www.gotquestions.org/Polski



Co Biblia mówi o pocieszeniu?

Odpowiedź:
W całej Biblii temat pocieszenia pojawia się często, przypominając nam, że nie jesteśmy sami w naszych zmaganiach i że możemy znaleźć ukojenie w opatrznościowej opiece Boga. Od Księgi Rodzaju po Objawienie, Biblia oferuje jasność i pewność tego, co oznacza bycie pocieszonym przez Boga.

Jeden z najbardziej znanych fragmentów dotyczących pocieszenia znajduje się w Psalmach, gdzie Dawid pisze: "Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie brak... . . . Choćbym chodził po najciemniejszej dolinie, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną; laska Twoja i kij Twój pocieszają mnie" (Psalm 23:1, 4). Fragment ten jest pięknym wyrazem zaufania i zależności od Bożej opieki i ochrony. Bóg jest pasterzem, który prowadzi nas przez trudne czasy i pociesza nas po drodze. Nawet w naszych najtrudniejszych i najbardziej przerażających chwilach ("najciemniejsza dolina"), Bóg wciąż jest tam, aby pocieszyć nasze niespokojne serca i dać odpoczynek naszym zmęczonym duszom.

W Nowym Testamencie greckie słowo oznaczające "pocieszać" to parakaleo, co oznacza "przychodzić obok i zapewniać pomoc lub wsparcie". Słowo to występuje w Ewangelii Mateusza 5:4: "Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni". Jezus przypomina nam, że nawet w naszym smutku i żalu możemy znaleźć pocieszenie w świadomości, że Bóg jest z nami, oferując nam siłę i wsparcie.

Duch Święty jest określany jako "Pocieszyciel" lub "Pomocnik" (J 14:26), który jest źródłem pocieszenia dla wierzących. Pociesza wierzących, dając nam duchowe dary, abyśmy mogli wypełnić nasze powołanie (1 Koryntian 12:11), pomagając nam odróżnić dobro od zła (Jana 16:13), przypominając nam o nauczaniu Jezusa i prawdzie Słowa Bożego (Jana 14:26), wstawiając się za nami w modlitwie, gdy nie jesteśmy w stanie wyrazić naszych potrzeb i trosk (Rzymian 8:26) oraz tworząc społeczność między wierzącymi, łącząc nas we wspólnocie i oferując nam pocieszenie poprzez miłość i troskę innych (Efezjan 2:19).

W 2 Liście do Koryntian 1:3-4 apostoł Paweł pisze: "Chwała niech będzie Bogu i Ojcu Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojcu wszelkiego miłosierdzia i Bogu wszelkiej pociechy, który nas pociesza we wszelkim naszym utrapieniu, abyśmy mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pociechą, którą sami otrzymujemy od Boga". Mówiąc prościej, Bóg jest źródłem wszelkiej pociechy, a my możemy dzielić się Jego pociechą z innymi, którzy są w potrzebie. Nasze doświadczenia cierpienia mogą być wykorzystane do pomocy innym, którzy doświadczają podobnych zmagań, tworząc poczucie wspólnoty i solidarności wśród wierzących.

Biblia mówi również o pocieszeniu dzięki nadziei. List do Rzymian 15:13 to błogosławieństwo: "A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego". Nadzieja ta nie jest myśleniem życzeniowym ani naiwnym optymizmem. Wręcz przeciwnie, jest to nadzieja, która podtrzymuje nas w próbach i uciskach, dając nam siłę i pociechę do wytrwania. Jest to nadzieja, która przypomina nam, że nasze obecne cierpienia nie są końcem historii (Rz 8:18; 2 Kor 4:17); są one raczej częścią większego planu, który Bóg realizuje w naszym życiu (Rz 8:28).

Biblia wiele mówi o pocieszeniu, oferując nam różne sposoby na znalezienie spokoju i siły pośród prób i ucisków. Poruszając się po wzlotach i upadkach życia, trzymajmy się tych prawd i odkryjmy pokój, który "przewyższa wszelkie zrozumienie" (Filipian 4:7).