Pytanie: Jak znaleźć równowagę pomiędzy opuszczeniem a złączeniem, pamiętając o poszanowaniu rodziców?
Odpowiedź:
Zarówno chrześcijańscy rodzice jak i ich ożenione/ zamężne dzieci mogą mieć trudność w znalezieniu równowagi pomiędzy „opuszczeniem i złączeniem” i poszanowaniem rodziców. Poniżej zamieszczamy niektóre fragmenty biblijne odnoszące się do tego tematu:
„Dlatego opuści mąż ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem” (1 Księga Mojżeszowa 2.24).
„Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna” (Efezjan 6.1).
„Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (2 Księga Mojżeszowa 20.12).
Należy pamiętać o trzech ważnych aspektach tego twierdzenia z 1 Księgi Mojżeszowej 2.24.
1) Opuszczenie- wskazuje, że w rodzinie istnieją dwa rodzaje relacji. Relacja rodzic- dziecko jest tymczasowa i pewnego dnia nastąpi „opuszczenie.” Relacja mąż- żona jest stała- „A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza” (Ew. Mateusza 19.6). Problem pojawia się w życiu rodzinnym, gdy te dwie relacje zostają zamienione miejscami i relacja rodzic- dziecko traktowana jest jako podstawowa. Gdy dorosłe dziecko żeni się/ wychodzi za mąż, a ta relacja rodzic- dziecko pozostaje wciąż zasadniczą relacją, to nowo powstający związek jest zagrożony.
2) Złączenie- hebrajskie słowo przetłumaczone jako „złączenie” odnosi się do 1) zabiegania o kogoś; 2) bycie sklejonym czy przyczepionym do czegoś/ kogoś. Mężczyzna silnie zabiega o żonę, gdy stają się małżeństwem i powinien być „przyklejony do niej.” To złączenie wskazuje na taką bliskość, że nie powinno być żadnej innej, bliższej relacji, niż ta pomiędzy dwoma współmałżonkami, żadna wcześniejsza przyjaźń czy relacja z rodzicem nie może być ważniejsza.
3) I staną się jednym ciałem- Małżeństwo łączy dwie osoby i tworzy nową, jedną całość. To jest jedność w każdym aspekcie (fizycznym, emocjonalnym, intelektualnym, finansowymi i socjalnym) i najlepiej jest opisana jako „jedno ciało.” I znowu, jeśli takie dzielenie się i wsparcie emocjonalne otrzymywane jest stale z relacji rodzic- dziecko bardziej aniżeli z relacji mąż- żona, to jedność w małżeństwie staje się zagrożona, wywołując niebiblijny brak równowagi.
Pamiętając o tych trzech aspektach zawartych w 1 Księdze Mojżeszowej 2.24 należy pamiętać, że istnieje biblijna zasada by szanować swojego rodzica. To dotyczy właściwej postawy (Ks. Przypowieści Salomona 30.11, 17), posłuszeństwa względem ich poleceń, które są zgodne z Bożym prawem (Efezjan 6.1) i opiekowanie się nimi, gdy się zestarzeją (Ew. Marka 7.10-12; 1 Tymoteusza 5.4-8).
Gdy wtrącanie się rodzica wpływa na „opuszczenie”, ponieważ traktuje relację rodzic- dziecko jako podstawową (wymagając posłuszeństwa, zależności, czy jedności emocjonalnej ponad pragnienia, zależność czy jedność ze współmałżonkiem) to grzecznie należy odmówić i skupić się na pragnieniach współmałżonka. Gdy jednak istnieje szczera potrzeba w życiu takiego starzejącego się rodzica (czy to fizyczna czy emocjonalna, zakładając, że emocjonalna „potrzeba” nie narusza zasady „opuszczenia”) to należy zaspokoić te potrzeby, nawet jeśli czyjś współmałżonek „nie lubi” swojego teścia/ swojej teściowej. Biblijna miłość względem starzejącego się rodzica oparta jest na wybieraniu czynienia dobra, nawet jeśli nie szczególnie mamy na to ochotę.
Równowaga pomiędzy biblijnym poleceniem „opuszczenia” i „złączenia” jest podobna do równowagi pomiędzy nakazem posłuszeństwa względem władzy zwierzchniej (Rzymian rozdział 13) i naruszeniem przez apostołów tej zasady, gdy przedstawiciele władzy zwierzchniej nakazują postępować niezgodnie z Bożymi zaleceniami. W Dziejach Apostolskich 4.5-20, apostoł odrzuca zakaz zwiastowania ewangelii narzucony przez władzę żydowską, aby wypełniać Boży nakaz, lecz apostoł uczynił to taktownie. Podobnie też Jezus mówił, abyśmy szanowali swoich rodziców, ale relacja rodzic- dziecko jest relacją drugorzędną w porównaniu z relacją z Chrystusem (Ew. Łukasza 14.26). Gdy rodzice naruszają zasady zawarte w 1 Księdze Mojżeszowej 2.24, to we właściwy sposób należy się temu sprzeciwić. Jednak pragnieniem obojga małżonków powinna być chęć poświęcenia więcej czasu, energii i finansów, aby zaspokoić potrzeby starzejących się rodziców; pamiętając równocześnie, że każdy musi rozróżnić prawdziwe fizyczne i emocjonalne potrzeby od nadużyć wykorzystującego rodzica.
