Odpowiedź:
W Nowym Testamencie słowo zazwyczaj tłumaczone jako „sługa” jest greckim słowem diakoneo, które dosłownie oznacza „przez brud.” Odnosi się to do pomocnika, kelnera albo kogoś kto służy innym. Stąd bierze się Polskie słowo diakon. Po raz pierwszy słowo diakon zostało użyte w odniesieniu do pomocników w kościele w Dziejach Apostolskich. „Wtedy dwunastu zwoławszy wszystkich uczniów, rzekło: Nie jest rzeczą słuszną, żebyśmy zaniedbali Słowo Boże, a usługiwali przy stołach” (Dzieje Apostolskie 6.2). Mężczyźni, którzy karmili trzódkę poprzez zwiastowanie i nauczanie Słowa Bożego zdali sobie sprawę, że nie było to dobre, aby porzucili te zajęcie by móc usługiwać przy stołach, dlatego znaleźli kilka osób, które były gotowe służyć i wypełniać inne potrzeby związane ze służbą duszpasterską, po to aby nauczyciele mogli skupić się na potrzebach duchowych. Było to lepsze i efektywniejsze wykorzystanie środków i poszczególnych darów. To również zaangażowało większą liczbę osób w służenie i pomaganie sobie wzajemnie.
Współcześnie, w biblijnie funkcjonujących kościołach te role również są stosowane. Starsi i pastorzy są od „głoszenia Słowa…karcenia, gromienia, napominania, z wszelką cierpliwością i pouczaniem” (2 Tymoteusza 4.2), a diakoni mają zajmować się pozostałymi rzeczami. Obowiązki diakonów mogą dotyczyć przejęcia spraw administracyjnych albo zadań organizacyjnych, przygotowania różnych rzeczy, troski o budynek, czy bycia wolontariuszem kościoła. Zależy to od potrzeb kościoła i darów poszczególnych osób.
W Piśmie Świętym nie ma przedstawionej dokładnej listy obowiązków diakonów; zakłada się, że ich obowiązki dotyczą wszystkiego, co nie obejmuje pracy starszych i pastora. Lecz wymogi związane ze służbą diakona są wyraźnie opisane w Piśmie Świętym. Mają być uczciwi, nie dwulicowi, nie nałogowi pijacy, nie chciwi brudnego zysku, mężowie jednej żony, którzy potrafią dobrze kierować dziećmi i domami (1 Tymoteusza 3.8-12). Zgodnie z Pismem Świętym, urząd diakona jest zaszczytem i błogosławieństwem, „Bo ci, którzy dobrze służbę pełnili, zyskują sobie wysokie stanowisko i prawo występowania w sprawie wiary, która jest w Chrystusie Jezusie” (1 Tymoteusza 3.13).
