Odpowiedź:
Prawdziwa ewangelia jest dobrą nowiną, że Bóg zbawia (ratuje) grzeszników. Człowiek w swojej naturze jest grzeszny i przez to oddzielony od Boga, bez nadziei na uzdrowienie tej sytuacji. Lecz Bóg zapewnił nam sposób w jaki możemy uzyskać odkupienie: przez śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie Zbawiciela Jezusa Chrystusa.
Słowo „ewangelia” dosłownie oznacza „dobrą nowinę.” Lecz by móc rzeczywiście pojąć jak dobra jest to nowina, musimy najpierw zrozumieć nasz tragiczny stan (nasze położenie) w którym się znajdujemy. Przez upadek człowieka w Ogrodzie Eden (1 Księga Mojżeszowa 3.6), każda sfera naszego człowieczeństwa- umysł, wola, emocje i ciało- została skażona przez grzech. A ponieważ człowiek ma grzeszną naturę, toteż nie szuka i nie może znaleźć Boga. Nie ma on pragnienia zbliżenia się do Boga, a jego myśli są wrogie Bogu (Rzymian 8.7). Bóg oznajmił, że grzech człowieka skazuje go na wieczne potępienie, oddzielenie od Boga. To właśnie w piekle człowiek płaci karę za grzech popełniony przeciwko świętemu i sprawiedliwemu Bogu. Rzeczywiście byłaby to straszna wiadomość, gdyby nie Boże lekarstwo.
Lecz w ewangelii, Bóg w swoim miłosierdziu, zapewnił nam lekarstwo, zastępstwo za nas- Jezusa Chrystusa- który przyszedł, aby zapłacić karę za nasz grzech poprzez złożenie ofiary z samego siebie na krzyżu. To jest sedno ewangelii, którą Paweł zwiastował Koryntianom. W 1 Koryntian 15.2-4 tłumaczy trzy aspekty ewangelii- śmierć, złożenie do grobu i zmartwychwstanie Chrystusa w zastępstwie za nas. Nasza stara natura umarła wraz z Chrystusem na krzyżu i wraz z nim została pochowana. Później z martwych wstaliśmy wraz z nim do nowego życia (Rzymian 6.4-8). Paweł mówi nam, abyśmy się uchwycili tej prawdy ewangelii, jedynej która zbawia. Zaufanie jakiejkolwiek innej ewangelii jest wiarą próżną. W Rzymian 1.16-17, Paweł również stwierdza, że prawdziwa ewangelia jest „mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy”, przez co miał na myśli, że zbawienie nie jest osiągalne dzięki ludzkim staraniom, lecz dzięki łasce Bożej poprzez dar wiary (Efezjan 2.8-9).
Ze względu na ewangelię, z mocy Bożej, ci, którzy wierzą w Chrystusa (Rzymian 10.9) nie są zbawieni (uratowani) jedynie od piekła. Otrzymujemy rzeczywiście nową naturę (2 Koryntian 5.17), z odmienionym sercem i nowymi pragnieniami, wolą i postawą, które manifestują się w naszych dobrych uczynkach. To jest owoc Ducha Świętego, który działa w nas w swojej mocy. Uczynki nigdy nie są sposobem osiągnięcia zbawienia, lecz są dowodem potwierdzającym (Efezjan 2.10). Ci, którzy są zbawieni dzięki mocy Bożej zawsze będą to manifestować poprzez świadectwo zmienionego życia.
