Odpowiedź:
Zebulon jest jednym z dwunastu plemion Izraela. W czasach Mojżesza, Zebulun był podzielony na trzy klany: Seredytów, Elonitów i Jachleelitów, nazwanych na cześć synów Zebuluna (4 Ks. Mojżeszowa 26.26). Plemiona zostały nazwane na cześć dzieci Jakuba (lub wnuków, w przypadku Efraima i Manassesa).
Dziesiąty syn Jakuba, Zebulon, był najmłodszym z sześciu synów urodzonych przez Leę. Kiedy urodził się Zebulun, Lea powiedziała: "Obdarował mnie Bóg wspaniałym darem, teraz będę już miała pierwszeństwo u mego męża, gdyż urodziłam mu sześciu synów!" (1 Ks. Mojżeszowa 30.20; tłum. Biblia Tysiąclecia). Zebulun oznacza "mieszkanie" lub "honor".
Zebulon był jednym z sześciu plemion wybranych do stania na górze Ebal i wypowiadania przekleństw (5 Ks. Mojżeszowa 27.13). Za pomocą tych klątw ludzie obiecywali Bogu, że powstrzymają się od pewnych zachowań. Na przykład, jedno z przekleństw mówi: "Przeklęty człowiek, który rzeźbi obraz lub odlewa bożka - rzecz obrzydliwa dla Pana" (5 Ks. Mojżeszowa 27.15). Inna mówi: "Przeklęty człowiek, który nie oddaje sprawiedliwości cudzoziemcowi, bezdzietnemu lub wdowie" (5 Ks. Mojżeszowa 27.19). Jeszcze inne: "Przeklęty człowiek, który nie przestrzega słów tego prawa, wypełniając je" (5 Ks. Mojżeszowa 27.26). W sumie Zebulon pomógł wygłosić dwanaście takich napomnień (5 Ks. Mojżeszowa 27.15-26).
Po wejściu do Ziemi Obiecanej, Zebulonowi nie udało się wypędzić Kananejczyków mieszkających w Kitron i Nahalol, chociaż Zebulon poddał ich przymusowej pracy (Ks. Sędziów 1.30). Było to niepełne posłuszeństwo wobec wyraźnego Bożego nakazu wypędzenia wszystkich mieszkańców ziemi (4 Ks. Mojżeszowa 33.52). Brak pełnej reakcji na Słowo Boże, jak pokazał to Zebulon, jest cechą, do której wszyscy możemy się odnieść. Jak często decydujemy się podążać własnymi ścieżkami z różnych powodów, z których wiele może nie być zgodnych z Bożymi pragnieniami?
Później Zebulun powrócił do Boga i wypełniał Jego polecenia. Uczestniczyli w bitwach prowadzonych przez Deborę i Baraka i dzielnie walczyli (Ks. Sędziów 4.6; 5.18). Sędzia Elon był Zebulonitą (Ks. Sędziów 12.11). W latach królestwa Zebulon dołączył do Dawida w Hebronie, aby przekazać królestwo Saula Dawidowi (1 Ks. Kronik 12.23, 33, 40). To również zapewnia wgląd w nasze zachowanie. Chociaż czasami odwracamy się od Boga, Jego miłość do nas, a nasza do Niego, przyciąga nas z powrotem do wspólnoty z Nim i zgodności z Jego wolą.
Terytorium Zebulona znajdowało się w tym, co później stało się znane jako Galilea, w północnym Izraelu. Błogosławieństwem Mojżesza dla tego plemienia było to, że będzie im się dobrze powodziło w kontaktach zagranicznych z narodami pogańskimi (5 Ks. Mojżeszowa 33.18-19). Izajasz prorokował: "Jak w przeszłości sprowadził Pan hańbę na ziemię Zebulona i na ziemię Naftalego, tak w przyszłości okryje chwałą drogę morską, Zajordanie i okręg pogan" (Ks. Izajasza 9.1). Przepowiednia Izajasza jest mesjańska: Galilea (w tym Zebulon) zostanie uhonorowana jako pierwsza, która usłyszy głoszenie Chrystusa, co z nawiązką zrekompensuje jej upokorzenie z rąk Asyryjczyków wieki wcześniej.
Liczne wersety w Biblii, zwłaszcza w Psalmach, wychwalają Boga za Jego niezawodną cierpliwość, miłość i wierność. Pośrednio historia Zebulona przypomina nam, że Bóg jest zawsze obecny, gdy do Niego powracamy. Bez względu na to, jak poobijani lub posiniaczeni możemy być, lub jak zawstydzeni możemy czuć się z powodu przeszłych przewinień, Bóg wciąż może nas użyć.
