Odpowiedź:
Odwieczne pytanie o to, gdzie i jak zaczął się grzech, było badane i dyskutowane przez niektóre z największych umysłów w historii, ale nikt nie może udzielić całkowicie ostatecznej lub satysfakcjonującej odpowiedzi. Niektórzy cytując Ks. Izajasza 45.7 starają się uczynić Boga autorem grzechu: "Ja tworzę światłość i stwarzam ciemność, Ja przygotowuję zarówno zbawienie, jak i nieszczęście, Ja, Pan, czynię to wszystko." Słowo zło, z oryginalnego hebrajskiego rah, jest lepiej tłumaczone jako "nieszczęście." Kontekst tego fragmentu dotyczy Bożej suwerenności nad naturalnymi katastrofami. Bóg jest suwerenny nad wszystkimi rzeczami (2 Ks. Mojżeszowa 4.11), ale nie jest autorem grzechu (1 Jana 1.5; por. Jakuba 1.13). On nienawidzi grzechu (Ks. Przyp. Salomona 8.13). Zło moralne pochodzi od stworzenia, a nie od Stwórcy.
Jan Kalwin napisał, "Pan oświadczył, że „wszystko, co uczynił…”...było niezmiernie dobre” [Rodzaju 1:31]. Skąd więc przyszła niegodziwość na człowieka, aby odpadł od swego Boga? Abyśmy nie myśleli, że pochodzi z aktu stworzenia, Bóg położył Swoją pieczęć aprobaty na tym, co wyszło z Niego. Swoim własnym złym zamiarem człowiek skaził więc czystą naturę, którą otrzymał od Pana; i przez swój upadek pociągnął ze sobą na zagładę całe swoje potomstwo. W związku z tym powinniśmy kontemplować oczywistą przyczynę potępienia w zepsutej naturze ludzkości – która jest nam bliższa – zamiast szukać ukrytej i całkowicie niezrozumiałej przyczyny w Bożym przeznaczeniu” [Institutio, 3:23:8; przekład własny z angielskiego]. Innymi słowy, grzech nie był częścią pierwotnego stworzenia, ani nie było to zarządzone z woli Stwórcy.
Pierwszy człowiek Adam zgrzeszył i jego występek spowodował, że ludzkość pogrążyła się w grzechu, ale to nie było początkiem grzechu. Ks. Ezechiela 28.13-15 mówi w przenośni o szatanie, który pierwotnie został stworzony bez skazy, tak jak wszystko co były stworzone przez Boga. Werset 15 podaje nam wskazówkę odnośnie pochodzenia grzechu: "A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści." Ks. Izajasza 14.12-14 dalej wskazuje, że szatan (Lucyfer) zgrzeszył w swojej pysze i pożądaniu Bożego tronu. Gdy zbuntował się przeciwko Bogu, szatan został wyrzucony z nieba (Ks. Ezechiela 28.15-17; por. 1 Tymoteusza 3.6).
To prowadzi nas do pytania, w jaki sposób zło objawiło się w doskonałej istocie? Może dobrze byłoby wspomnieć, że zło nie jest stworzoną rzeczą- nie jest stworzeniem i nie ma niezależnej istoty. Również zło nie ma standardu jak dobro; to jest brak, niedostatek, brak miary doskonałej Bożej dobroci. Każdy grzech, bez względu na to jak trywialny może się wydawać, nie osiąga moralnej doskonałości. Bóg jest zawsze spójny z Jego doskonałą naturą (5 Ks. Mojżeszowa 32.4). Każdy grzech zatem musi pochodzić ze stworzenia, pragnienie zła pochodzi od stworzenia (Jakuba 1.14-15). Grzech został "odkryty" w Lucyferze, ze względu na wybór jakiego anioł dokonał, aby starać się o coś innego niż to co Bóg dla niego wybrał. Za każdym razem, gdy zabiegamy o "inne" (rzeczy) niż Boże wybory, grzeszymy.
Stwierdzenie, że grzech powstał w Bożych stworzeniach, nie oznacza, że Bóg był przez niego zaskoczony lub nieświadomy. Chociaż Bóg nie spowodował grzechu, On z pewnością pozwolił na jego istnienie, skoro Bóg jest suwerenny ponad wszelkimi rzeczami. Prawdą jest, że mógł uchronić przed grzechem, ale oznaczałoby to, że odziera swoje stworzenie z wolnej woli (Ks. Daniela 4.17; por. Psalm 33.10-11). Wszystkie Jego drogi są dobre. W Nim nie ma "żadnej ciemności" (1 Jana 1.5), i teraz współdziała we wszystkim ku dobremu (Rzymian 8.28; por. Ks. Izajasza 46.9-10).
Tajemnica zła i powód, dla którego Bóg dopuścił jego rzeczywistość z całym cierpieniem jakie powoduje, może nigdy nie być w pełni poznany na tym świecie, ale Pismo zapewnia, że zło jest tymczasowe. Gdy kulminacja Bożego planu odkupienia wypełni się, Jezus Chrystus zniszczy dzieło zła na zawsze (1 Jana 3.8).
