www.gotquestions.org/Polski



Pytanie: Jakimi określeniami i tytułami nazwany jest Duch Święty?

Odpowiedź:
Duch Święty znany jest pod wieloma tytułami i określeniami, które wskazują na jego funkcję czy działanie. Poniżej znajdują się niektóre tytuły i opisy, jakie Biblia używa w odniesieniu do Ducha Świętego.

Autor Pisma Świętego (2 Piotra 1.21; 2 Tymoteusza 3.16).
Biblia jest natchnionym (dosłownie „Bożym poruszeniem”) Słowem przez Ducha Świętego, trzecią Osobę Trójcy. Duch Święty poruszył wszystkich 66 autorów ksiąg, aby spisali dokładnie to, czym natchnął On ich serca i umysły. Tak jak statek jest poruszany na wodzie przez wiatr w żaglach, tak też biblijni autorzy byli poruszeni Duchem Świętym.

Pocieszyciel/ Doradca (Księga Izajasza 11.2; Ew. Jana 14.16; 15.26; 16.7).
Wszystkie użyte tutaj słowa przetłumaczone są z greckiego słowa - parakletos. Gdy odszedł Jezus, jego uczniowie byli pełni trwogi, ponieważ wraz z nim odeszła jego pokrzepiająca siła. Lecz obiecał On Ducha, który ich pocieszy, pokrzepi i poprowadzi tych, którzy należą do Chrystusa. Duch również „daje świadectwo” wraz z naszym duchem, że należymy do niego i tym samym zapewnia nas o naszym zbawieniu.

Duch, który przekona świat o grzechu (Ew. Jana 16.7-11).
Duch wpaja Boże prawdy w umysł ludzi, aby przekonać ich poprzez sprawiedliwość i odpowiednie sposoby, że są grzesznikami. Czyni to poprzez przekonanie ich w ich sercach, że nie są godni stanąć przed świętym Bogiem, że potrzebują jego sprawiedliwości, a sąd jest pewny i dosięgnie kiedyś każdego człowieka. Ci, którzy zaprzeczają tym prawdom sprzeciwiają się temu, do czego przekonuje ich Duch Święty.

Zadatek/ Pieczęć (2 Koryntian 1.22; 5.5; Efezjan 1.13-14).
Duch Święty jest Bożą pieczęcią na Jego ludzie, stając się potwierdzeniem własności samego Boga do nas. Dar Ducha Świętego dla wierzących jest zadatkiem naszego niebiańskiego dziedzictwa, które przyobiecał Chrystus, a które On zapewnił nam na krzyżu. To przez pieczęć Ducha mamy pewność naszego zbawienia. Nikt nie może zerwać pieczęci Bożej.

Przewodnik (Ew. Jana 16.13)
Tak jak Duch prowadził pisarzy Pisma Świętego odkrywając prawdę, tak też obiecał On prowadzić wierzących w poznaniu i zrozumieniu prawdy. Boża prawda jest „głupstwem” dla świata, ponieważ należy ją „duchowo rozsądzać” (1 Koryntian 2.14). Ci, którzy należą do Chrystusa posiadają w sobie Ducha, który ich prowadzi do poznania wszystkiego co ważne w duchowych sprawach. Ci, którzy nie należą do Chrystusa nie mają „tłumacza”, który ich prowadzi do poznania i zrozumienia Bożego Słowa.

Duch, który zamieszkuje w wierzących (Rzymian 8.9-11; Efezjan 2.21-22; 1 Koryntian 6.19).
Duch Święty przebywa w sercach ludu Bożego, a to przebywanie jest cechą wyróżniającą każdą odrodzoną duchowo osobę. Duch Święty kieruje, prowadzi, pociesza i ma wpływ na ludzi wierzących, czego rezultatem jest owoc Ducha (Galacjan 5.22-23). On zapewnia osobistą relację pomiędzy Bogiem a jego dziećmi. Duch Święty przebywa w sercach wszystkich prawdziwie wierzących.

