Pytanie: Jakie są praktyczne sposoby polegania wyłącznie na Bogu?
Odpowiedź:
Poleganie na Bogu jest podstawą życia chrześcijańskiego. Ufamy, polegamy na Bogu odnośnie naszego zbawienia (Efezjan 2.8-9). Polegamy na Bogu w kwestii mądrości (Jakuba 1.5). W rzeczywistości, polegamy na Bogu we wszystkim (Psalm 104.27; Ks. Przyp. Salomona 3.5-6). Psalmista naucza o wiarygodności Pana za pomocą potrójnego opisu "Panie, Tyś moją skałą, twierdzą i wybawieniem" (Psalm 18.3; tłum. Biblia Warszawsko- Praska).
Poleganie jedynie na Bogu nie oznacza, że postępujemy niemądrze. Jezus nie musiał skakać ze szczytu świątyni, by „udowodnić”, że polega na Bogu (Ew. Mateusza 4.5-7). Istnieje różnica pomiędzy ufaniem Bogu a testowaniem Boga. Poleganie jedynie na Bogu nie oznacza, że obywamy się bez darów Bożych. Na przykład, osoba ze zdartym gardłem może odmówić pójścia do lekarza, mówiąc (chrapliwie), "Będę polegać jedynie na Bogu, że mnie uleczy." Lub osoba prowadząca samochód może zamknąć oczy i puścić kierownicę mówiąc, "Będę polegać jedynie na Bogu, że dowiezie mnie do domu." Działania takie będą głupstwem. Bóg zapewnił nam lekarzy i lekarstwa, aby pomagały w naszym leczeniu. Udzielił nam sprytu do kierowania samochodem. Nadal możemy polegać na Bogu, gdy odwiedzamy lekarza, wiedząc że wszelkie leczenie ostatecznie pochodzi od Boga; i nadal możemy polegać na Bogu gdy jeździmy, wiedząc że całe nasze bezpieczeństwo ostatecznie pochodzi od Boga.
Polegamy na Bogu cały czas i są chwile, że nie możemy robić niczego innego. Pan udziela nam wiary jakiej potrzebujemy, aby przejść te chwile. Szadrach, Meszach i Abed-Nego nie mogli wpłynąć na wolę króla i nie mogli zmniejszyć intensywności płonącego pieca. Oni jedynie wiedzieli, że nie mogą pokłonić się fałszywemu bogu. Zostali wrzuceni do ognia polegając jedynie na Bogu niezależnie od konsekwencji (Ks. Daniela 3).
Tutaj znajdują się niektóre praktyczne sposoby polegania jedynie na Bogu:
1) Modlitwa. Modlitwa, wśród innych rzeczy, jest uznaniem Bożej mocy, obietnic i zabezpieczenia. Gdy się modlisz, wykazujesz zależność od Boga. Biblijny nakaz brzmi "powierzcie prośby wasze Bogu" (Filipian 4.6).
2) Szanuj Biblię. Słowo Boże zawiera informacje, wskazówki, przykłady i obietnice dla wierzących Nowego Testamentu. Czytaj Biblię każdego dnia. Sprawdzaj wszystko w świetle prawdy Słowa Bożego (Dz. Apostolskie 17.11). I gdy jest jakaś sprzeczność pomiędzy tym co mówi Biblia i tym co mówi ktoś inny, podążaj za Biblią. "Będę słuchał, co mówi Bóg" (Psalm 85.9; tłum. Biblia Poznańska).
3) Postępuj słusznie. W każdym czasie, we wszystkich sytuacjach, czyń to co słuszne i pozostawiaj efekty Bogu. Jokebed postąpiła słusznie ratując własne dziecko, Mojżesza (2 Ks. Mojżeszowa 2.1-10). Daniel słusznie postąpił przeciwstawiając się królowi i modląc się do Pana (Ks. Daniela 6). Dawid postąpił słusznie stając do walki z Goliatem (1 Ks. Samuela 17). W każdym przypadku, ich poleganie jedynie na Bogu zostało nagrodzone.
4) Bądź żywą ofiarą. Rzymian 12.1 mówi, aby oferować swoje ciało jako "ofiarę żywą" dla Boga. Akceptowalne ofiary są oczyszczone z grzechu i oddane Bogu. Gdy stajesz się ofiarą żywą, żyjesz dla Pana. Rezygnujesz z walki o swoje prawa i porzucasz poleganie na własnych siłach. Gdy uczysz się jak stawać się żywą ofiarą dla Boga, odkryjesz prawdę słów, że "kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny" (2 Koryntian 12.10).
5) Trwaj w Chrystusie. Życie chrześcijańskie nie jest taką randką z Bogiem od czasu do czasu. To uczynienie by w Twoim wnętrzu przebywał sam Bóg, życie z Nim. Jezus tak to ujął: "trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie" (Ew. Jana 15.4). Polegaj na Chrystusie, tak jak owocująca gałąź zależy od winorośli. Gałąź wszczepiona do winorośli spełnia swój cel.
6) Nie zamartwiaj się. Bóg troszczy się o swoje dzieci, nawet bardziej niż o trawę, którą przyodziewa kwiatami czy ptakami, które codziennie karmi. Tak, masz potrzeby, ale "Ojciec wasz niebieski wie" (Ew. Mateusza 6.32). Naucz się "wszelką troskę swoją złóżcie na niego, gdyż On ma o was staranie" (1 Piotra 5.7). Zatrzymanie części niepokoju na sobie oznacza zwątpienie w Bożą opiekę.
Pewnego dnia, uczniowie zapytali Jezusa, który z nich będzie największy w niebie. Jezus odpowiedział pewnym obrazem: "A On, przywoławszy dziecię, postawił je wśród nich i rzekł: Zaprawdę powiadam wam, jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebios. Kto się więc uniży jak to dziecię, ten jest największy w Królestwie Niebios" (Ew. Mateusza 18.2-4). Jedną z cech dzieci jest to, że są zależne od innych w kwestii ich dobrego stanu. Dzieci Boże powinny dzielić tą cechę polegania na ich kochającym Niebiańskim Ojcu odnośnie wszystkiego czego potrzebują.
