas" znajduje się również w Kolosan 4.5: "Wobec obcych postępujcie mądrze, wyzyskując każdą chwilę sposobną" (tłum. Biblia Tysiąclecia). W obu fragmentach odkupienie czasu odnosi się do mądrości w tym, jak "chodzimy", czyli jak żyjemy.
Wykupić coś oznacza odkupić to, odzyskać to w posiadanie. Czas jest darem od Boga i nikt z nas nie wie, ile go mamy. Tylko Bóg wie, ile czasu każdy z nas ma na ziemi na podjęcie decyzji, które będą miały wpływ na wieczność (Psalm 139.16). Kiedy Bóg mówi, że powinniśmy "wykupywać czas", chce, abyśmy żyli w ciągłej świadomości tego tykającego zegara i jak najlepiej wykorzystali czas, który mamy. Zamiast marnować nasze dni na frywolne zajęcia, które nie pozostawiają trwałego śladu, Pismo Święte poucza nas, abyśmy byli pilni w czynieniu dobra (Tytusa 3.8).
Kontekst polecenia wykupywania czasu pomaga nam zrozumieć, jak wygląda wykupywanie czasu i dlaczego jest to ważne: "Patrzcie więc uważnie, jak postępujecie, nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy, wykupując czas, gdyż dni są złe. Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale starajcie się zrozumieć, co jest wolą Pana. I nie upijajcie się winem, w którym jest rozwiązłość, lecz bądźcie napełniani w Duchu" (Efezjan 5.15-18; tłum. Przekład Dosłowny). Wykorzystywanie czasu oznacza, że jesteśmy ostrożni w tym, jak żyjemy. Szukamy i stosujemy mądrość (zob. Ks. Przyp. Salomona 2.1-15). Korzystamy z każdej okazji i wykorzystujemy ją dla Bożej chwały. Przemyślmy nasze plany i upewnijmy się, że są one zgodne z wolą Bożą. Unikamy pustych, szkodliwych działań, takich jak upijanie się. Dlaczego mamy żyć w ten sposób? "Bo dni są złe" (Efezjan 5.16). Musimy zwyciężać zło dobrem (Rzymian 12.21).
Jezus nauczał swoich uczniów o konieczności wykorzystania czasu: "Musimy wykonywać dzieła tego, który mnie posłał, póki dzień jest; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać" (Ew. Jana 9.4; tłum. Biblia Warszawska). Jezus pilnie trzymał się swojej misji. Rozproszenia były tak powszechne wtedy, jak i teraz, ale nie pozwolił, by którekolwiek z nich powstrzymało Go od głoszenia i nauczania Słowa Bożego. Po to właśnie przyszedł (Ew. Łukasza 4.43). Chociaż Jezus spędził na ziemi tylko 33 lata, zmienił świat na zawsze, ponieważ odkupił czas.
Możemy nauczyć się wykorzystywać czas, uświadamiając sobie, że możemy nie mieć kolejnego dnia. Jako chrześcijanie powinniśmy żyć tak, jakbyśmy umierali i dążyć do wszystkiego, co Bóg dał nam do zrobienia, póki mamy czas. Wszystko, co zostało zrobione dla Chrystusa na ziemi, zasługuje na wieczną nagrodę (Ew. Marka 9.41). To, co zostało uczynione z egoistycznych, cielesnych pobudek, spłonie i zgaśnie (1 Koryntian 3.12-15).
Innym sposobem, w jaki możemy nauczyć się wykupywać czas, jest proszenie Boga o pomoc. Powinniśmy rozpoczynać każdy poranek od powierzenia naszego dnia Panu i proszenia Go, by pomógł nam tego dnia zrobić coś, co ma wieczne znaczenie. Rozpoczynając dzień z myślą o wieczności, stajemy się bardziej świadomi duchowych impulsów w naszych sercach. Szukamy sposobów, w jakie możemy uczcić Pana, pomóc komuś innemu lub wykorzystać nasz czas w produktywny sposób. Siedząc na czerwonym świetle, możemy modlić się za naszego sąsiada. Myjąc mopem podłogę, możemy uwielbiać w pieśni. Możemy ocenić nasze dary i zainteresowania i znaleźć sposoby na zainwestowanie ich dla królestwa Bożego. Wolontariat, służba w kościele, prowadzenie służby, prowadzenie studiów biblijnych w więzieniach i zakładach karnych oraz studiowanie, aby okazać się "uznanym przed Bogiem" to sposoby, w jakie możemy odkupywać czas (2 Tymoteusza 2.15).
Jakuba 4.14 przypomina nam, że nasze ziemskie życie jest niczym więcej niż mgłą, która pojawia się, a następnie szybko znika. Nasze pieniądze i posiadłości zostaną przekazane komuś innemu. Nasze miejsca pracy zostaną zajęte przez innych. Nasze rodziny mogą wspominać nas z sentymentem, ale będą żyć dalej, bez naszego udziału. Wszystko, co pozostanie z naszego życia na ziemi, to to, co zostało zainwestowane w wieczność. Ostatecznie liczy się tylko to, co zrobiliśmy lub czego nie zrobiliśmy, aby odkupić ten czas (Psalm 102.3; 144.4).
