Odpowiedź:
Praca w niedzielę zdecydowanie nie jest grzechem. Biblia nie zabrania pracy w niedzielę. Pomysł, że chrześcijanie nie powinni pracować w niedzielę, wynika z niezrozumienia starotestamentowego przestrzegania szabatu przez Izraelitów i jego związku z niedzielnym nabożeństwem dla chrześcijan. Zgodnie z Księgą Wyjścia 20:8-11, szabat to siódmy dzień tygodnia, w którym Izraelici mieli odpoczywać na pamiątkę tego, że Bóg stworzył wszechświat w sześć dni, a następnie "odpoczął" siódmego dnia. "Zachowywanie świętego szabatu" zostało zdefiniowane jako niepracowanie w szabat.
Kiedy Bóg dostarczał mannę na pustyni podczas wędrówki Exodusu, nakazał zbierać ją tylko przez sześć dni, przy czym szóstego dnia miała ona wystarczyć do nakarmienia ludzi podczas odpoczynku szabatu. Zbieranie manny było uważane za pracę, tak jak sadzenie i zbieranie plonów było uważane za pracę. Księga Wyjścia 31:14-16 i 35:2 nakazywały śmierć każdemu, kto pracował w szabat. Kupowanie i sprzedawanie w szabat było również uważane za bezczeszczenie szabatu (Nehemiasza 13:15-17). Oczywiste jest, że zachowanie "świętości" dnia szabatu wymagało od Izraelitów zaprzestania wszelkiej pracy.
Dzień szabatu został ustanowiony po to, aby Izraelici mogli odpocząć od swojej pracy i rozpocząć ją ponownie po jednodniowym odpoczynku. Dlaczego więc chrześcijanie nie muszą przestrzegać tego samego prawa? Kluczem do zrozumienia tego jest dostrzeżenie, że różne elementy szabatu symbolizowały przyjście Mesjasza, który wypełnił Prawo, zapewniając stały - w przeciwieństwie do jednodniowego - odpoczynek dla swojego ludu. Wraz z ustanowieniem Prawa Starego Testamentu, Żydzi nieustannie "pracowali", aby stać się miłymi dla Boga. Ich wysiłki obejmowały próby przestrzegania wszystkich przykazań prawa ceremonialnego, prawa świątynnego i prawa ofiarniczego. Oczywiście nie byli w stanie przestrzegać wszystkich tych praw, więc Bóg zapewnił szereg ofiar za grzech i innych ofiar, aby mogli przyjść do Niego po przebaczenie i przywrócić społeczność z Nim, ale tylko tymczasowo.
Tak jak rozpoczęli swoją fizyczną pracę po jednodniowym odpoczynku, tak samo musieli kontynuować składanie ofiar. List do Hebrajczyków 10:1 mówi nam, że prawo "... zawierając w sobie tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może w żadnym razie przez te same ofiary, nieprzerwanie składane rok w rok, przywieść do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą". Ofiary te były jednak składane w oczekiwaniu na ostateczną ofiarę Chrystusa na krzyżu, który "złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej" (Hbr 10:12). Jezus odpoczął po złożeniu ostatecznej ofiary - zaprzestał swojej pracy zadośćuczynienia, ponieważ nie było już nic więcej do zrobienia. Dzięki temu, co uczynił, nie musimy już "trudzić się" w przestrzeganiu Prawa, aby być usprawiedliwionymi w oczach Boga, co obejmuje również przestrzeganie szabatu. Jezus został posłany, abyśmy mogli odpocząć w Bogu i w tym, co On zapewnił.
Mówiąc: "Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu" (Mk 2:27), Jezus potwierdził zasadę, że odpoczynek w szabat został ustanowiony, aby uwolnić człowieka od jego pracy, tak jak Jezus przyszedł, aby uwolnić nas od naszych prób osiągnięcia zbawienia poprzez nasze uczynki. Nie odpoczywamy już tylko przez jeden dzień, ale na zawsze zaprzestajemy naszych wysiłków, aby osiągnąć Bożą łaskę. Jezus jest teraz naszym odpoczynkiem od uczynków, tak jak jest drzwiami do nieba, gdzie odpoczniemy w Nim na zawsze. Nie ma innego odpoczynku szabatowego poza Jezusem. Tylko On spełnia wymagania Prawa i tylko On składa ofiarę, która jest zadośćuczynieniem za grzech. On jest Bożym planem dla nas, abyśmy zaprzestali pracy nad własnymi uczynkami.
W Liście do Kolosan 2:16-17 apostoł Paweł oświadcza: "Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. (17) Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus". Nie mamy już nakazu zaprzestania pracy w szabat, a niedziela nie jest już "chrześcijańskim szabatem". Chociaż wielu chrześcijan woli wziąć wolne w niedzielę i spędzić przynajmniej jej część na zbiorowym uwielbieniu, praca w niedzielę nie jest grzechem. Wielu chrześcijan, takich jak lekarze i pielęgniarki, nie ma innego wyboru, jak tylko pracować w niedzielę i jako społeczeństwo powinniśmy być im bardzo wdzięczni. Ale chrześcijanie, którzy pracują w niedzielę, powinni to robić ze zrozumieniem, że uwielbienie nie ogranicza się do jednego dnia tygodnia, ale ma być stałą częścią ich życia.