Duch, który się wstawia (Rzymian 8.26).
Jednym z najbardziej zachęcających i pocieszających aspektów Ducha Świętego jest jego służba wstawiania się za tych, w których przebywa. Ponieważ często nie wiemy jak i o co się modlić gdy stajemy przed Bogiem, Duch poddaje nam myśli do modlitwy. On tłumaczy nasze „westchnienia”, zatem gdy jesteśmy przytłoczeni problemami czy zasmuceni troskami życia, On towarzyszy nam, wspierając nas gdy stoimy przed tronem łaski.

Duch Prawdy (Ew. Jana 14.17; 16.13; 1 Koryntian 2.12-16).
Jezus obiecał, że po zmartwychwstaniu Duch Święty przyjdzie i „wprowadzi was aby we wszelka prawdę.” A ponieważ Duch jest w naszych sercach, możemy zrozumieć prawdę, szczególnie tą dotyczącą spraw duchowych, w taki sposób w jaki niechrześcijanie nie potrafią. W rzeczywistości, prawda Ducha Świętego odkryta przed nami jest „głupstwem” dla nich, i nie potrafią jej zrozumieć. Lecz my myślimy jak Chrystus dzięki Osobie Ducha Świętego, który jest w nas.

Duch Boży/ Duch Pański/ Duch Chrystusowy (Ew. Mateusza 3.16; 2 Koryntian 3.17; 1 Piotra 1.11).
Imiona te przypominają nam, że Duch Boży jest rzeczywiście częścią Trójcy Świętej i że jest On sprawiedliwy tak jak Bóg Ojciec i Syn Boży. On jako pierwszy objawia się w akcie stworzenia, gdy „unosił się nad powierzchnią wód,” wskazując swój udział w stworzeniu, wraz z Jezusem, bez którego „nic nie powstało, co powstało” (Ew. Jana 1.1-3). Dostrzegamy aspekt Trójcy Bożej ponownie w chrzcie Jezusa, gdy Duch Święty spoczywa na Jezusie i słychać głos Boga Ojca.

Duch, który daje życie (Rzymian 8.2).
Wyrażenie „Duch, który daje życie” oznacza Ducha Świętego, który tworzy lub daje życie; nie tego, który inicjuje zbawienie, ale raczej tego, który wdraża nową jakość w życie. Gdy otrzymujemy życie wieczne poprzez Chrystusa, Duch zaopatruje nas w duchowy pokarm, który podtrzymuje nas w duchowym życiu. Ponownie zatem dostrzegamy działanie całej Trójcy Bożej. Dostępujemy zbawienia od Ojca poprzez dzieło jego Syna, a zbawienie to jest podtrzymywane przez Ducha Świętego.

Duch, który naucza (Ew. Jana 14.26; 1 Koryntian 2.13).
Jezus obiecał, że Duch nauczy uczniów Jezusa „wszystkiego”, przypomni im o wszystkim co powiedział, gdy był jeszcze z nimi. Pisarze Nowego Testamentu byli poruszeni przez Ducha, aby pamiętać i rozumieć polecenia Jezusa, jakich udzielił do zbudowania i zarządzania Kościołem, doktryny odnośnie jego osoby, wskazówek odnośnie życia w uświęceniu i objawienia wszystkiego co ma nastąpić.

Duch, który świadczy (Rzymian 8.16; Hebrajczyków 2.4; 10.15).
Duch Święty, który „świadczy” ponieważ rozsądza i orzeka o tym, że jesteśmy dziećmi Bożymi, że Jezus i jego uczniowie, którzy dokonywali cudów zostali posłani przez Boga, a księgi Biblii są boskim natchnieniem. Poza tym, Bóg dając wierzącym dar Ducha Świętego, potwierdza nam i całemu światu, że będąc ludźmi wierzącymi należymy do Boga.

© Copyright Got Questions Ministries