Odpowiedź:
W Biblii słowo poświęcenie oznacza "oddzielenie się od rzeczy nieczystych, zwłaszcza od wszystkiego, co mogłoby zanieczyścić naszą relację z doskonałym Bogiem". Poświęcenie oznacza również uświęcenie, świętość lub czystość.
Znaczenie bycia poświęconym lub czystym w naszej relacji z Bogiem jest podkreślone w zdarzeniu z Ks. Jozuego. Po czterdziestu latach spędzonych na pustyni, dzieci Izraela miały przekroczyć rzekę Jordan i wejść do Ziemi Obiecanej. Otrzymali wtedy polecenie i obietnicę: "Jozue rzekł do ludu: Poświęćcie się, bo jutro Pan dokona wśród was cudów." (Ks. Jozuego 3.5).
Ludowi Bożemu nakazano kąpać się i zmieniać ubranie; małżonkowie mieli całkowicie poświęcić się Panu (1 Koryntian 7.1-6). Znaczenie tego polecenia polegało na tym, że w starożytności woda była uważana za luksus i nie była często używana do higieny osobistej. Kąpiel i zmiana ubrania symbolizowały nowy początek z Panem. Obrazuje to, że grzech jest nieczystością (Psalm 51.2, 7) i musimy zostać oczyszczeni, zanim będziemy mogli prawdziwie podążać za Bogiem.
Poświęcając się, dzieci Izraela zostały zapewnione o Bożych obietnicach. Pan obiecał, że dokona wśród nich niesamowitych rzeczy (Ks. Jozuego 3.5). Tak jak otworzył Morze Czerwone, aby wyzwolić ich z niewoli egipskiej, tak otworzy rzekę Jordan i zabierze ich do Ziemi Obiecanej. W rzeczywistości był to dopiero początek cudów, jakich Bóg miał dla nich dokonać podczas podboju Ziemi Obiecanej. Nic dziwnego, że psalmista deklaruje: "Boże, święta jest droga twoja! Któryż bóg jest tak wielki jak Bóg? Tyś Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom moc swoją" (Psalm 77.14-15).
Innym dobrym przykładem poświęcenia się jest Dawid, który wyznał swój grzech cudzołóstwa. Wykąpał się i zmienił ubranie, zanim oddał cześć Panu (2 Ks. Samuela 12.20). Ten sam obraz jest również używany w Nowym Testamencie (Kolosan 3.5-14; Efezjan 4.26-27).
Biblia nakazuje wierzącym być ludem świętym, oddzielonym od świata: "Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie; a ja przyjmę was" (2 Koryntian 6.17). Poświęcenie jest kluczowym elementem naszej relacji z Bogiem i ludźmi na świecie. Paweł mówi nam: "Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza. A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe" (Rzymian 12.1-2).
Innymi słowy, jako prawdziwi wierzący w Chrystusa, akt poświęcenia obejmuje nasze życie jako żywą ofiarę dla Niego; jesteśmy całkowicie oddzieleni od nieczystości świata. Każdego dnia mamy przeżywać nasze życie jako "święte" i "królewskie" kapłaństwo ku chwale Boga, ponieważ jesteśmy teraz ludem Bożym (1 Piotra 2.9-10).
