Odpowiedź:
Każde uczciwe studiowanie Biblii musi przyznać, że człowiek jako specjalne stworzenie Boże jest pobłogosławione określonymi "prawami człowieka." Każdy prawdziwy uczeń Biblii będzie pobudzany ku ideałom, takim jak równość, sprawiedliwość i życzliwość. Biblia mówi, że człowiek jest stworzony na obraz Boga (1 Ks. Mojżeszowa 1.27). Z tego powodu, człowiek ma określoną godność i otrzymał dominację nad pozostałym stworzeniem (1 Ks. Mojżeszowa 1.26).
Obraz Boga w człowieku oznacza również, że morderstwo jest najbardziej ohydną zbrodnią."Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, bo na obraz Boży uczynił człowieka" (1 Ks. Mojżeszowa 9.6). Surowość kary podkreśla powagę przestępstwa. Prawo Mojżeszowe jest pełne przykładów tego jak Bóg oczekuje od każdego by traktował innych po ludzku. Dziesięć Przykazań zawiera zakazy dotyczące morderstwa, kradzieży, pożądania, cudzołóstwa i składania fałszywych zeznań. Te pięć praw podkreśla etyczne postępowanie wobec współbraci. Inne przykłady w Prawie Mojżeszowym dotyczą nakazów, aby traktować dobrze imigrantów (2 Ks. Mojżeszowa 22.21; 3 Ks. Mojżeszowa 19.33-34), wspierać biednych (3 Ks. Mojżeszowa 19.10; 5 Ks. Mojżeszowa 15.7-8), udzielać nieoprocentowanych pożyczek biednym (2 Ks. Mojżeszowa 22.25) oraz by co pięćdziesiąt lat zwolnić wszystkie sługi najemne (3 Ks. Mojżeszowa 25.39-41).
Biblia naucza, że Bóg nie dyskryminuje ani nie faworyzuje (Dz. Apostolskie 10.34). Każda osoba jest jego unikatowym stworzeniem i kocha każdego (Ew. Jana 3.16; 2 Piotra 3.9). "Bogacz i nędzarz spotykają się; Pan stworzył obydwu" (Ks. Przyp. Salomona 22.2). W zamian, Biblia naucza, że chrześcijanie nie powinni dyskryminować nikogo ze względu na rasę, płeć, środowisko pochodzenia czy pozycję społeczną (Galacjan 3.28; Kolosan 3.11; Jakuba 2.1-4). Mamy być życzliwi dla wszystkich (Ew. Łukasza 6.35-36). Biblia podaje ścisłe ostrzeżenia przeciwko wykorzystywaniu biednych i uciskanych. "Kto słabego uciska, obraża swego Stwórcę, czci Go ten, co ma litość nad ubogim" (Ks. Przyp. Salomona 14.32; tłum. Biblia Poznańska).
Lud Boży ma pomagać każdemu w potrzebie (Ks. Przyp. Salomona 14.21; Ew. Mateusza 5.42; Ew. Łukasza 10.30-37). Przez całą historię, większość chrześcijan rozumiało ich odpowiedzialność by pomagać swoim współbraciom. Niezliczone szpitale i sierocińce na świecie były zakładane przez zatroskanych chrześcijan. Wiele wielkich, historycznych reform humanitarnych, włączając w to zniesienie niewolnictwa, zostało zainicjowanych przez chrześcijan- mężczyzn i kobiet- szukających sprawiedliwości.
Dzisiaj chrześcijanie nadal walczą z łamaniem praw człowieka i promują dobrobyt wszystkich ludzi. Gdy zwiastują ewangelię na całym świecie, kopią studnie, sadzą rośliny, oddają odzież, rozprowadzają środki medyczne i zapewniają edukację dla pozbawionych środków do życia. Tak właśnie powinno być.
W pewnym sensie chrześcijanin nie ma własnych „praw”, ponieważ oddał swoje życie Chrystusowi. Wierzący "należy" do Chrystusa. "Albo czy nie wiecie [...] że nie należycie też do siebie samych? Drogoście bowiem kupieni..." (1 Koryntian 6.19-20). Ale Boży autorytet nad nami nie neguje Bożego obrazu w nas. Nasza uległość wobec woli Bożej nie znosi Bożego nakazu, aby "kochać bliźniego swego jak siebie samego" (Ew. Mateusza 22.39). W rzeczywistości, służymy Bogu najbardziej, gdy służymy sobie wzajemnie (Ew. Mateusza 25.40).
