Odpowiedź:
Jedyny fragment biblijny, który zawiera to wyrażenie jest w Psalmie 23.3: "Duszę moją pokrzepia..." Wyrażenie to pojawia się w kontekście Pasterza, który prowadzi swoje owce na "zielone pastwiska", "spokojne wody" i "ścieżki sprawiedliwości." Jako chrześcijanie, jesteśmy owcami pastwisk Bożych (Psalm 100.3) i tylko On może pokrzepić nasze dusze. Odnowienie/ pokrzepienie oznacza "odbudowanie, odnowienie lub przywrócenie do poprzedniego stanu." Dusza jest najgłębszą częścią nas, nasz duch, nasze wewnętrzne istnienie. Skoro Bóg jest tym, który nas uczynił, to jedynie On może nas odnowić, ponieważ tylko On wie, czego tak naprawdę potrzebujemy do odnowienia naszych dusz.
Bóg obdarzył nas odpowiedziami na temat odnowienia naszych dusz w Biblii- Słowie Bożym (2 Tymoteusza 3.16-17), które zawiera odpowiedzi i mądrości, aby poradzić sobie ze wszystkim co nas kiedykolwiek spotka. Może nas uczynić mądrymi na czas zbawienia (2 Tymoteusza 3.15), służyć jako źródło zachęcenia, gdy słabniemy (2 Koryntian 1.3) i być naszym przewodnikiem na życie w spokoju i satysfakcji (Psalm 119.97-105). Podczas gdy istnieje wiele rodzajów książek napisanych przez człowieka oferujących mądrość świata, jedynie Słowo Boże jest prawdziwie zdolne odnowić duszę i obdarzyć nadzieją na ciężki czas.
Oczywiście, odnowienie duszy jest jedynie możliwe dla tych, których dusze zostały odkupione poprzez wiarę w Chrystusa. Jezus obiecał ukojenie dla wszystkich tych, którzy do niego przyjdą (Ew. Mateusza 11.28-30), zatem ważne jest, abyśmy byli pewni naszego zbawienia i naszej relacji z Bogiem. Tylko ci, którzy są prawdziwie narodzeni na nowo w Chrystusie mogą doświadczać pokoju i radości, które Bóg obiecał w swoim Słowie.
Na szczęście Bóg zapewnił nam pomoc, gdy spotyka nas rozczarowanie, doświadczamy trudności i pokus. On zapewnił nam trzy główne źródła zachęcenia i siły. Po pierwsze, obdarzył nas swoim Słowem, aby nas prowadziło, zachęcało i karmiło duchowo. Potrzebujemy spędzać czas na czytaniu go, słuchaniu nauczania (Rzymian 10.17) i najważniejsze ze wszystkiego, wypełniania jego zaleceń (Psalm 119.2; Ks. Przypowieści Salomona 3.1-2; Jakuba 1.25). Po drugie, Bóg dał nam również przywilej i moc modlitwy (Ew. Mateusza 7.7-11; Ew. Marka 11.24-25; Ew. Jana 15.7; Hebrajczyków 4.16; 1 Jana 5.14). Potrzebujemy przynosić nasze problemy, nasze rozczarowanie i nasze zmęczenie przed oblicze Boże w modlitwie, wiedząc że On nas kocha i troszczy się o nas (1 Piotra 5.6-7). Po trzecie, dał nam również innych chrześcijan, aby zachęcać nas i wspierać (Ks. Kaznodziei Salomona 4.9-19; Efezjan 4.29; Hebrajczyków 3.13). To jest ważne, aby być częścią zdrowego, dobrze rozwijającego się kościoła i regularnie, wspólnie uwielbiać i budować relacje z innymi wierzącymi (Hebrajczyków 10.23-25). Chrześcijanie, którzy przeszli przez podobne zmagania mogą być wspaniałym źródłem zachęcenia i pomocy, gdy przechodzimy przez trudne chwile (2 Koryntian 1.3-4).
Zniechęcenie w czasie trudności czy prześladowań nie jest niczym nietypowym. Przez całą Biblię dostrzegamy przykłady bożych mężczyzn i kobiet, których spotykały podobne sytuacje. Te przykłady mogą posłużyć nam jako zachęcenie dla nas obecnie, ponieważ ten sam Bóg, który był wierny im, będzie wierny nam dzisiaj. Pomocne jest, aby rozpocząć od Psalmów, ponieważ król Dawid napisał wiele z nich w trudnych chwilach swojego życia i mogą posłużyć nam ku zachęceniu, gdy jesteśmy przygnębieni, zmęczeni czy zniechęceni. Ze względu na to, że Dawid doświadczył radości odnowienia duszy przez Boga, mógł napisać piękne słowa Psalmu 23: "Duszę moją pokrzepia."
