Odpowiedź:
Plewy to luźna, zewnętrzna powłoka pszenicy i innych ziaren, która musi zostać oddzielona w procesie młócenia i przesiewania ziarna. W czasach biblijnych ziarno było młócone lub deptane, miażdżone i ubijane na zewnętrznych klepiskach, aby oddzielić niejadalne części ziarna, zwane plewami. Lekkie plewy były rozwiewane przez wiatr lub czasami spalane jako paliwo. W procesie przesiewania ziarno było następnie podrzucane w powietrze, pozwalając wiatrowi na dalsze oddzielanie wszelkich pozostałych kawałków łuski od pszenicy. Te kawałki, zwane plewami, były unoszone w postaci drobnych cząstek przypominających pył. W kilku przypadkach w Piśmie Świętym plewy odnoszą się również do wysuszonej trawy lub siana (Izajasza 5:24; 33:11).
Ręczne młócenie i przesiewanie było powszechne w czasach starożytnych, co pozwalało na żywe biblijne obrazy. Oddzielanie bezwartościowych plew od cennego ziarna było gotowym symbolem oddzielania dobra od zła lub pokazywania różnicy między Bożym traktowaniem pobożnych i niegodziwych. W Psalmie 1:1-4 lud Boży jest błogosławiony i mocno ugruntowany, ale "nie bezbożni! Są jak plewy, które wiatr rozwiewa" (werset 4).
W Księdze Izajasza 33 sprawiedliwy lud Boży przeżywa sąd, podczas gdy niegodziwe narody zostają pochłonięte. Mówiąc o Asyryjczykach, Izajasz mówi: "Zaszliście w ciążę plewami, a rodzicie ścierń; wasze parskanie to ogień, który was pożre." (werset 11).
Według Ozeasza, Bożym sposobem na rozprawienie się z niegodziwością w Izraelu było usunięcie bałwochwalców jak plewy wirujące na wietrze: "Dlatego staną się jak obłok poranny i jak rosa, która szybko znika lub jak plewa porwana z klepiska i jak dym z okna." (Ozeasza 13:3). Bezsilność niegodziwych ludzi i narodów wobec sądu Bożego jest porównywana do plew unoszących się na wietrze: "narody szumią, jak szumią wielkie wody, lecz gdy On je zgromi, uciekają daleko i zostają uniesione przez wiatr jak plewa na górach, jak tuman kurzu przez huragan" (Izajasza 17:13; zob. także Zachariasza 2:2).
We śnie Nabuchodonozora bezbożne narody świata, przedstawione jako posąg zbudowany z różnych elementów, rozpadają się i rozsypują jak plewy przed zwycięskim królestwem Bożym: "Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię." (Daniela 2:35).
W Nowym Testamencie Mesjasz, Jezus Chrystus, jest przedstawiany przez Jana Chrzciciela jako odsiewacz lub żniwiarz ziarna: "Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. W ręku jego jest wiejadło, by oczyścić klepisko swoje, i zbierze pszenicę swoją do spichlerza, lecz plewy spali w ogniu nieugaszonym." (Mateusza 3:11-12; zob. także Łukasza 3:17). Jezus przyszedł po raz pierwszy, aby zbawić, ale po raz drugi przyjdzie, aby sądzić świat w sprawiedliwości. Plewy - niegodziwych, bezbożnych, niewiernych, niewierzących, bezowocnych - oddzieli od pobożnych i skaże na straszny los. "Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym." (Łukasza 21:36).
