Pytanie: Jaka jest różnica między ustanowieniami Chrystusa a sakramentami?
Odpowiedź:
Kościół Rzymskokatolicki, Kościół Prawosławny oraz kilka denominacji w Protestantyzmie używają terminu „sakrament” w odniesieniu do „znaku/ rytuału wyrażającego Bożą łaskę, która spoczęła na osobie.” W powyższych denominacjach istnieje siedem sakramentów, do których zalicza się: chrzest, konfirmację/ bierzmowanie, komunię świętą, pokutę, małżeństwo, kapłaństwo oraz ostatnie namaszczenie. Zgodnie z nauczaniem kościoła katolickiego istnieje siedem sakramentów. Zostały one ustanowione przez Chrystusa i nadane kościołowi, by z nich korzystał. Są one konieczne do zbawienia. Sakramenty są środkami łaski, które ją potwierdzają. Biblia jednak mówi, że łaska nie zostaje nadana przez zewnętrzne symbole oraz, że żadne rytuały nie są potrzebne do zbawienia. Łaska jest niezasłużonym darem. „Ale gdy się objawiła dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga. Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego. Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego. Abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca” (Tytusa 3.4-7).
Ustanowienia Chrystusa są po prostu „zalecanymi przez Niego praktykami czy ceremoniałami.” Protestanci czy Ewangelicy postrzegają je jako symboliczne potwierdzenie przesłania ewangelii, że Chrystus żył, umarł, zmartwychwstał i wstąpił do nieba, a któregoś dnia powróci ponownie. Nie są one wymogami zbawienia, a raczej wizualnymi (obrazowymi) sposobami pomagającymi pełniej zrozumieć i docenić to, co Jezus Chrystus uczynił dla nas w dziele odkupienia. Ustanowienia Chrystusa charakteryzują trzy rzeczy: zostały ustanowione przez Chrystusa, były nauczane przez apostołów, i były praktykowane przez wczesny kościół. A skoro chrzest i pamiątka Wieczerzy Pańskiej (komunia) są jedynymi praktykami, które spełniają powyższe kryteria, dlatego jedynie one mogą być ustanowieniami Chrystusa. Aczkolwiek żadna z nich nie jest potrzebna do zbawienia i nie jest „środkiem łaski.”
Ogólnie mówiąc ustanowienia Chrystusa są praktykami o których mówił Jezus, a które mamy przestrzegać z innymi chrześcijanami. W odniesieniu do chrztu, Ew. Mateusza 28.18-20 mówi, „A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przekazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.” A o komunii, nazywanej Wieczerzą Pańską, Ew. Łukasza 22.19 mówi, „I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją.” Większość kościołów przestrzega tych dwóch praktyk, ale niekoniecznie nazywając je ustanowieniami Chrystusa (nakazami).