Odpowiedź:
Chociaż istnieją różne znaczenia słowa płaszcz w Biblii, główną ideą jest okrycie, takie jak płaszcz lub inny element odzieży. New American Standard Bible używa słowa płaszcz w Jozuego 7:21 i Hebrajczyków 1:12. W czasach biblijnych płaszcz był zazwyczaj dużą, luźno przylegającą szatą wykonaną ze skóry zwierzęcej, prawdopodobnie owczej. Kilka osób zostało wymienionych jako noszących płaszcz, w tym Hiob (Hi 1:20) i Ezdrasz (Ezd 9:5).
Prorocy byli znani z noszenia płaszcza jako znaku ich powołania od Boga (1 Krl 19:13). Prorok Samuel nosił płaszcz (1 Samuela 15:27). Prorok Eliasz "zarzucił swój płaszcz na [Elizeusza]" jako symbol przekazania posługi Eliasza Elizeuszowi. Płaszcz proroka był oznaką jego autorytetu i odpowiedzialności jako wybranego przez Boga rzecznika (2 Krl 2:8). Elizeusz nie był zdezorientowany co do tego, co robił Eliasz; założenie płaszcza sprawiło, że jego wybór stał się jasny.
Niektórzy teologowie postrzegają płaszcz jako symbol Ducha Świętego. Na przykład w 2 Krl 2:14 Elizeusz przyjmuje płaszcz, który "spadł" z Eliasza, podobnie jak Jezus otrzymał Ducha "zstępującego" na Niego podczas chrztu (Mt 3:16). Słyszalny głos Boga w Ewangelii Mateusza 3:17 potwierdza, że Jezus jest wybranym sługą Bożym (por. Izajasza 42:1). Podobne "zstąpienie" Ducha widzimy w Dziejach Apostolskich 8:15-16 i Dziejach Apostolskich 10:44. Dopiero po tym, jak Elizeusz przyjmuje płaszcz, dokonuje cudów (2 Królewska 2:14, 21, 24). Duch Święty jest Osobą, która uzdalnia lud Boży do wykonywania Bożego dzieła (Micheasza 3:8; Mateusza 12:28; Efezjan 3:16).
Płaszcz służył praktycznemu celowi utrzymania ciepła i ochrony ludzi przed żywiołami. Służył również celom symbolicznym, w przypadku proroków, pokazując, że są owinięci Bożym autorytetem. Podobnie jak wszystkie obrazy w Starym Testamencie, płaszcz przedstawia widzialną reprezentację zasady Nowego Testamentu. Płaszcz może być postrzegany jako symbol namaszczenia Duchem Świętym, którego Bóg tak łaskawie udziela wszystkim chrześcijanom, ludowi Jego wybrania (1 Tesaloniczan 1:5-6; 1 Piotra 2:9).
