Odpowiedź:
We wszystkich przypadkach Nowego Testamentu gdzie pojawia się słowo podporządkować, słowo tłumaczone jest z greckiego słowa hupotasso. Hupo oznacza "pod" a tasso oznacza "uporządkować." To słowo i jego rdzeń tłumaczone są również słowami podmiot i poddanie. Pełne znaczenie słowa oznacza "być posłusznym, poddanym, poddać się czemuś, oddać się pod lub być pod posłuszeństwem lub posłusznym czemuś". Słowo było używane jako termin wojskowy oznaczający "organizowanie dywizji wojsk w sposób wojskowy pod rozkaz dowódcy". To słowo jest cudowną definicją tego, co oznacza "podporządkować" się Bogu. Oznacza to uporządkowanie/ zorganizowanie się pod dowództwem boskiego punktu widzenia, a nie życia według starego sposobu życia opartego na ludzkim punkcie widzenia. Jest to proces podporządkowania naszej woli, woli Bożej- Ojcowskiej woli.
Pismo Święte ma wiele do powiedzenia na temat bycia podporządkowanym "wyższym mocom." To ma odniesienie do podstawowych zasad, że Bóg zarządził/ zaplanował w naszym świecie — rząd i przywódców, niezależnie od ich zdolności, Bóg dał władzę nad nami tutaj na ziemi. Fragmenty, które uczą tej zasady to Rzymian 13:1-7; Hebrajczyków 13:17; 1 Piotra 2:13-14 oraz Tytusa 3:1. Zasada jest taka, że bycie podporządkowanym władzy która jest nad nami, jakakolwiek jest to władza, przyniesie tymczasowe błogosławieństwo w czasie obecnym tu i teraz, a dla wierzącego, nagrodę później. Najwyższą władzą jest Bóg i On oddaje władzę innym; zatem aby podporządkować się Bogu, podporządkowujemy się władzy którą ustanowił nad nami. Zauważ, że nie ma żadnych ograniczeń, które odróżniałyby dobry lub zły autorytet, a nawet sprawiedliwy lub niesprawiedliwy autorytet. Mamy się tylko ukorzyć i być posłusznymi jak „Panu".
Mamy również powiedziane, aby podporządkować się Bogu (Jakuba 4.7). W Efezjan czytamy, że chrześcijanie mają się podporządkować "ulegając jedni drugim w bojaźni Chrystusowej" (Efezjan 5.21). Czytamy również, że żona ma być uległa swojemu mężowi jak Panu, a mąż ma "miłować" żonę (Efezjan 5.22-25). Apostoł Piotr pisze, "Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje" (1 Piotra 5.5). Pojawia się tutaj temat pokory. Człowiek nie może podporządkować się Bogu bez pokory. Posłuszeństwo wymaga uniżenia siebie, aby podporządkować się władzy kogoś innego, mamy powiedziane, że Bóg sprzeciwia się pysze- która jest przeciwieństwem uniżenia- oraz arogancji, która sprzyja tej dumie.
Zatem, posiadanie pokornego i uległego serca jest wyborem jakiego dokonujemy. To oznacza, że jako ludzie narodzeni na nowo, codziennie wybieramy poddanie się Bogu dla dzieła, które dokonuje Duch Święty w nas, aby "ukształtować nas na obraz Chrystusa." Bóg wykorzystuje sytuacje z naszego życia, aby przynieść nam możliwości podporządkowania się jemu (Rzymian 8.28-29). Wierzący wówczas akceptuje jego łaskę i ochronę podążania w Duchu, a nie wedle starej natury. To dzieło jest osiągane przez nasze wybory, aby dostosowywać się do Słowa Bożego i uczyć się o zbawczym dziele, jakiego dokonał dla nas Bóg w Chrystusie Jezusie. Od momentu narodzenia się na nowo mamy w Chrystusie wszelkie wskazówki jakich potrzebujemy, aby stać się dojrzałym wierzącym, ale musimy dokonać wyboru, aby uczyć się tych wskazówek poprzez studiowanie Słowa i stosowanie go w naszym codziennym życiu z Bogiem.
Musimy wybrać podporządkowanie się Bogu w procesie uczenia się, aby wzrastać duchowo. To jest proces, który rozpoczął się z chwilą zbawienia i trwa we wszystkich wyborach, których dokonujemy gdy podporządkowujemy się Bogu. Ten proces będzie trwał do czasu, gdy Pan powróci lub zawoła nas do siebie. Wspaniałe jest to, jak apostoł Paweł trafnie stwierdza, "My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem" (2 Koryntian 3.18).
Bóg nie oczekuje, że podporządkujemy się jemu, ponieważ On jest tyranem, ale dlatego, że jest kochającym Ojcem i On wie co jest dla nas najlepsze. Błogosławieństwa i pokój, które otrzymujemy z pokornego podporządkowania i uniżenia siebie przed nim każdego dnia są darem łaski, czego w żadnej mierze nie można porównać do czegokolwiek w tym świecie.
