Pytanie: Jak mogę przezwyciężyć ból związany z doświadczeniem nadużycia w przeszłości?
Odpowiedź:
Zanim zaczniemy mówić o nadużyciu, musimy je zdefiniować. Nadużycie jest niewłaściwym wykorzystaniem czegoś co w innym przypadku jest dobre. Nadużycie substancji jest nadużyciem leków, które jeśli stosowane byłoby poprawnie, może ocalić lub polepszyć życie. Nadużycie władzy jest nadużyciem władzy ustanowionej przez Boga (Rzymian 13.1-2). Znęcanie się nad człowiekiem oznacza, że ktoś nie potraktował człowieka tak, jak Bóg chciał, aby był traktowany.
Nadużycie przybiera wiele form: ustne, emocjonalne, duchowe, fizyczne czy seksualne. Nadużycie w czasie dzieciństwa jest najbardziej wyniszczającą formą nadużycia, ponieważ kształtuje sposób patrzenia dziecka na świat od tego momentu. Seksualne wykorzystywanie w dzieciństwie narusza i zniekształca seksualność i tożsamość danej osoby. Jest to również zdrada zaufania, ponieważ większość nadużyć pochodzi od osoby dorosłej, której dziecko ufało. Przemoc wpływa na poczucie własnej wartości ofiary i często tworzy ogromne bariery w przyszłych związkach.
Ale jest wiele dobrych wiadomości dla ofiar nadużyć. Bóg nie widzi nas w świetle nadużyć. Widzi to, co stworzył: osoby indywidualnie stworzone na obraz Boga (1 Ks. Mojżeszowa 1.27). Pragnie przywrócić nas do celu, dla którego nas stworzył. Ponieważ Bóg nas zaprojektował, tylko On może nas określić. Nic nie może odebrać nam tej definicji. Żadne nadużycie, grzech, błąd ani tragedia nie są na tyle silne, aby unieważnić to, co Bóg uznał za prawdę. Możemy sprzeciwić się Jemu, odrzucić Jego ofertę odnowienia i odwrócić się od Jego daru życia wiecznego (Ew. Jana 3.16–18). Lecz gdy pozwolimy Bogu działać w nas, poddając się Jemu, który nas kocha najbardziej, piękno może powstać z popiołów.
Przezwyciężanie dawnego nadużycia jest podobne, w pewnych sensie, do przezwyciężania uzależnienia. Proces leczenia obejmuje budowanie przez całe życie pełnego wizerunku siebie samego. Nie możemy wymazać wspomnień, ale możemy uczynić, że nie będą nami sterować, pozwalając Bogu nadać nam nową tożsamość. Prawdziwe uzdrowienie duszy zaczyna się od autentycznej relacji z Jezusem Chrystusem. On jest odnowicielem złamanych dusz (Psalm 23.3). Niektóre ofiary przemocy mają podświadomy lęk przed Bogiem. Postrzegają Go jako jeszcze jedną wściekłą istotę, której nie można zadowolić. Uznając, że taki pogląd wynika z nadużycia, a nie z prawdy, ofiara może zastąpić ten sposób myślenia, rozwijając bliską przyjaźń z Jezusem. Kiedy pozwolimy, by Jego ocena przesłoniła to co myślimy o sobie z powodu doświadczonej przemocy, jesteśmy na drodze do całkowitej wolności.
2 Koryntian 5.17 mówi, że ci którzy są "w Chrystusie" są nowym stworzeniem. Stare przeminęło i wszystko stało się nowe. Ofiary przemocy często czują, że są uszkodzonym "produktem", szczególnie w przypadku gwałtu czy molestowania. Ofiary czują się brudne i wyobrażają sobie, że Bóg także postrzega ich w ten sposób. Mogą nawet żywić głęboką nienawiść do dawnej wersji siebie, która pozwoliła na zaistnienie takiej przemocy. Ale Słowo Boże mówi, że w pewnym sensie wszyscy jesteśmy złamani i brudni (Rzymian 3.10, 23). Jeśli Jego ocena naszej osoby zależałaby od naszego poczucia pełnego obrazu siebie i dobrego wyglądu, nikt by się nie nadał. Zbawienie przez wiarę w Chrystusa daje nam nowy początek. On wziął całe to nadużycie na siebie i spłacił je. W zamian, obdarza nas swoją sprawiedliwością, swoim życiem i swoim imieniem (2 Koryntian 5.21; Ks. Izajasza 53.3-7).
Osoby, które przeżyły nadużycia, czują się beznadziejnie, kiedy wierzą w kłamstwo, że nadużycia określają ich wartość. Zwłaszcza gdy wykorzystywanie było nieustanne przez całe dzieciństwo, ofiary dorastają, wierząc w szatańską ocenę ich wartości i jego proroctwa dotyczące ich przyszłości. Potrzeba czasu, aby zrozumieć, że wszystko, w co wierzyli, że jest prawdą o sobie samych, jest fałszywe. Takie przetwarzanie powinno odbywać się z wykwalifikowanym doradcą biblijnym. Mądry doradca może pomóc ofierze zaakceptować wyrządzoną krzywdę i nauczyć się patrzeć na nią w świetle prawdy Bożej. Ofiara może nauczyć się przebaczać oprawcom tak, jak Bóg im przebaczył (Efezjan 4.32). Przebaczenie uwalnia ofiarę od ciągłego bólu i wstydu. Daje im siłę, by nauczyć się ponownie kochać i ufać. Tysiące ofiar nadużyć znalazło nadzieję i odnowę, zanurzając się w swojej nowej tożsamości i pozwalając Jezusowi określić ich przyszłość.
Tylko Bóg może zabrać beznadzieję przeszłych nadużyć i zmienić to w przestrzeń dla przyszłej służby. Bóg obiecuje, że wszystkie rzeczy, nawet bolesne wydarzenia z przeszłości, będą działać dla dobra jeśli Go kochamy i szukamy Jego woli dla naszego życia (Rzymian 8.28). On zaprasza wszystkie ofiary, aby wyzbyły się statusu "ofiary" i nauczyły się patrzeć na siebie samych jako "odzianych w siłę i godność" (Ks. Przyp. Salomona 31.25; tłum. Biblia Tysiąclecia). Uzdrowienie rozpoczyna się, gdy wznosimy wszystko do Boga i odpuszczamy.
